بایگانی‌ها دلیل و راه حل مشکل چاپ

21 تیر 1402

پرینت سه بعدی صاف و صیقلی و چگونگی انجام آن

چگونه یک پرینت سه بعدی صاف و صیقلی داشته باشیم؟

پرینت سه بعدی صاف یکی از ضروری ترین جنبه های چاپ سه بعدی است، اما این تنها یک نیاز زیبایی شناختی نیست، اغلب اتفاق می افتد که صاف بودن سطح، یک نیاز کاربردی برای کاربران نهایی است.

کاربردهایی که در آنها صاف بودن ممکن است یک نیاز کاربردی باشد شامل قطعات جفت، قطعات متحرک، سطوح تنش/باربر و غیره است.

در زیر لیستی از 3 عامل کلیدی برای اطمینان از صافی قطعات پرینت سه بعدی خود را مشاهده خواهید کرد که توسط مهندسان Xometry، بازار چاپ سه بعدی در اروپا، پیشنهاد شده است.

چاپ سه بعدی صاف: بهترین فناوری ها

به دلیل چاپ لایه به لایه درگیر در چاپ FDM و قطر نازل، FDM همیشه سطح بسیار صافی تولید نمی کند. با این حال، ماشین های مدرن FDM صنعتی قادر به ساخت سطوح بسیار ظریف تر هستند. SLS، MJF و DMLS در نتیجه ماهیت پودری مواد خام مورد استفاده در این فناوری ها، سطح دانه ای تولید می کنند. صرف نظر از فناوری چاپ سه بعدی، با استفاده از عملیات پس از پردازش، همیشه می توان در قطعات چاپی یک سطح صاف به دست آورد.

چندین فناوری پرینت سه بعدی وجود دارد که قادر به تولید قطعات صاف به صورت چاپ شده است که در ادامه بررسی می شوند:

چاپ سه بعدی SLA

چاپ سه بعدی استریولیتوگرافی قطعاتی را با بالاترین دقت و صاف ترین سطح در میان تمام فناوری های چاپ سه بعدی تولید می کند. اگرچه این یک فرآیند لایه به لایه است، اما ماده اولیه معمولاً به شکل رزین است و برای ایجاد سطح صاف جامد می شود.

چاپ سه بعدی پلی جت

مانند SLA، پلی جت فوتوپلیمرها را چاپ می کند. اکثر قطعات پلی جت از نظر ظاهری آماده استفاده هستند. دلیل اصلی این صافی ترکیب چاپ لایه فوق العاده نازک و رزین مرغوب است.

کربن DLS

کربن DLS از مواد رزین مانند پلی اورتان استفاده می کند. روکش سطحی قطعه سه بعدی تولید شده با این روش مانند شیشه صاف است. این فرآیند قطعات بی عیب و نقصی را تولید می کند که می تواند جایگزین نمونه های اولیه MJF یا SLS شود. Carbon DLS علاوه بر پرداخت سطحی با کیفیت بالا، جزئیات خارجی و داخلی را به خوبی تولید می کند.

پرینت سه بعدی صاف: بهترین مواد

ملاحظات مواد برای صاف بودن معمولاً با در نظر گرفتن فرآیند چاپ همراه است، زیرا در بیشتر موارد، این فرآیند عامل بسیار مهم تری است. ترموپلاستیک ها، رزین های ترموست، فوتوپلیمرها و پلی اورتان معمولاً مواد پرینت سه بعدی سطح صاف هستند.

اما مهم است که نه تنها صاف و صیقلی بودن، بلکه استحکام، مقاومت در برابر حرارت و دقت را برای بهترین انتخاب در نظر بگیرید.

چاپ سه بعدی صاف: عملیات پرداخت

پس پردازش یا همان پولیش، موثرترین راه برای تضمین سطح صاف در پرینت سه بعدی است. در بیشتر موارد، می توان از پس پردازش برای دستیابی به این نتیجه استفاده کرد، حتی اگر فناوری یا مواد آنقدر کارآمد نباشند.

مهم است که هندسه و متریال چاپ سه بعدی خود را برای انتخاب روش پس از پردازش مناسب در نظر بگیریم، زیرا بافت ها و ظاهر متفاوتی را ارائه می دهد.

BEAD BLASTING

تکنیک پرتاب گوی شامل اسپری کردن یک جریان تحت فشار از دانه های ریز از محیط (پلاستیک یا شیشه) از یک نازل بر روی سطح قطعه است. این خطوط لایه ها را از بین می برد و یک روکش صاف ایجاد می کند. علاوه بر این، محصول نهایی شبیه یک روکش مات یکنواخت است. یکی از مزایای بلاست مهره نسبت به سمباده زدن سرعت است. این فرآیند برای یک قسمت حدود 5 تا 10 دقیقه طول می کشد. با این حال، مدت زمان به اندازه قطعه بستگی دارد. یکی دیگر از مزایای بلاست مهره، حفظ ابعاد قطعه است.

مقایسه قطعات MJF نایلون PA12: به صورت چاپ شده (چپ) در مقابل مهره بلاست شده (راست)

VAPOUR SMOOTHING - صیقلی کردن با بخار

دستگاه صاف کننده بخار صنعتی از طریق یک فرآیند چند مرحله ای عمل می کند. فشار داخل محفظه های مهر و موم شده حاوی قطعات پرینت سه بعدی را کاهش می دهد. سپس یک سینی گرم شده در پایین، حلال پمپ شده را دریافت می کند و آن را به بخار تبدیل می کند.

یک سیستم گردش هوا بخار حاصل را می کشد و آن را در اطراف سطح قطعه به گردش در می آورد و باعث تراکم در سطح می شود. این کار سطح قسمت چاپ شده را ذوب می کند و سطحی صاف باقی می گذارد. این فرآیند حدود سه ساعت طول می کشد.

صاف کردن بخار معمولاً در محصولات مصرفی اعمال می شود، اما نمی تواند مواد بیشتری مانند سنباده زدن یا انفجار دانه را در خود جای دهد.

مقایسه قطعات MJF نایلون PA12: به صورت چاپ شده (سمت چپ) در مقابل اسپری مشکی رنگ شده و ذوب شده با بخار (راست)

TUMBLE FINISHING

تکنیک TUMBLE FINISHING که به عنوان محفظه غلتان نیز شناخته می شود، معمولاً در قطعات نسبتاً کوچک استفاده می شود. برای قطعاتی که حاوی درصد بالایی پودر فلز هستند بسیار موثر است.

تنها در یک ساعت پولیش، صافی چاپ های متالیک را می توان به طور تصاعدی افزایش داد. در فرآیند غلت زدن از یک بشکه افقی پر از قطعات، ساچمه یا سنگ، آب یا هر ماده دیگری استفاده می شود. یک ویبراتور بشکه را می‌چرخاند و باعث می‌شود که ساچمه‌ها به طور مداوم قطعات را برس بکشند و به تدریج آنها را صاف کنند.

مقایسه قطعات SLS نایلون PA11: به صورت چاپ شده (سمت چپ) در مقابل پرشده (راست)

سنباده کاری و پرداخت قطعات پرینت سه بعدی

سنباده کاری فرآیند برداشتن تدریجی یک لایه بسیار نازک از مواد برای نمایاندن لایه صاف تر زیر آن است. یک سطح ناهموار، به زبان ساده، به این معنی است که برخی از نقاط روی سطح نسبت به سایرین مرتفع تر هستند. سنباده کاری فرآیند صاف کردن سطح با استفاده از مواد نسبتاً خشن مانند سنباده یا آسیاب است.

می توان این کار را با دست یا با استفاده از سنباده های تسمه ای انجام داد و به صورت تدریجی انجام می شود. سنباده زدن اغلب با پولیش همراه است.

یکی از معایب استفاده از سمباده، مشکل در صاف کردن هندسه های کوچک و پیچیده است. همچنین، سنباده زدن، ممکن است بر ابعاد یک قطعه تأثیر بگذارد. هنگامی که تلرانس های بسیار دقیقی از قطعات سه بعدی مورد نیاز است، سنباده زدن ممکن است بهترین گزینه نباشد.

مقایسه گزینه های پرداخت، برای ایجاد سطحی صاف در چاپ سه بعدی:

نوع پرداخت	تکنولوژی مناسب پرینت سه بعدی	مزایا	معایب
Bead Blasting	SLS, MJF	حفظ ابعاد قطعه	- نیاز به استفاده از مواد اضافی
Vapour Smoothing	MJF, SLS	سطح براق	- عدم تطبیق پذیری
Tumble Finishing	DMLS, SLS, MJF	مناسب قطعات کوچک	- محدودیت های اندازه برای قطعات بزرگ - زمان بر
Sanding and polishing	FDM, DMLS	- مناسب سطوح ناهموار - ایجاد سطح براق با پولیش	- تاثیر بر ابعاد قطعه - برای قطعات با تلرانس بالا مناسب نیست - برای قطعات با هندسه پیچیده مناسب نیست

مجموعه KING3D

خدمات ما

خدمات طراحی سه بعدی

خدمات پرینت سه بعدی

خدمات پرینت سه بعدی تهران

خدمات تعمیر پرینتر سه بعدی

تعرفه قیمت پرینت سه بعدی

آموزش پرینتر سه بعدی

دانلود سنتر

فروش فایل‌های STL

آموزش نرم افزار طراحی و پرینتر سه بعدی

خرید فیلامنت پرینتر سه بعدی PLA

ادامه مطلب...

نحوه کالیبره کردن پرینتر رزینی – تست زمان مناسب نوردهی رزین

11 تیر 1402

توسطنوید مقتدر

تست زمان مناسب نوردهی رزین

نحوه کالیبره کردن پرینتر رزینی – تست زمان مناسب نوردهی رزین

کالیبره کردن پرینت‌های سه بعدی رزین بخش مهمی از به دست آوردن مدل‌های موفق است نه اینکه دائماً از طریق شکست مواجه شوید.

تست زمان مناسب نوردهی رزین ،زمان‌ قرار گرفتن رزین استاندارد در برابر نور را چگونه میتوان آزمایش کرد؟

می‌توانید با چاپ مدل XP2 Validation Matrix در زمان‌های مختلف نوردهی معمولی با استفاده از آزمون و خطا، نوردهی رزین را به راحتی آزمایش کنید. پس از اینکه نتایج خود را به دست آوردید، با دقت مشاهده کنید که ویژگی های کدام مدل برای زمان قرار گرفتن در معرض رزین ایده آل به نظر می رسد.

مدل XP2 Validation Matrix به زمان کمی برای چاپ نیاز دارد و از مقدار کمی از رزین مایع شما استفاده می کند. به همین دلیل است که به سادگی بهترین انتخاب برای دریافت زمان نوردهی طبیعی مناسب برای تنظیم پرینتر رزینی شماست.

فایل STL تست را از اینجا دانلود کنید، سپس آن را در ChiTuBox یا هر نرم افزار اسلایسر دیگری قرار کنید. پس از اتمام، تنظیمات خود را قرار داده و آن را با استفاده از چاپگر سه بعدی خود پرینت کنید.

هنگام اعمال تنظیمات ، توصیه می کنم از ارتفاع لایه 0.05 میلی متر و تعداد لایه های پایین 4 استفاده کنید. هر دوی این تنظیمات می توانند به شما کمک کنند چاپ مدل Validation Matrix را بدون مشکل چسبندگی یا کیفیت چاپ کنید.

ایده اینجا این است که ماتریس اعتبارسنجی XP2 را با زمان‌های نوردهی معمولی مختلف چاپ کنید تا زمانی که چاپی تقریباً عالی را مشاهده کنید.محدوده توصیه شده برای زمان نوردهی معمولی بسته به نوع و قدرت صفحه نمایش LCD، بین چاپگرهای سه بعدی نوسان زیادی دارد. چاپگری که به تازگی خریداری شده است ممکن است پس از چند صد ساعت چاپ، همان قدرت UV را نداشته باشد.

فوتون های Anycubic اصلی دارای زمان نوردهی طبیعی بین 8 تا 20 ثانیه هستند. از سوی دیگر، بهترین زمان نوردهی طبیعی برای Elegoo Saturn حدود 2.5-3.5 ثانیه است.

ایده خوبی است که ابتدا محدوده زمان نوردهی معمولی را برای مدل چاپگر سه بعدی خاص خود بدانید و سپس مدل آزمایشی XP2 Validation Matrix را پرینت کنید.

که آن را به متغیرهای کمتری کاهش می دهد و شانس شما را برای کالیبره کردن زمان نوردهی طبیعی به طور ایده آل افزایش می دهد.

چگونه مدل ماتریس اعتبار سنجی کنیم ؟

تصویر زیر نشان می‌دهد که فایل Validation Matrix هنگام بارگذاری در ChiTuBox چگونه به نظر می‌رسد. چندین جنبه از این مدل وجود دارد که می تواند به شما کمک کند تا زمان نوردهی معمولی خود را به راحتی کالیبره کنید.

سایز اصلی مدل 50*50 میلی متر است که برای دیدن جزئیات در مدل بدون استفاده از رزین زیاد کافی است.

اولین علامتی که باید برای کالیبره کردن زمان نوردهی معمولی خود به آن توجه کنید، نقطه میانی است که در آن جنبه های مثبت و منفی نماد بی نهایت به هم می رسند.

نوردهی کم فاصله بین آنها را نشان می دهد، در حالی که نوردهی بیش از حد دو طرف را در کنار هم حباب نشان می دهد. همین امر در مورد مستطیل هایی که در سمت پایین ماتریس اعتبارسنجی XP2 می بینید نیز صدق می کند.

اگر مستطیل‌های بالا و پایین تقریباً کاملاً در فضای یکدیگر قرار می‌گیرند، پس این نشانه‌ای عالی از چاپ مناسب است.از سوی دیگر، چاپ کم نور معمولاً منجر به نقص در مستطیل های موجود در سمت چپ و راست منتهی می شود. خطوط روی مستطیل ها باید واضح و در یک راست به نظر برسند.

علاوه بر این، پین ها و حفره هایی که در سمت چپ مدل می بینید باید متقارن باشند. هنگامی که چاپ زیر یا بیش از حد نوردهی می شود، ترتیب نامتقارن پین ها و حفره ها را مشاهده خواهید کرد.

نحوه کالیبره کردن زمان نوردهی معمولی با استفاده از Anycubic RERF

چاپگرهای سه بعدی Anycubic SLA یک فایل کالیبراسیون نوردهی رزین از پیش بارگذاری شده روی فلش مموری به نام RERF یا Resin Exposure Range Finder دارند. این یک آزمایش کالیبراسیون نوردهی معمولی عالی است که 8 مربع مجزا را ایجاد می کند که دارای نوردهی های مختلف در یک مدل هستند تا بتوانید کیفیت را مستقیماً مقایسه کنید.

Anycubic RERF را می توان در درایو فلش موجود در هر چاپگر سه بعدی Anycubic رزین، خواه Photon S، Photon Mono یا Photon Mono X، پیدا کرد.

مردم معمولاً پس از راه‌اندازی دستگاه خود، این چاپ آزمایشی مفید را فراموش می‌کنند، اما به شدت توصیه می‌شود که Anycubic RERF را برای کالیبره کردن زمان نوردهی معمولی خود به طور مؤثر چاپ کنید.

تفاوت بین فایل RERF یک چاپگر Anycubic و دیگری در نقطه شروع زمان نوردهی عادی و چند ثانیه است که مربع بعدی مدل چاپ می شود.

به عنوان مثال، سیستم عامل Anycubic Photon Mono X طوری طراحی شده است که فایل RERF آن را با زمان نوردهی معمولی شروع 0.8 ثانیه با افزایش 0.4 ثانیه تا آخرین مربع، همانطور که توسط Hobbyist Life در ویدیوی زیر توضیح داده شده است، چاپ کند.

خدمات پرینت سه بعدی رزینی و FDM

تماس با ما

با این حال، شما همچنین می توانید از زمان بندی های سفارشی با فایل RERF خود استفاده کنید. افزایش ها همچنان به چاپگری که از آن استفاده می کنید بستگی دارد. فوتون Anycubic S با هر مربع 1 ثانیه افزایش می یابد.

زمان‌بندی سفارشی را می‌توان با وارد کردن مقدار Normal Exposure Time که می‌خواهید مدل RERF خود را با آن شروع کنید، استفاده کرد. اگر یک زمان نوردهی معمولی 0.8 ثانیه را در اسلایسر خود وارد کنید، فایل RERF با آن شروع به چاپ می کند.

وقتی شماره گیری در زمان نوردهی معمولی و پایین و سایر تنظیمات را تمام کردید، به سادگی وصل و پخش می شود. می توانید فایل RERF را با چاپگر Anycubic خود چاپ کنید و بررسی کنید که کدام مربع با بالاترین کیفیت چاپ شده است تا زمان نوردهی معمولی خود را کالیبره کنید.

اگر با مدل Validation Matrix مقایسه شود، این روش زمان‌برتر است و از حدود 15 میلی‌لیتر رزین نیز استفاده می‌کند، بنابراین هنگام آزمایش چاپ تست Anycubic RERF این را در نظر داشته باشید.

نحوه کالیبره کردن زمان نوردهی معمولی با استفاده از Resin XP Finder در فوتون Anycubic

از Resin XP Finder می‌توان برای کالیبره کردن زمان نوردهی معمولی، ابتدا به طور موقت سفت‌افزار چاپگر خود را اصلاح کرد و سپس مدل XP Finder را با زمان‌های نوردهی معمولی متفاوت چاپ کرد. پس از اتمام، بررسی کنید که کدام بخش بالاترین کیفیت را دارد تا زمان نوردهی طبیعی ایده آل خود را بدست آورید.

Resin XP Finder یکی دیگر از چاپ های تست نوردهی رزین ساده است که می تواند برای کالیبره کردن زمان نوردهی معمولی به طور موثر مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، توجه داشته باشید که این روش تست در حال حاضر فقط روی فوتون Anycubic اصلی کار می کند.

برای شروع، به GitHub بروید و ابزار XP Finder را دانلود کنید. این در قالب ZIP می آید، بنابراین شما باید فایل ها را استخراج کنید.

پس از انجام این کار، به سادگی فایل های print-mode.gcode، test-mode.gcode، و resin-test-50u.B100.2-20 را در یک فلش مموری کپی کرده و آنها را در چاپگر سه بعدی خود قرار دهید.

پس از آماده کردن همه چیز، ابتدا از test-mode.gcode در چاپگر خود برای تغییر سفت‌افزار استفاده کرده و به حالت تست ضربه بزنید. اینجاست که ما این تست کالیبراسیون را انجام خواهیم داد.

بعد، به سادگی Resin XP Finder را چاپ کنید. این مدل از 10 ستون تشکیل شده است و هر ستون دارای زمان نوردهی معمولی متفاوتی است. پس از چاپ، به دقت مشاهده کنید که کدام ستون دارای جزئیات و کیفیت بیشتری است.

اگر این ستون هشتم است که برای شما بهترین به نظر می رسد، کافی است این عدد را در 2 ضرب کنید، که همان Column Multiplier است که قبلاً ذکر کردم. این به شما 16 ثانیه می دهد که زمان نوردهی طبیعی ایده آل شما خواهد بود.

برای شروع دوباره به چاپ عادی، فراموش نکنید که سیستم عامل خود را به حالت اولیه خود برگردانید. با استفاده از فایل print-mode.gcode که قبلاً کپی کردیم، می توانید این کار را به راحتی انجام دهید.

مقایسه DLP با SLA

آزمایش کالیبراسیون زمان نوردهی معمولی با AmeraLabs Town

یک راه عالی برای فهمیدن اینکه آیا کالیبراسیون Resin XP Finder فوق کار کرده است یا خیر، چاپ یک مدل بسیار پیچیده با چندین ویژگی منحصر به فرد است.

این مدل AmeraLabs Town است که حداقل 10 تست در درون خود دارد که چاپگر سه بعدی شما باید آن را پاس کند، همانطور که در پست وبلاگ رسمی آنها نوشته شده است. اگر تنظیم زمان نوردهی معمولی شما کاملاً تنظیم شده باشد، این مدل باید شگفت‌انگیز به نظر برسد.

از حداقل عرض و ارتفاع دهانه های شهر Ameralabs گرفته تا الگوی پیچیده تخته شطرنج و صفحات متناوب و عمیق تر، چاپ موفقیت آمیز این مدل معمولاً به این معنی است که بقیه چاپ های شما تماشایی خواهد بود .

می توانید فایل STL AmeraLabs Town را از Thingiverse یا MyMiniFactory دانلود کنید. AmeraLabs حتی می تواند STL را شخصاً برای شما ارسال کند اگر به وب سایت آنها بروید و آدرس ایمیل خود را وارد کنید.

ادامه مطلب...

26 خرداد 1402

توسطیاسمین خدارحمی

بهترین روش ها برای تست فیلامنت جدید در پرینت سه بعدی

پرینت سه بعدی زمانی آسان است که همه چیز طبق روال پیش برود و هیچ عامل غیرقابل پیش بینی وارد نشود. با این حال، اگر به تنها یک مدل از انواع فیلامنت اکتفا کنید، تا حد زیادی مزایای پرینت سه بعدی را از دست می دهید. پرینت با مواد مختلف از برندهای مختلف بخشی از چیزی است که پرینت سه بعدی را سرگرم کننده می کند. اما همیشه به این راحتی نیست. استفاده از یک فیلامنت جدید همیشه کمی دلهره آور است، زیرا باید نحوه بهینه سازی آن را با پرینتر خود پیدا کنید. برای اینکه این فرآیند تا حد ممکن بی دردسر باشد، به نکات زیر توجه کنید.

1. از خشک بودن فیلامنت اطمینان حاصل کنید

اگر زمان انجام هر تست یا تنظیم دقیقی با فیلامنتی کار کنید که در شرایط ایده‌آل نیست، هیچ فایده‌ای ندارد. خشک نگه داشتن فیلامنت اولین قدم برای اطمینان از عملکرد خوب پرینت است. این امر به ویژه برای مواد حساس به رطوبت مانند ABS یا نایلون بسیار مهم است. اگر فیلامنت شما مدت زیادی است که از بسته بندی اصلی خارج شده، ممکن است نیاز باشد آن را در خشک کن فیلامنتی یا فری که در دمای پایین تنظیم شده، بیندازید.

2. قطر فیلامنت را اندازه بگیرید

یکی دیگر از معیارهای کیفیت فیلامنت، ثبات قطر آن است. اگر فیلامنت را از برندی مطمئن خریداری می کنید ممکن است این کار ضروری نباشد. قطر ثابت فیلامنت به جلوگیری از مشکلات مربوط به اکستروژن در پرینت سه بعدی کمک می کند. میکرومتر کاربردی ترین ابزار برای اندازه گیری قطر فیلامنت شماست. برخی از افراد سنسورهای اندازه گیری قطر ساخته اند که بسیار پیچیده تر هستند، اما از اندازه گیری نقطه ای با استفاده از میکرومتر نیز می توان نتیجه گرفت. در حالت ایده‌آل، خطا باید کمتر از تلورانس اعلام‌شده سازنده فیلامنت باشد. در بیشتر موارد، تلورانس +/-0.5 میلی متر است. این بدان معنی است که قطر واقعی می تواند تا 0.5 میلی متر کمتر یا بیشتر از قطر فیلامنت اعلام شده باشد. بسیاری از برند های مطمئن فیلامنت می توانند بر اساس اندازه گیری های واقعی به 0.2 +/- میلی متر برسند.

3. میزان چسبندگی bed را تعیین کنید

اگر فیلامنت به bed پرینت نچسبد، کار دیگری نمی توانید انجام دهید. به همین دلیل، بهتر است تنظیمات و پارامترهای bed را برای چسبندگی بهتر تنظیم کنید. به یاد داشته باشید پرینت باید خوب بچسبد، اما نه آنقدر خوب که برداشتن آن دشوار شود. درمورد بهترین روش‌های چسبندگی bed که مربوط به موادی است که با آن پرینت خواهید کرد، مطالعه کنید. ابتدا ممکن است لازم باشد که روی bed پرینت خود چسب بمالید. همچنین می توانید یک ورق PEI انعطاف پذیر تهیه کنید که هم به چسبندگی و هم برداشتن پرینت کمک می کند. دمای bed نیز نقش زیادی در چسبندگی دارد. اگر با موادی پرینت می کنید که در دمای بالاتر از PLA پرینت می شوند، bed گرم کاملا ضروری است. همچنین باید مطمئن شوید که دمای بالای bed پرینت واقعاً به دمای مورد نظر شما می رسد. اگر با چسبندگی bed مشکل دارید، می توانید دمای bed را افزایش دهید. با این حال، هنگامی که با موادی پرینت می کنید که تمایل به تاب برداشتن دارند، چسبندگی bed می‌تواند یک مسئله پیچیده باشد. پارامترهای دیگر هم می توانند باعث ایجاد مشکل شوند و ما در ادامه با آنها مقابله خواهیم کرد.

4. درجه حرارت پرینت و فن خنک کننده را تنظیم کنید

انتخاب بهترین دمای پرینت وابسته به چندین عامل مختلف است. دمای پرینت بالاتر، چسبندگی و کیفیت کلی پرینت را بهتر می کند، اما همچنین می تواند مشکلاتی مانند رشته بندی یا پیچش را ایجاد کند. به طور کلی اگر دمای پرینت پایین تر باشد مدیریت آن آسان تر است، اما به معنای کاهش سرعت پرینت و افزایش کل زمان پرینت است. یک ترفند ساده این است که دمای پرینت را روی کمترین مقدار توصیه شده تنظیم کنید و فیلامنت را به صورت دستی به اکسترودر وارد کنید. سپس می توانید به تدریج دمای پرینت را افزایش دهید تا زمانی که اکستروژن صاف و یکدست شود. این کار نقطه شروع خوبی برای دستکاری بیشتر است، اما ممکن است همچنان تنظیماتی نیاز باشد برای اینکه سرعت پرینت بهینه شود. تنظیم فن خنک کننده تا حد زیادی به ویژگی های فیلامنت بستگی دارد. برخی از فیلامنت ها مانند ABS یا نایلون به خنک شدن سریع واکنش ضعیفی نشان می دهند. از سوی دیگر، خنک‌سازی سریع می‌تواند قابلیت‌های پل زدن فیلامنت های انعطاف‌پذیر را بهبود بخشد.

5. سرعت جریان را به طور دقیق تنظیم کنید

هر فیلامنت با چرخ دنده اکسترودر پرینتر شما تعامل متفاوتی دارد، بنابراین ممکن است هر بار که از یک فیلامنت جدید استفاده می‌کنید، نیاز به تغییراتی باشد. باز هم، نیاز به آزمایشاتی وجود خواهد داشت. برای این مرحله، باید به علائم آشکار اکستروژن بیش از حد یا اکستروژن کم توجه کنید. اکستروژن بیش از حد ممکن است در تمام مراحل پرینت، رشته یا حباب ایجاد کند. اکستروژن کم ممکن است منجر به سوراخ ها و شکاف هایی شود که در لایه بالایی پرینت شما آشکارتر است.

مجموعه KING3D

خدمات ما

خدمات طراحی سه بعدی خدمات پرینت سه بعدی خدمات پرینت سه بعدی تهران خدمات تعمیر پرینتر سه بعدی تعرفه قیمت پرینت سه بعدی آموزش پرینتر سه بعدی دانلود سنتر فروش فایل‌های STL آموزش نرم افزار طراحی و پرینتر سه بعدی

خرید فیلامنت پرینتر سه بعدی PLA

ادامه مطلب...

13 خرداد 1402

توسطیاسمین خدارحمی

رشته بندی (Stringing) پرینتر سه بعدی: 6 نکته ساده برای جلوگیری از آن

(Stringing) پرینتر سه بعدی : پرینت سه بعدی فناوری شگفت انگیزی است که صنعت تولید را متحول کرده است. با این حال، یکی از مشکلات رایجی که بسیاری از علاقه مندان به چاپ سه بعدی با آن مواجه هستند، رشته‌بندی است. رشته‌بندی زمانی اتفاق می‌افتد که چاپگر سه‌بعدی رشته‌های نازکی را بین قسمت‌های مختلف شی چاپ‌شده باقی می‌گذارد که منجر به چاپی نامرتب و بی‌کیفیت می‌شود. در این مقاله، نکاتی در مورد نحوه جلوگیری از رشته پرینتر سه بعدی و دستیابی به پرینت سه بعدی با کیفیت بالا را مورد بحث قرار خواهیم داد.

1. دما را تنظیم کنید

یکی از دلایل اصلی ایجاد رشته، تنظیمات نادرست دما است. اگر دما بیش از حد بالا باشد، فیلامنت بیش از حد سیال می شود و در نتیجه منجر به هم ریختگی رشته ای می شود. اگر دما خیلی پایین باشد، فیلامنت به درستی ذوب نمی شود و باعث چسبندگی ضعیف می شود. بنابراین، مهم است که تنظیمات دمای چاپگر سه بعدی خود را مطابق با توصیه های سازنده فیلامنت تنظیم کنید. برخی از محدوده های رایج به صورت زیر می باشد، اما بهتر است به توصیه های سازنده فیلامنت مراجعه کنید:

فیلامنت ABS: 200-250 درجه سانتی گراد
فیلامنت PLA: 180-220 درجه سانتی گراد
فیلامنت نایلونی: 220-240 درجه سانتی گراد
فیلامنت PETG: 225-235 درجه سانتی گراد
فیلامنت TPU/TPE: 230-250 درجه سانتی گراد

2. سرعت چاپ را کاهش دهید

یکی دیگر از عواملی که می تواند منجر به رشته‌بندی شود، سرعت چاپ بسیار زیاد است. هرچه نازل سریعتر حرکت کند، احتمال بیشتری وجود دارد که دنباله رشته ای را به جا بگذارد. برای جلوگیری از این اتفاق، سعی کنید تنظیمات سرعت چاپگر سه بعدی خود را کاهش دهید تا زمانی که به تعادل خوبی بین سرعت و کیفیت برسید.

3. تنظیمات فاصله عقب نشینی

Retraction عقب نشینی فرآیندی در پرینت سه بعدی است که در آن چاپگر فیلامنت را کمی به سمت عقب می کشد تا از تراوش و رشته شدن جلوگیری کند. با فعال کردن تنظیمات عقب نشینی در چاپگر سه‌بعدی خود، می‌توانید مقدار فیلامنتی که بین هر لایه باقی می‌ماند را کاهش دهید و در نتیجه چاپ تمیزتر و صاف‌تری داشته باشید. این تنظیمات را معمولاً می توان در نرم افزار برش مورد استفاده برای آماده سازی مدل سه بعدی یافت. (Stringing) پرینتر سه بعدی :

4. نازل را به طور منظم تمیز کنید

گرفتگی نازل نیز می تواند منجر به رشته‌بندی شود. بنابراین، مهم است که نازل چاپگر سه بعدی خود را به طور منظم تمیز کنید تا اطمینان حاصل شود که فیلامنت روان جریان دارد. روش های مختلفی برای تمیز کردن نازل وجود دارد، از جمله استفاده از فیلامنت تمیز کننده یا ابزار تمیز کننده تخصصی. همچنین تعویض دوره ای نازل برای اطمینان از عملکرد صحیح آن بسیار مهم است.

5. Z-Hop را فعال کنید

Z-hop تنظیمی است که در حین حرکت نازل، آن را کمی بالا می‌برد، که به جلوگیری از چسبیدن نازل به لایه‌های چاپ شده قبلی و ایجاد رشته کمک می‌کند. فعال کردن این تنظیم می تواند به کاهش میزان رشته‌بندی در چاپ های شما کمک کند. با این حال، توجه داشته باشید که فعال کردن Z-hop همچنین می تواند زمان چاپ را افزایش دهد و ممکن است باعث مشکلات دیگری مانند شیفت لایه شود، بنابراین مهم است که آن را آزمایش کنید و تنظیمات را در صورت نیاز انجام دهید. (Stringing) پرینتر سه بعدی :

6. فیلامنت های خود را خشک نگه دارید

مشکل دیگری که مردم به خصوص با PLA با آن مواجه هستند جذب آب است. خشک نگه داشتن فیلامنت بسیار مهم است، در غیر این صورت چاپگر سه بعدی نمی تواند پلاستیک را به درستی اکسترود کند که منجر به رشته‌بندی، چسبندگی ضعیف لایه و پیچش می شود. برای خشک نگه داشتن فیلامنت های خود، بهتر است آنها را در ظروف در بسته نگهداری کنید. این ظروف را نیز باید در مکانی نگهداری کرد که از هرگونه رطوبت و رطوبت دور باشد. این کار را می توان با نگهداری آن در یک مکان خنک و تاریک مانند کمد یا کشو انجام داد. اگر در همان قسمت فضای اضافی دارید، می‌توانید از یک دستگاه رطوبت‌گیر یا بسته‌های سیلیکاژل که در داخل ظرف قرار داده شده‌اند برای کمک به جذب هر گونه رطوبت اضافی که ممکن است وجود داشته باشد استفاده کنید. (Stringing) پرینتر سه بعدی : (Stringing) پرینتر سه بعدی : می تواند آزاردهنده باشد، اما با تکنیک های مناسب می توان به راحتی از آن جلوگیری کرد. با تنظیم دما، استفاده از تنظیمات عقب نشینی، و تمیز کردن منظم نازل، می‌توانید به پرینت سه‌بعدی باکیفیت و تمیز دست پیدا کنید. با این نکات می توانید پرینت سه بعدی خود را به سطح بالاتری ببرید و پرینت های شگفت انگیزی بسازید که بی نقص باشد.

مجموعه KING3D

خدمات ما

خرید فیلامنت پرینتر سه بعدی PLA

ادامه مطلب...

27 بهمن 1400

توسطنوید مقتدر

پرینت سه‌بعدی با فیلامنت ABS، چند نکته برای داشتن پرینت بهتر

پرینت سه‌بعدی با فیلامنت ABS، آنچه باید بدانید

مواد زیادی در پرینت سه‌بعدی مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما بدون شک آکریلو نیتریل بوتادین استایرن یا Acrylonitrile butadiene styrene که به اختصار ABS نوشته می‌شود، یکی از پرکاربردترین مواد است. در ادامه با ما همراه باشید تا درباره پرینت سه‌بعدی با فیلامنت ABS اطلاعات بیشتری کسب کنید.

پرینت سه‌بعدی با فیلامنت ABS، آنچه باید بدانید

فیلامنت ABS چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؟

فیلامنت ABS یکی از مواد پلیمری است که در چاپ سه‌بعدی مورد استفاده قرار می‌گیرد. دلیل این محبوبیت زیاد این است که این مواد به آسانی قالب گیری می‌شود و علاوه بر آن، دوام و وزن کمی نیز دارد. دلیل دیگر برای استفاده و محبوبیت بالا این است که می‌توان آنها را در روش قالب‌گیری تزریقی (injection molded) نیز استفاده کرد. قالب‌گیری تزریقی یا ریخته گری تزریقی، فرایندی است که در آن تولید قطعات، با تزریق مواد به یک قالب صورت می‌گیرد. در ادامه به بررسی شرایط محیط برای دست‌یابی به بهترین پرینت سه‌بعدی با فیلامنت ABS خواهیم پرداخت.

بررسی شرایط محیط برای دست‌یابی به بهترین پرینت سه‌بعدی با فیلامنت ABS

اولین توصیه‌ای که می‌شود این است که تنظیم و راه‌اندازی خوب، به شکلی گسترده بر روی پرینت سه‌بعدی نهایی شما تاثیر دارد. راه‌اندازی خوب تضمین می‌کند که تنظیمات اسلایسر به درستی روی پرینت سه‌بعدی ABS منعکس می‌شود، بنابراین مدل‌هایی کاملا زیبا و از نظر ساختاری سالم به شما ارائه می‌دهد. نکته دیگر این است که یک محفظه (Enclosure) برای پرینتر سه‌بعدی خود تهیه کنید. هدف از استفاده از محفظه این است که چاپگر ایزوله باشد و در برابر گرد و غبار و سایر ذرات محیطی ایمن شود. نکته دیگر این است که محفظه ایزوله باعث می‌شود، دمای داخلی پرینتر ثابت بماند. اگر قصد چاپ با فیلامنت ABS را دارید، قطعا به یک محفظه نیاز خواهید داشت.

محفظه و ضرورت آن برای دستیابی به پرینت سه‌بعدی مناسب

ABS نسبت به سایر مواد به تغییرات دما در هنگام چاپ حساس‌تر است. بدون محفظه، نمی‌توانید تغییرات دما در نزدیکی پرینت سه‌بعدی خود را کنترل کنید. این کار منجر به تاثیر بر روی کیفیت نهایی پرینت خواهد شد. علاوه بر مطالب گفته شده، یک محفظه خوب همچنین از جریان هوا که ممکن است منجر به چاپ ناموفق شود، جلوگیری می‌کند. نصب فیلتر چاپگر سه‌بعدی در محفظه همچنین به شما کمک می‌کند تا از شر بخارات ABS خلاص شوید که می‌تواند سمی و مضر باشد. به صورت خلاصه، نکته اصلی این است که پرینتر سه‌بعدی خود را از محیط اطراف جدا کنید. این تضمین می‌کند که بهترین پرینت سه‌بعدی با فیلامنت ABS را کسب کنید. انواع محفظه‌ها با ویژگی‌ها و قیمت‌های مختلف در دسترس است که می‌توانید با توجه به نیاز خود آنها را تهیه کنید.

انتخاب چسب مناسب، نکته دوم در دستیابی به بهترین نتیجه چاپ

پرینت سه‌بعدی با فیلامنت ABS و ضرورت انتخاب چسب مناسب

نکته دوم در دستیابی به بهترین نتیجه برای پرینت سه‌بعدی با فیلامنت ABS، انتخاب چسب مناسب است. فیلامنت ABS دوست ندارد به شیشه خالی یا حتی به یک سطح ناهموار بچسبد. این می‌تواند منجر به تاب برداشتن لایه‌های اولیه شود. گاهی اوقات، گوشه ها یا لبه ها ممکن است از صفحه مدل (build plate) چاپگر سه‌بعدی کنده شود. بنابراین، استفاده از نوعی چسبندگی برای اینکه پرینت‌های سه‌بعدی شما محکم به تخت بچسبد، ضروری است. یک انتخاب محبوب برای چسبندگی بستر، استفاده از دوغاب ABS (ABS slurry,)،چسب یا حتی اسپری مو است. موارد گفته یک رابط بین بستر و لایه اول ایجاد می‌کنند و باعث می‌شوند که نتیجه بهتری هنگام چاپ حاصل شود.

پرینتر سه‌بعدی خود را از رطوبت دور نگه دارید

تاثیر رطوبت در پرینتر سه‌بعدی و شیوه کنترل آن

نکات دیگر برای دستیابی به پرینت سه‌بعدی با فیلامنت ABS، دقت به این نکته است که این مواد به شدت رطوبت را جذب می‌کند. از سوی دیگر رطوبت زیاد در فیلامنت منجر به چسبندگی ضعیف لایه و شکنندگی آن می‌شود. این کار منجر به تولید یک قطعه پرینت سه‌بعدی می‌شود که می‌تواند به راحتی جدا شود. رطوبت در فیلامنت ABS بلافاصله ظاهر نمی‌شود. در واقع، اگر مبتدی هستید، ممکن است مدتی طول بکشد تا متوجه شوید چه مشکلی با فیلامنت وجود دارد. اگر ABS رطوبت را جذب کرده باشد، هنگامی که از نازل خارج می‌شود می‌توانید تعدادی حباب کوچک را ببینید و حتی صدای ترکیدن آنها را بشنوید. پس نکته مهم این است که اگر در یک منطقه مرطوب زندگی می‌کنید، باید ABS را تا حد امکان خشک نگه دارید. جعبه‌های خشک یک راه عالی برای دستیابی به یک پرینت سه‌بعدی است. از طرف دیگر، حتی می‌توانید از کیسه‌های خلاء پلاستیکی (plastic vacuum bags) برای ذخیره فیلامنت استفاده کنید. سه نکته‌ای که در بالا توضیح دادیم، مراحلی هستند که قبل از پرینت باید انجام دهید. در عناوین بعدی، مراحلی که باید به هنگام چاپ، انجام دهید را بررسی خواهیم کرد.

جمع شوندگی(Warping) پرینت سه بعدی

اینجا کلیک کنید

تنظیم دما مناسب، نکته دیگر برای دستیابی به پرینت سه‌بعدی با فیلامنت ABS

نکته دیگر برای دستیابی به پرینت سه‌بعدی با فیلامنت ABS و نتیجه عالی این است که دما را به درستی تنظیم کنید. ABS برای چاپ به دمای بالا نیاز دارد. برای این ماده، دمای hot end بالاتر منجر به جریان بهتر فیلامنت می‌شود و همچنین به چسبندگی قوی لایه کمک می‌کند. می‌توانید از برج‌های دما (Temperature Tower) برای یافتن محدوده دمایی دقیقی که در آن بهترین کیفیت را دریافت می‌کنید استفاده کنید، اما دمای 225 درجه سانتی‌گراد نقطه شروع خوبی است.

Temperature Tower یا برج دما، سازه‌هایی سه‌بعدی هستند که برای چاپ هر طبقه آن می‌توانید دمای مورد نظر و مناسب خود را تعیین کنید. ABS همراه با یک نازل دمای بالاتر، به تخت (bed) گرم نیز نیاز دارد. تخت گرم شده تضمین می‌کند که ناحیه اطراف قسمت پرینت سه‌بعدی در طول فرایند چاپ سه‌بعدی گرم باقی می‌ماند. این کار اجازه می‌دهد تا قطعه به تدریج خنک شود و از تاب برداشتن یا شکافتن لایه ها جلوگیری می‌کند. دمای بستر بین 90 تا 110 درجه سانتیگراد برای چاپ فیلامنت ABS با حداقل مشکلات کافی خواهد بود.

سرعت مناسب چاپ، از دیگر مسائل مهم در چاپ سه‌بعدی است

از دیگر ویژگی‌های فیلامنت ABS این است که باید اجازه دهید به شکل مناسب خنک شود تا ترک برندارد. برای این کار مهم است که سرعت چاپ را به شکلی مناسب تنظیم کنید. سرعت چاپ زیر 20 میلی‌متر بر ثانیه برای چند لایه اول بسیار مناسب است. با جمع شدن لایه ها، می‌توانید به تدریج سرعت چاپ را افزایش دهید. سرعت چاپ برای بقیه قسمت ها باید به گونه ای باشد که اجازه دهد لایه ها به طور یکنواخت خنک شوند. سرعت بین 50-60 میلی متر بر ثانیه تقریبا تعادل خوبی بین کیفیت و زمان ایجاد می‌کند.

آخرین نکته

لطفا فن را خاموش کنید !!!

دستیابی به پرینت سه‌بعدی با فیلامنت ABS و تاثیر فن

نکته مهم در دستیابی به پرینت سه‌بعدی با فیلامنت ABS و نتیجه عالی این است که لطفا فن‌ها را خاموش کنید. ABS خنک کننده اجباری را دوست ندارد. اگر چه با استفاده از فن یک لایه خیلی سریع خنک می‌شود، ممکن است باعث ایجاد ناهنجاری در طرح نهایی پرینت گردد. با کاهش سرعت فن تا 0 درصد می‌توان از این امر جلوگیری کرد. در این مقاله تلاش شد تا درباره پرینت سه‌بعدی با فیلامنت ABS اطلاعات بیشتری ارائه شود. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره پرینترهای سه‌بعدی با ما مانند همیشه همراه باشید.

معرفی نرم افزار راینو Rhino

اینجا کلیک کنید

ادامه مطلب...

30 آذر 1400

توسطپیمان سرحانی

مروری بر 5 مشکل رایج در پرینت سه بعدی FDM

1. warping یا تاب برداشتن قطعه

مشکل تاب خوردگی پرینتر سه بعدی معمولاً زمانی رخ می دهد که یک شیء پس از چاپ به طور ناهموار سرد می شود. همان طور که می دانید سرد شدن باعث انقباض می شود و این انقباض باعث ایجاد تنش در امتداد سطوح جانبی جسم می شود. هرچه سرد شدن سریعتر اتفاق بیفتد ، فشار بیشتری بر جسم وارد می شود. 5 مشکل پرینت سه بعدی5 مشکل پرینت سه بعدی جمع شوندگی(Warping) پرینت سه بعدی

این تنش در گوشه هایی که دو طرف به هم می رسند بیشتر است. در آنجا ، فشار کششی که از دو طرف اعمال می شود ، باعث تغییر شکل گوشه جسم و بالا و داخل آن می شود. نتیجه برای چشم خوشایند نیست و بعضی مواقع باعث می شود که جسم غیرقابل استفاده شود. در واقع راه هایی برای جلوگیری از پیچش پرینترهای سه بعدی وجود دارد. افزایش دمای محیط برای افزایش زمان سرمایش یا بهبود جدی چسبندگی به بستر. خوشبختانه روشهای ساده ای برای انجام هر این مورد وجود دارد که به زودی به آنها می پردازیم.5 مشکل پرینت سه بعدی

هیت بد (Heat bed)

هیت بد ها یک راه حل همه جانبه برای پیچ خوردگی نیستند ، اما هنگامی که همراه با سایر عوامل پیشگیرانه استفاده شوند ، احتمال تاب خوردن اجسام شما را کاهش می دهند. نکته ای که در هیت بد باید به آن توجه کرد ممکن است لبه ها به اندازه کافی گرم نشوند (بسته به پرینتر شما). نمودار زیر علل شایع تاب خوردگی (WARPING) را نشان می دهد. بنابراین اگر پرینت های بزرگ پیچ خورده باشند ، اما پرینت های مرکزی کوچکتر این را در نظر بگیرند. جمع شوندگی(Warping) پرینت سه بعدی

همچنین فرض کنید که گرمای تخت شما یکنواخت است. هنوز در حال پیچ خوردن ABS روی تخت گرم هستید؟ ممکن است به این دلیل باشد که عناصر گرمایش حتی زیر صفحه شیشه ای یا فلزی نیستند. تصویر حرارتی زیر را مشاهده کنید و درجه حرارت نقاط مختلف هیت بد با درجه حرارت متفاوتی هستند .

نکته بعدی درباره این مسئله بسیار مهم است که چگونه مواد چاپ مختلف تحت تأثیر قرار می گیرند. به عنوان مثال ، PLA به هیت بد احتیاج ندارد. با این حال ، هنگامی که قطعه در دمای 50 درجه سانتیگراد چاپ می شود ، می تواند به چند لایه اول کمک کند تا کمی پیوسته تر بچسبند. راههای دیگر برای جلوگیری از رفتارهای نادرست ABS ، همانطور که می تواند یک مسئله رایج باشد ، بهبود دمای محیط محفظه چاپ برای کند کردن سرمایش چاپ است. نکته ای که در مورد Heat Bed باید به آن توجه کرد این است که عنصر گرمایش همیشه به یک اندازه و کاملا یکنواخت نیست ، این بدان معناست که ممکن است لبه ها به اندازه کافی گرم نشوند ،بسته به پرینتری که مورد استفاده قرار می گیرد. تصویر زیر نشان دهنده شایع پیچ خوردگی می باشد .5 مشکل پرینت سه بعدی

2.شکسته شدن فیلامنت داخل اکسترودر

یکی از ناامیدکننده ترین موارد در پرینت سه بعدی ، تجربه شکسته شدن فیلامنت در اکسترودر پرینت سه بعدی و عدم امکان خارج کردن آن است. به همین دلیل است که امروز این مقاله را برای کمک به شما در حل این مشکل و یادگیری نحوه حذف فیلامنت شکسته از پرینتر سه بعدی خود نوشتم. بهترین راه برای شکسته شدن فیلامنت در اکسترودر ، برداشتن لوله PTFE و بیرون کشیدن رشته به صورت دستی است. از بین بردن این امر باید آسان باشد زیرا رشته هنوز از طریق لوله Bowden متصل است ، اما در غیر این صورت ، باید در اکسترودر شل باشد ، که با استفاده از موچین یا دم باریک یا هر وسیله دیگر که قابل جدا شدن است می توان استفاده کرد.

علل گیرکردن فیلامنت در لوله PTFE یا شکسته شدن آن :

برخی از دلایل اصلی که باعث شکسته شدن فیلامنت در اکسترودر و لوله می شود در زیر توضیح داده شده است. دانستن دلایل به شما کمک می کند تا از بروز این مشکل جلوگیری کنید.

فشاربیش از حد مکانیکی در قسمت چرخ دنده

قرقره فیلامنت باید مستقیماً فشار مستقیم زیادی را تحمل کند زیرا مدت زمان زیادی در اطراف حلقه پیچ خورده است. بیشتر فیلامنت در حین پرینت سه بعدی شکسته می شود که در قرقره قرار می گیرد یا دارای انعطاف پذیری کم است به همین دلیل تحت استرس شدید می تواند تحت تأثیر قرار گیرد. قسمت هایی از فیلامنت ها که به صورت صاف نگه داشته می شوند ، شکنندگی بیشتری دارند.

جذب رطوبت توسط فیلامنت مورد استفاده

فیلامنت ها معمولاً رطوبت را جذب می کنند ، به همین دلیل طبق تجربه توصیه می شود فیلامنت را در محلی نگه دارید که بتوان میزان جذب رطوبت را کاهش داد. بسیاری از کاربران پرینتر سه بعدی با قرار دادن آن در کیسه پلاستیکی بزرگی که دارای دریچه ای برای بیرون کشیدن هوا است ، از شکستن رشته خود جلوگیری می کنند. این یک مورد عالی است زیرا احتمال شکستن فیلامنت در زیر دنده اکسترودر را کاهش می دهد. البته لازم به ذکر است یکی از دلایلی که باعث افزایش احتمال شکستگی و جذب رطوبت می شود نگهداری و انبار کردن فیلامنت در شرایط نامناسب می باشد.

با استفاده از فیلامنت کم کیفیت

مارک های فیلامنت های زیادی در بازار موجود است ، بسته به روند ساخت برخی از آنها انعطاف پذیری بیشتری نسبت به دیگران دارند. فیلامنت های جدید و تازه میزان کشش بالایی را نشان می دهد که به آنها اجازه می دهد راحت تر خم شوند اما با گذشت زمان مستعد شکستگی می شوند. با نگاهی به کیفیت چاپ بزرگ ، فیلامنت های بی کیفیت که از تولید یکنواخت مراقبت نمی کنند ، احتمالاً مشکل شکستن را دارند. یک توصیه مهمفیلامنت گران قیمت همیشه بهترین نیست ، شما باید با ارزیابی بررسی ها ، نظرات و رتبه بندی های آنلاین آنلاین رشته ای را انتخاب کنید.5 مشکل پرینت سه بعدی

3. کیفیت بد لایه اول (یک از مهمترین موارد )

از مهمترین فاکتور های یک پرینت سه بعدی خوب، داشتن یک لایه خوب و تمیز است، اگه خیالتان از لایه اوله راحت شود، میتوانید به احتمال 90% از ادامه چاپ سه بعدی اطمینان کسب کنید.زیرا پایه ای را تشکیل می دهد که لایه های بعدی روی آن قرار می گیرد. کیفیت بد لایه اول پرینت سه بعدی یکی از مشکلاتی است بسیار بروز می دهد. اگر لایه اول ضعیف به هیت بد بچسبد ، ممکن است قطعه پرینت قبل از تکمیل جدا شود و منجر به خرابی شود. از چسبندگی بیش از حد نیز باید خودداری شود ، زیرا برداشتن چاپ دشوار است. لایه اول ایجاد تعادل بین ثبات پرینت و سهولت برداشتن بعد از اتمام پرینت است. بسیار مهم است که اولین لایه چاپ شما به شدت به هیت بد پرینتر سه بعدی متصل باشد تا بقیه قسمت شما بر روی این پایه ساخته شود.به خصوص هنگام چاپ با فیلامنت ABS اگر لایه اول به پلتفرم نچسبد ، بعداً مشکلاتی را ایجاد می کند. روشهای مختلفی برای کنار آمدن با این مشکلات چسبندگی لایه اول وجود دارد ، بنابراین ما چندین دلیل معمول را در زیر بررسی خواهیم کرد و نحوه پرداختن به هر یک را توضیح خواهیم داد. برای شروع ، هیت بد (Heat bed) پرینتر خود را به درستی تراز کنید.کیفیت بد لایه اول پرینت سه بعدی بسیاری از چاپگرهای جدید دارای کالیبراسیون خودکار هستند ، در صورتی که این آپشن برای پرینتر شما امکان پذیر نیست ، فقط مطمئن شوید که توالی تسطیح را از قبل اجرا کرده اید. در این مقاله به بررسی دلایل بروز این مشکل می پردازیم .

• تنظیمات اشتباه لایه اول پرینت در نرم افزار اسلایسر

گام اصلی در تضمین اولین لایه موفقیت آمیز ، بهینه سازی تنظیمات پرینت سه بعدی است. با تنظیم اولین تنظیمات لایه در اسلایسر خود ، می توانید بدون تغییر در شکل ظاهری بقیه پرینت ، از موفقیت لایه اول اطمینان حاصل کنید. در اینجا برخی از مفیدترین تنظیمات وجود دارد .کیفیت بد لایه اول پرینت سه بعدی

نرم افزار SIMPLIFY3D نرم افزار CURA

چاپ لایه اول و دمای هیت بد (Heat Bed)

این تنظیمات دمایی را که پرینتر سه بعدی شما لایه اول را چاپ می کند تغییر می دهد. دمای بالاتر باعث می شود که پلاستیک بهتر ذوب شود و به بستر بچسبد ، بنابراین سعی کنید دما و نازل و بستر را هر کدام حدود 5 درجه سانتیگراد بالاتر از قبل ببرید.

عرض لایه اول

این تنظیم ،عرض خطوط خارج شده از پرینتر سه بعدی شما را تغییر می دهد. یک تنظیم عرض خط بالاتر باعث می شود که لایه های شما به درون هیت بد بچسبد و سطح بیشتری را در بر گیرد واحتمال خرابی را کاهش دهند. به طور معمول می توانید این تنظیمات را به دو برابر اندازه قطر نازل پرینتر سه بعدی خود قرار دهید (که معمولاً 0.4 میلی متر است).

ارتفاع لایه اول

تنظیم ارتفاع لایه اول شما را تغییر می دهد. مقدار بالاتر در لایه اول اثرات خطاهای جزئی در کالیبره کردن را کاهش می دهد ، و به طور موثر ضریب اطمینان را افزایش می دهد. به طور معمول می توانید با یک نازل استاندارد 0.4 میلی متر تا حدود 0.3 میلی متر بروید.

سرعت پرینت لایه اول

این تنظیم سرعت اکسترود شدن لایه اول را تغییر می دهد. پرینت آهسته تر زمان بیشتری را برای ذوب شدن پلاستیک فراهم می کند ، تاثیری مشابه افزایش دمای چاپ دارد. اگر ارتفاع لایه یا عرض لایه را افزایش داده اید ، ممکن است بخواهید این راه حل هم امتحان کنید.کیفیت بد لایه اول پرینت سه بعدی

• نظافت سطح پرینت یا هیت بد (Heat bed)

اگر سطح چاپ شما کثیف و چرب باشد ، تنظیمات لایه اول تازه تنظیم شده شما کار زیادی نمی کند. لایه اول به احتمال زیاد نمی تواند چسبیده و چاپ شما خراب شود. برای جلوگیری از این مسئله ، قبل از هر پرینت ، یا حداقل بین چند مورد ، تخت چاپ خود را پاک کنید. این را می توان با الکل ایزوپروپیل و یک حوله کاغذی انجام داد. فقط چند ثانیه طول می کشد ، اما برای کیفیت لایه اول امری تاثیر گذار است.کیفیت بد لایه اول پرینت سه بعدی

• نازل خیلی دور از هیت بد قرار بگیرد

برای کیفیت بد لایه اول پرینت سه بعدی پس از اینکه سطح هیت بد شما به طور مناسب کالیبره شد ، هنوز باید مطمئن شوید که نازل نسبت به سطح هیت بد در ارتفاع صحیح شروع می شود. هدف شما این است که اکسترودر خود را در فاصله ای کاملاً دور از صفحه ساخت قرار دهید – نه خیلی دور و نه خیلی نزدیک. برای چسبندگی خوب به صفحه ساخت ، می خواهید فیلامنت شما در برابر صفحه ساخت کمی له شود. اگرچه می توانید این تنظیمات را با اصلاح سخت افزار تنظیم کنید ، انجام این تغییرات از Simplify3D معمولاً بسیار راحت تر (و دقیق تر!) برای این کار ، روی “Edit Process Settings” کلیک کنید تا تنظیمات فرآیند شما باز شود و سپس به تب G-Code بروید. برای ایجاد تنظیمات بسیار دقیق در موقعیت نازل می توانید از Z-Axis global G-Code Offset استفاده کنید.کیفیت بد لایه اول پرینت سه بعدی به عنوان مثال ، اگر برای offset محور G-Code -0.05 میلی متر وارد کنید ، نازل شروع به چاپ 0.05 میلی متر نزدیکتر به سکوی ساخت شما می کند. مراقب باشید فقط تنظیمات کوچکی روی این تنظیم انجام دهید. ضخامت هر لایه از قسمت شما معمولاً فقط حدود 0.2 میلی متر است(کیفیتی که در بیشتر مواقع پرینت می کنیم 200 میکرون هست ) ، بنابراین یک تنظیم کوچک تا حد زیادی طول می کشد.

با توجه به این مشکل یکی از راه حل های موجود برای بر طرف کردن این مسئله می توان از چسب های مختلف استفاده کرد ولی باید به این موضوع دقت داشت که استفاده بیش از حد لازم می تواند باعث آسیب دیدن سطح پرینت شما شود و قطعه پرینت شده با قسمتی از شیشه جدا شود .کیفیت بد لایه اول پرینت سه بعدی

برای اینکه کیفیت بد لایه اول پرینت سه بعدی بروز ندهد ، نکات ذیل را مدنظر داشته باشید: کیفیت بد لایه اول پرینت سه بعدی

استفاده از چسب به حد کافی برای کمک به چسبندگی لایه اول به هیت بد: این شامل اسپری مو ، نوار نقاشی آبی و چسب خانگی استاندارد است. این موارد به چسبیدن مواد کمک می کند ، و همچنین به عنوان مواد آزاد کننده برای مواد بسیار خوب چسبیده ، جلوگیری می کند و از آسیب رسیدن به سطح پرینت شما جلوگیری می کند. یک لایه نازک می تواند این کار را انجام دهد و مفید واقع شود. 5 مشکل پرینت سه بعدی

5. اخرین مورد جدا شدن و ترک در لایه ها

جدا شدن و ترک در لایه های پرینت سه بعدی بیشتر در پرینت های ABS اتفاق می افتد ، اگر خدمات پرینت انجام داده باشید در جریان هستید که ABS بیشتر برای کاربرد های صنعتی استفاده می شود و مشتریان رقبت بیشتری برای کار با این متریال دارند . اما سختی پرینت ABS باعث مشکل برای کاربران پرینت سه بعدی می شود که ما تصمیم به بررسی و حل این موضوع گرفتیم و امیدوارم مشکلات شما نیز برطرف شود . جدا شدن و ترکه در لایه های پرینت سه بعدی ، یک مسئله چاپ سه بعدی است که شامل چسبندگی ضعیف لایه به لایه است. این مشکل مشابه چسبندگی ضعیف لایه اول است ، زمانی که شما بین لایه اول پرینت خود و سطح ساخت پیوند ضعیفی دارید. در حالی که چسبندگی ضعیف لایه اول می تواند به قسمتی با پایه تاب دار منجر شود ، جداسازی لایه می تواند پرینت های بسیار معیوب با ترک های قابل مشاهده بین لایه ها ایجاد کند. لایه لایه شدن به دلیل پیوندهای ضعیف لایه های میانی رخ می دهد ، هنگامی که یک لایه به اندازه کافی به لایه زیرین نمی چسبد. این می تواند به دلایل مختلفی از جمله دمای بسیار پایین ، سرد شدن بیش از حد ، ارتفاع زیاد لایه ، پایان داغ ناخالص و موارد دیگر رخ دهد. در این مقاله ، ما راه حل های مختلف را بررسی می کنیم که به جلوگیری از به وجود آمدن ترک در چاپ سه بعدی شما کمک می کند.

جدا شدن و ترک در لایه های پرینت سه بعدی

• تمیز بودن hot end

پس از استفاده طولانی مدت ، hot end شما ممکن است کمی کثیف شده و احتمالاً حتی تا حدی (یا به طور کامل) مسدود شود. یک گرفتگی جزئی (یا کامل) به طور قابل توجهی روی اکستروژن پرینتر شما تأثیر می گذارد. به طور خاص ، کاهش مواد اکسترود شده می تواند پیوند بین لایه ها را کاهش دهد و مسائلی مانند جداسازی لایه ایجاد کند. بنابراین ، اولین نکته ما این است که هر چند وقت یکبار hot end پرینتر خود را تمیز کنید تا اطمینان حاصل کنید که اکستروژن همیشه عاری از گرفتگی و گرفتگی است. برای انجام این کار ، کافی است هات اند خود را به دمای معمول پرینت خود گرم کنید و (با استفاده از نوعی فلز) هرگونه تجمع را از hot endخود حذف کنید. علاوه بر این ، فراموش نکنید که از یک سوزن برای تمیز کردن نازل خود استفاده کنید. و اگر فکر می کنید در حالت فوق العاده نیست ، جایگزینی ارزان و آسان برای نصب است .

از آنجا که تمیز کردن hot end و نازل دردسر چندانی ندارد ، می توانید هر چند وقت یکبار به عنوان یک اقدام پیشگیرانه این کار را انجام دهید ، حتی اگر جدایی لایه را مشاهده نمی کنید. با این کار احتمال بروز سایر مسائل مربوط به کیفیت چاپ بعداً کاهش می یابد.

جدا شدن و ترک در لایه های پرینت سه بعدی

• کاهش سرعت پرینت

سرعت چاپ را کاهش دهید ، که برای بسیاری از مسائل راه حل مناسبی است ، اما باعث افزایش اکستروژن شما در هنگام چاپ می شود. به خصوص اگر می خواهید با عجله چاپ کنید و تنظیمات سرعت خود را فراتر از توصیه های سازنده فیلامنت قرار داده اید ، این می تواند منبع هر گونه مشکل اکستروژن باشد. اگرچه سرعت چاپ بالا از نظر فنی به این معنی است که فیلامنت سریعتر از طریق نازل جریان می یابد ، اما اگر دمای hot end به اندازه کافی بالا نباشد ، مشکلات اکستروژن و جدایی احتمالی لایه ها را خواهید داشت. کاهش سرعت چاپ زمان بیشتری را برای داغ شدن ذرات و ذوب شدن فیلامنت می دهد. هنگام تنظیم ، باید سرعت چاپ خود را بسته به متریال خود در حدود 5 تا 10 میلی متر بر ثانیه کاهش دهید ، تا زمانی که آن را به حدود 50 درصد از مقدار اصلی کاهش دهید. اگر هنوز جداسازی لایه را مشاهده می کنید ، به احتمال زیاد علت سرعت نیست.

جدا شدن و ترک در لایه های پرینت سه بعدی

• افزایش دمای hot end

هنگام بالا بردن دمای hot end برای بهبود پیوندهای لایه و حل ترک خوردن و لایه لایه شدن ، ابتدا دمای خود را حدود 10 درجه سانتی گراد افزایش دهید. اگر مشکل همچنان ادامه داشت ، به افزایش دمای نازل خود در فواصل 5 درجه ادامه دهید. سعی کنید این کار را تا زمانی که مشکل برطرف شود یا تا زمانی که به حداکثر دمای پرینتر خود نرسیده اید یا از محدوده دمای فیلامنت خود فراتر نرفته اید ، انجام دهید. اگر این اتفاق می افتد و شما هنوز در حال مشاهده لایه برداری هستید ، احتمالاً دمای hot end ، دلیل مشکلات جداسازی لایه شما نیست. جدا شدن و ترک در لایه های پرینت سه بعدی

جدا شدن و ترک در لایه های پرینت سه بعدی

• افزایش flow rate

در رابطه با دو راه حل قبلی ، نکته چهارم ما افزایش سرعت جریان (ضرب اکستروژن) در تنظیمات اسلایسر سه بعدی است. با این حال ، قبل از انجام این کار ، مطمئن شوید که مراحل تنظیمات کامپیوتری را به درستی روی چاپگر خود تنظیم کرده اید ، زیرا مراحل جریان و تنظیمات اسایسر در کنار هم قرار می گیرند. سرعت جریان تعیین می کند که اکسترودر چگونه سریع فیلامنت را در hot end (برای سرعت چاپ معین) تغذیه می کند. تغییر سرعت جریان یک روش رایج برای حل مسائل اکستروژن مانند اکستروژن زیاد یا اکستروژن پایین است و همچنین می تواند جداسازی لایه را حل کند. افزایش سرعت جریان باعث افزایش مقدار رشته ای می شود که از طریق نازل عبور می کند و همانطور که قبلاً گفتیم ، اکسترود بیشتر مواد به معنای فرصت بیشتری برای پیوند لایه ها است.

تنظیمات نرم افزار simplify3D

تنظیم سرعت جریان می تواند محل مناسبی برای شروع (پس از افزایش دما) برای از بین بردن جداسازی لایه باشد. هنگام افزایش میزان جریان خود ، این کار را با افزایش 5 درصدی انجام دهید تا زمانی که یا مشکل برطرف شود یا دچار اکستروژن بیش از حد نشوید. اگر این اتفاق بیفتد ، به این معنی است که شما بیش از حد پیش رفته اید و احتمالاً میزان جریان علت مشکل نیست.

جدا شدن و ترک در لایه های پرینت سه بعدی

• تنظیمات قسمت خنک کننده

همانطور که جریان بیش از حد هوا می تواند باعث پیچ خوردگی لایه اول قطعات شود ، خنک شدن بیش از حد ، می تواند باعث ترک و جداشدن لایه های میانی شود. همانطور که می دانیم ، گرما برای همجوشی لایه ها مورد نیاز است ، بنابراین اگر لایه ها به سرعت سرد شوند ، اتصال آنها سخت تر می شود. برای رفع این مشکل ، سرعت فن خنک کننده خود را 10 درصد کاهش دهید تا مشکل برطرف شود یا سایر خطاهای چاپ را تجربه کنید. از این که سرعت فن خنک کننده خود را تا 0٪ پایین بیاورید نترسید ، مخصوصاً برای موادی که حساس به خنک کننده مانند ABS هستند.

تنظیمات نرم افزار simplify3D

در حالی که جریان هوا در درجه اول از فن خنک کننده پرینتر شما تولید می شود ، می تواند از شرایط ناخواسته نیز ناشی شود. برای بررسی اینکه آیا علت جداسازی لایه شما این است ، می توانید یک قطعه آزمایشی را با سرعت پایین فن چاپ کنید در حالی که چاپگر خود را در یک محیط کنترل شده نگه دارید ، مانند یک اتاق بسته یا (موقت) در یک کیسه زباله برای جلوگیری از جریان هوا. اگر جداسازی لایه را مشاهده نمی کنید ، خنک شدن بیش از حد علت جدایی لایه شما است و باید محفظه ای برای پرینتر خود بسازید یا خریداری کنید.

جدا شدن و ترک در لایه های پرینت سه بعدی

• کاهش ارتفاع لایه های پرینت

ارتفاع لایه معمولاً بر اساس قطر نازل شما تعیین می شود و ارتفاع لایه معمولی برای نازل با قطر 0.4 میلی متر 0.2 میلی متر است. هرچه ارتفاع لایه کوچکتر باشد ، پرینتر شما می تواند به جزئیات بیشتری برسد. هرچه این مقدار بزرگتر باشد ، قطعات قوی تر خواهند بود. اگر ارتفاع لایه بسیار زیاد باشد ، لایه های جداگانه به اندازه کافی نزدیک نمی شوند که به طور موثر بچسبد ، به طور بالقوه باعث لایه لایه شدن می شود. اگر از نازل استاندارد 0.4 میلی متر با ارتفاع لایه بالای 0.2 میلی متر استفاده می کنید و جداسازی لایه را تجربه می کنید ، سعی کنید به ارتفاع لایه 0.2 میلی متر برگردید. اگر ارتفاع لایه 0.2 میلی متر نیز کار نمی کند ، ممکن است بخواهید حتی پایین تر بروید. با این حال ، اگر ارتفاع لایه ای به اندازه 0.16 میلی متر کار نمی کند ، احتمالاً دلیل لایه لایه شدن شما نیست.

ادامه مطلب...

12 آبان 1400

توسطنوید مقتدر

جدا شدن و ترک در لایه های پرینت سه بعدی

جدا شدن و ترک در لایه های پرینت سه بعدی جمع شوندگی(Warping) پرینت سه بعدی