در حالی که زبان برنامه نویسی G-code دستورات زیادی دارد و برای موارد زیادی مورد استفاده قرار میگیرد. در ادامه دستورات مهم در چاپ سه بعدی را خواهیم گفت.
دستورات G0 و G1 حرکت خطی و کنترل پارامترها
همانطور که قبل تر اشاره کردیم، دستور G0 برای حرکت خطی است. G1 نیز دستوری برای حرکت خطی است. با این تفاوت که G0 برای حرکات غیر اکستروژن (non-extrusion movements) مانند دستورهای اولیه و حرکتی استفاده می شود، در حالی که G1 تمام حرکت خطی اکسترود را در بر می گیرد.
پس در واقع، این دو دستور یکسان عمل میکنند و وظیفه آنها کنترل موقعیت نهایی برای تمام محورها و سایر موارد دیگر است.
G90 & G91: موقعیت یابی مطلق و نسبی
دستورات G90 و G91 به هیچ پارامتری نیاز ندارد و تنظیم یکی به طور خودکار دیگری را لغو می کند. در واقع این دو دستور به ماشین میگویند که چگونه دستورهای G0 یا G1 را تفسیر کنند. G90 برای موقعیت یابی مطلق و G91 برای موقعیت نسبی مورد استفاده قرار میگیرد.
به مثال زیر توجه کنید.
فرض کنید میخواهیم هد چاپ را در یک خط به X= 30 منتقل کنیم. موقعیت یابی مطلق، به شکل زیر است:
G90; تعیین موقعیت مطلق
- X30; به مختصات مورد نظر حرکت میکند
در واقع این دو کد ساده به چاپگر میگوید که هد چاپ را به گونهای حرکت دهد که در X = 30 قرار گیرد.
اما ، برای موقعیتیابی نسبی، ابتدا باید بدانیم هد چاپ در حال حاضر کجاست. اگر فرض کنیم که در X=10 باشد پس:
G91; تعیین موقعیت نسبی
G0 X20; +20 میلیمیتر به سمت موقعیت مورد نظر حرکت میکند.
در واقع کد G91 ابتدا به ماشین میگوید که مختصات را نسبت به موقعیت فعلی تفسیر کند (X =10). با دانستن این موضوع، ماشین به سادگی باید 20 میلی متر در جهت مثبت محور X حرکت کند، بنابراین، همانطور که می خواهیم به X =30 می رسد.