چاپ سه بعدی ابتدا برای ساخت سریع قطعات صنعتی با استفاده از روشهای معروف به استرولیتوگرافی و مدل سازی رسوب فیوز (FDM)ساخته شد. “چاپ BIO” را به روش چاپ اضافه کنید و این یک فرایند کاملاً جدید می شود: چاپ زیستی سه بعدی.
چاپ زیستی سه بعدی برای جلوگیری از آلودگی نمونه بیو پرینت و درجه حرارت و رطوبت مناسب به شرایط استریل نیاز دارد تا سلول ها از بین نروند. همچنین ، از مواد پلاستیکی که به طور سنتی در چاپ سه بعدی استفاده می شود ، نمی توان در چاپ زیستی استفاده کرد ، زیرا به دمای بالا یا حلال های سمی احتیاج دارند. محققان در سراسر جهان در حال تولید موادی هستند که می توان در یک پرینتر سه بعدی دستکاری کرد در حالی که حداقل آسیب به سلول ها وارد می شود.
با این حال ، هر نوع سلول که بافتهای مختلف آناتومی انسان را تشکیل می دهد ، نیاز به یک محیط مکانیکی منحصر به فرد دارد. هر کدام برای عملکرد طبیعی به پشتیبانی ساختاری منحصر به فردی نیاز دارند. به عنوان مثال ، استخوان ها ماده ای مقاوم و شکننده هستند ، عضلات قلب الاستیک ، مواد سخت و اندام های داخلی مانند کبد نرم و فشرده هستند. در یک انتشار اخیر ، نشان داده شده که از مواد جدید استخراج شده از جلبک های دریایی می توان برای چاپ سه بعدی سلول های بنیادی انسان در محیط های مجزا و بدون آسیب رساندن به سلول ها استفاده کرد. دانشمندان در این حوزه باور دارند که این یافته ها راه را برای چاپ ساختارهای پیچیده بافت هموار می کند.