whatsapp مشاوره و استعلام قیمت

نویسنده نوید مقتدر

پرینت رزینی روی صفحه ساخت

6 روش برای پرینت رزین سطوح مسطح و صاف ، مستقیماً روی صفحه ساخت

گاهی اوقات پرینت سطوح صاف مستقیماً روی صفحه ساخت ممکن است به استفاده از ساپورت یا زاویه دار کردن قطعه حین پرینت ترجیح داده شود. با این حال، اگر به درستی انجام نشود، می تواند منجر به خرابی قطعه پرینت شده شود. برای پرینت رزین روی صفحه ساخت، از یک صفحه ساخت انعطاف پذیر مغناطیسی استفاده کنید، زمان نوردهی پایین bottom exposure time را کاهش دهید و مدل خود را برای کاهش مکش توخالی کنید. همچنین باید از تنظیم جبران تحمل استفاده کنید و یک قایق یا پایه قربانی به مدل خود اضافه کنید.

نحوه پرینت رزین سطوح مسطح و مستقیماً روی صفحه ساخت

پرینت رزین سطوح مسطح به طور مستقیم بر روی صفحه ساخت، نیاز به ساپورت گسترده را از بین می برد. این می تواند مزایای بالقوه زیادی داشته باشد، از جمله کاهش تاب برداشتن، بهبود سطح چاپ و کاهش زمان چاپ. با این حال، اگر به درستی آن را انجام ندهید، فرآیند پرینت می تواند یک فاجعه باشد. در اینجا نحوه چاپ رزین سطوح مسطح و مستقیماً بر روی صفحه ساخت آورده شده است.
  • Z Lift Height را به 0 تغییر دهید
  • زمان نوردهی پایین bottom exposure time را کاهش دهید
  • از صفحه ساخت انعطاف پذیر مغناطیسی استفاده کنید (در صورت امکان)
  • یک رافت RAFT یا پایه قربانی به مدل خود اضافه کنید
  • مدل را توخالی کنید و سوراخ هایی برای کاهش مکش اضافه کنید
  • تنظیم Bottom Tolerance Compensation را تنظیم کنید

1. Z Lift Height را به 0 تغییر دهید

اولین کاری که باید هنگام پرینت رزین روی صفحه ساخت انجام دهید این است که ارتفاع Z Lift را در نرم افزار اسلایسر خود به 0 تغییر دهید. این به شما کمک می کند اشیایی را با ابعاد درست پرینت کنید. در اینجا نحوه انجام این کار در ChiTuBox آورده شده است. مدلی را که می خواهید پرینت کنید از پوشه ای که در کامپیوتر خود ذخیره کرده اید به Chitubox وارد کنید. می توانید این کار را با کلیک کردن روی نماد پوشه در سمت چپ سمت چپ صفحه خود، انتخاب فایل و کلیک کردن روی باز کردن انجام دهید. روی صفحه تنظیمات ساپورت در سمت راست صفحه کلیک کنید، تنظیم Z Lift Height را پیدا کنید و از حالت  پیش‌فرض که معمولا عدد 4 یا 5 می باشد، آن را به 0 تغییر دهید. و یک نکته مهم اگر می‌خواهید در حین چاپ مستقیم روی صفحه ساخت، ابعاد کاملی داشته باشید، باید صفحه ساخت خود را تراز  (Level)کنید.

2. کاهش زمان نوردهی پایین برای پرینت رزین روی صفحه ساخت

کار دیگری که باید انجام دهید این است که زمان نوردهی پایین را در اسلایسر خود کاهش دهید تا فرآیند پخت را با دقت بیشتری کنترل کنید. این کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که فقط قسمت مورد نظر عمل می کند و لایه های اول شکل و ابعاد خود را حفظ می کنند. هنگامی که زمان نوردهی پایین خیلی زیاد است، نور ماوراء بنفش ممکن است در نهایت رزینی را که از چند لایه اول چاپ (لایه‌های سوخته شده) فشرده می‌شود، خشک کند و باعث ایجاد چیزی شود که به عنوان اثر "پای فیل" elephant foot شناخته می‌شود. اینجاست که پایه پرینت بزرگتر از آنچه در نظر گرفته شده است، است زیرا رزین نیمه پخته شده از لبه ها خارج می شود و قبل از اینکه کاملاً پخته شود کمی پخش می شود. من به شما توصیه می کنم زمان نوردهی پایین را به عنوان آزمایش نصف کنید تا ببینید آیا مدل بدون جدا شدن به خوبی روی صفحه ساخت می چسبد یا خیر. اگر این کار کرد، می توانید آن را در آنجا نگه دارید. اما اگر اینطور نیست، به تدریج آن را 10-20 درصد بالا ببرید تا خوب بچسبد. برای کاهش زمان نوردهی پایین در ChiTuBox، روی دکمه تنظیمات درست بالای دکمه Slice در سمت راست صفحه کلیک کنید. پرینت رزینی روی صفحه ساخت

3. برای جدا کردن آسان قطعه از صفحه ساخت مگنتیک فلکس استفاده کنید

روشی که در پرینت سه بعدی نسبتاً رایج است استفاده از صفحه ساخت انعطاف پذیر مغناطیسی هنگام چاپ رزین سطوح صاف و مستقیماً روی صفحه ساخت است. وقتی می‌خواهید آن را از یک صفحه استاندارد جدا کنید، قطعه پرینت شده ممکن است بشکند یا خم شود. با این حال، یک صفحه ساخت انعطاف‌پذیر مغناطیسی می‌تواند آزادانه کشیده و خم شود و بدون آسیب رساندن به آن، برداشتن یک قطعه چاپ شده از صفحه ساخت را آسان‌تر می‌کند. این به شما کمک می کند تا به چاپ های رزین سطح مسطح بصری خیره کننده برسید. صفحات ساخت انعطاف پذیر مغناطیسی نیز به گونه ای طراحی شده اند که قابل استفاده مجدد بوده و به راحتی تمیز شوند. این مهم است زیرا یک صفحه ساخت تمیز برای چسباندن چاپ های شما به تخت کلید است. پرینت رزینی روی صفحه ساخت

4. یک Raft، Sacrificial Base یا چیزی مشابه اضافه کنید

افزودن یک raft به مدل شما می تواند به عنوان پایه ای قربانی در هنگام پرینت رزین سطوح صاف و مستقیماً روی صفحه ساخت عمل کند. سطوح صاف زمانی که بخواهید آنها را از صفحه ساخت جدا کنید به راحتی آسیب می بینند، به خصوص زمانی که به شدت گیر کرده باشند. با این حال، اضافه کردن یک raft، پایه قربانی یا چیزی مشابه با لبه‌های کمی متمایل به داخل به سمت پایین چاپ می‌تواند به عنوان یک بالشتک عمل کند. پس از چاپ می توانید به راحتی این قسمت را تراش و سنباده بزنید. این احتمال آسیب دیدن قطعه پرینت را هنگام برداشتن آن از صفحه ساخت کاهش می دهد. نحوه کالیبره کردن پرینتر رزینی – تست زمان مناسب نوردهی رزین

5. مدل را توخالی کنید و سوراخ هایی به آن اضافه کنید تا مکش را کاهش دهید

ابتدا باید سوراخ ها یا دریچه هایی را به صورت استراتژیک در مدل وارد کنید. سطوح مسطح در حین چاپ نیروهای مکش قوی بین صفحه ساخت و جسم ایجاد می کنند. این نیروها باعث می‌شوند که جسم به صفحه ساختمان بچسبد و جدا کردن آن را دشوار می‌کند. اگر جسم را به زور از صفحه ساخت جدا کنید، ممکن است به شی آسیب وارد کنید یا آن را خم کنید و در موارد دیگر صفحه ساخت را از بین ببرید. توخالی کردن مدل و ایجاد سوراخ در آن به کاهش این نیروهای مکش کمک می کند و حذف قطعات از پلت فرم ساخت را آسان تر می کند. این سوراخ ها بر روی سطح صاف همچنین اجازه می دهد تا رزین خشک نشده در حین چاپ فرار کند. بعداً می‌توانید سوراخ‌ها را با رزین پر کنید و با استفاده از اشعه ماوراء بنفش آن‌ها را خشک کنید تا جسم به شکل اولیه‌اش بازگردد. افزودن سوراخ به یک مدل در ChiTuBox بسیار ساده است. فقط مدل را از پوشه ای که در رایانه خود ذخیره کرده اید به ChiTuBox وارد کنید. می توانید این کار را با کلیک کردن روی نماد پوشه در سمت چپ سمت چپ صفحه خود، انتخاب فایل و کلیک کردن روی باز کردن انجام دهید. پرینت رزینی روی صفحه ساخت بهترین نرم افزارهای طراحی سه‌بعدی برای مدل سازی در سال ۲۰۲۳

6. Bottom Tolerance Compensation را در ChiTuBox تنظیم کنید

تنظیم Bottom Tolerance Compensation setting در ChiTuBox یا هر نرم افزار پرینت سه بعدی مشابهی می تواند هنگام چاپ رزین سطوح صاف مستقیماً روی صفحه ساخت مفید باشد. این تنظیم به شما امکان می دهد اندازه مدل سه بعدی را قبل از چاپ کمی تغییر دهید. اگر مقدار جبران تلورانس پایینی مثبت را وارد کنید، وقتی آن را چاپ می‌کنید، مدل بزرگ می‌شود تا انقباض ناشی از خشک شدن رزین را جبران کند. از سوی دیگر، وارد کردن یک مقدار منفی، جسم را مجبور به کوچک شدن می‌کند، بنابراین اثر پای فیل را معکوس می‌کند و جسم را به ابعاد اولیه خود بازمی‌گرداند. برای تنظیم تنظیمات Bottom Tolerance Compensation در ChiTuBox، همانطور که در قسمت قبل نشان داده شده است، روی دکمه Settings کلیک کنید. از پنجره باز شده Advanced را انتخاب کرده و تنظیمات Bottom Tolerance Compensation را پیدا کنید. کادر کنار آن را علامت بزنید و یک مقدار منفی برای پارامترهای a و b وارد کنید. پس از آن، پنجره را ببندید و تنظیمات شما به طور خودکار ذخیره می شود. هنگام چاپ تخت روی سطح صاف، به خصوص با اشکال جعبه مانند. شما باید زمان استراحت و Bottom Tolerance Compensation setting را اضافه کنید تا از بین رفتن جزئیات و شکوفایی آن حذف شود. پرینت رزینی روی صفحه ساخت

علل لکه سفید در پرینت رزین

علل بوجود آمدن ذره ها و لکه های سفید در پرینت رزین چیست و چگونه این مشکل را برطرف کنم؟ تمیز کردن پرینت رزین خود در دو ظرف مجزا از محلول تمیزکننده به کاهش باقی مانده های سفید و علائم روی مدل های شما کمک می کند. از یک پاک کننده اولتراسونیک یا یک مسواک استفاده کنید تا قبل از خشک کردن مدل، مدل خود را کاملا تمیز کنید. قبل از اینکه پرینت رزین خود را خشک کنید، مطمئن شوید که کاملاً خشک شده است. برای جزئیات بیشتر به خواندن ادامه دهید تا کارها را بسیار ساده تر کند و تجربه چاپ رزین شما را بهبود بخشد.

چرا پرینت های سه بعدی رزین دارای پسماند سفید روی آنهاست؟

پرینت‌های سه‌بعدی رزین پس از تمیز شدن در محلول مایعی که دارای ذرات نازک رزین کمی سخت شده است، باقی‌مانده سفید روی آن‌ها می‌گیرند. دلیل دیگر می‌تواند از پرینت یک مدل رزینی باشد که کاملاً خشک نشده و هنوز هم ایزوپروپیل الکل روی سطح دارد. شما باید چاپ های رزین خود را قبل از خشک کردن آنها خشک کنید. اگر از ایزوپروپیل الکل (IPA) استفاده می کنید، معمولاً تمایل دارد تمام آن رزین مایع چسبیده به قطعه را جمع کند و در ته ظرف شما می ماند. وقتی نوبت به شستن، چرخاندن و فرو بردن پرینت های خود در IPA می رسد، باقیمانده ها به راحتی می توانند روی قطعه های پرینت شده رزین جمع شوند. یکی از علل لکه سفید در پرینت رزین ، باقی مانده های رزین حل شده می تواند یک لایه جامد نازک یا لکه های سفید روی قطعه پرینت ایجاد کند. مقداری Anycubic Eco Resin خاکستری استفاده کردم، سپس به رزین شفاف روی آوردم و باقیمانده‌ها را روی برخی از چاپ‌های شسته شده‌ام دیدم. از نظر پخت پرینت‌های سه‌بعدی رزین وقتی خیس هستند، به نظر می‌رسد الگویی بین افرادی که پرینت‌های خیس را خشک می‌کنند و بقایایی که روی چاپ‌هایشان نشان می‌دهند وجود دارد، بنابراین به احتمال زیاد این دلیل اصلی برای گرفتن این علائم سفید است. یکی از کاربران گفت که پرینت های سه بعدی رزین خود را با استفاده از آب لوله کشی شسته است و اغلب با مشکل علائم سفید روی پرینت های سه بعدی خود مواجه شده است. آب لوله کشی در واقع می تواند دارای ناخالصی ها یا ذراتی باشد که می تواند به قطعات پرینت شده بچسبد و باعث ایجاد این لکه ها شود. در نهایت روش پخت خود را تغییر داد و شروع به شستن پرینت ها در دو ظرف مختلف IPA کرد و شستن چاپ های خود را با آب لوله کشی متوقف کرد. این مشکل را حل کرد و موارد باقی مانده سفید در چاپ های آینده کاهش یافت. علل لکه سفید در پرینت رزین تاب خوردگی (Warping) در پرینتر رزینی DLP SLA چیست ؟

چگونگی باقی مانده ها و علامت های سفید را روی قطعات پرینت رزین

پس از آگاهی از نحوه انجام این کار، فرآیند ساده جلوگیری از علل لکه سفید در پرینت رزین و از بین بردن باقی مانده های سفید از پرینت های رزین شما آسان است. این عمدتاً در مورد فرآیند شما پس از اتمام چاپ رزین شما است. هنگامی که روش‌های پس از پردازش خود را اصلاح کردید، می‌توانید مشکل باقی‌مانده سفید یا علائم روی پرینت‌های سه بعدی خود را برطرف کرده و حل کنید. مراحل گام به گام ذکر شده در زیر را دنبال کنید و بدون هیچ گونه لکه سفید روی چاپ خود، نتایج بسیار خوبی خواهید داشت. قبل از شروع، مطمئن شوید که دستکش های نیتریل خود را طبق معمول هنگام کار با مدل های رزین خود بپوشید.
  • چند دستمال کاغذی بچینید و پرینت سه بعدی رزین خود را از صفحه ساخت داخل دستمال کاغذی بردارید
  • به آرامی روی چاپ رزین ضربه بزنید و فشار دهید، و به آرامی آن را پاک کنید تا بیشتر رزین خشک نشده از بین برود.
  • اکنون که بیشتر رزین خشک نشده از قسمت بیرونی خارج شده است، می توانید آن را در اولین ظرف محلول تمیزکننده یا پاک کننده اولتراسونیک خود قرار دهید.
  • ایده خوبی است که به آرامی چاپ را با یک مسواک بشویید تا رزین اضافی بیشتری را که کمی سفت شده است پاک کنید.
  • می توانید انتخاب کنید که یک ظرف جداگانه آب داغ کمی کمتر از نقطه جوش (حدود 90 درجه سانتیگراد) داشته باشید و چاپ را حدود 20 ثانیه خیس کنید تا ساپورت های خود را راحت تر جدا کنید.
  • تمام پشتیبانی های خود را حذف کنید
  • مدل را دوباره در اولین ظرف محلول تمیز کننده قرار دهید
  • مدلی که بیشتر تمیز شده است را تهیه کنید و آن را در ظرف دوم محلول تمیز کننده قرار دهید تا مدل را حتی بیشتر تمیز کنید تا باقیمانده نشود.
  • سپس برخی از افراد اجازه می دهند چاپ با هوا خشک شود (یا از یک فن استفاده می کنند) در این مرحله و سپس آن را در محفظه پخت نور UV خود قرار می دهند.
امیدواریم که این فرآیند برای شما منطقی باشد و بتوانید آن را امتحان کنید تا نتایج کلی بهتر و کمتری از آن باقی مانده سفید بر روی چاپ های نهایی خود داشته باشید. غوطه ور کردن چاپ در مایع تازه تر باید مطمئن شود که هیچ باقیمانده قبلی به چاپ گیر نمی کند و به شما این امکان را می دهد که پرینت سه بعدی رزین خود را به طور موثر تمیز کنید. نحوه کالیبره کردن پرینتر رزینی – تست زمان مناسب نوردهی رزین

نحوه اصلاح چاپ های رزینی که چسبنده می شوند

پرینت های سه بعدی رزین که چسبناک یا چسبنده می شوند، معمولاً به این دلیل است که به اندازه کافی درمان نمی شوند. می‌خواهید چاپ خود را در IPA یا محلول تمیزکننده ترجیحی خود غوطه‌ور کنید، سپس طبق معمول چاپ را زیر نور UV خشک کنید. اگر متوجه شدید که چاپ هنوز چسبنده یا چسبناک است، می توانید آن را برای مدت طولانی تری درمان کنید. شستشوی مناسب، پخت به مدت کافی و سپس سنباده زدن چاپ یکی از بهترین راه حل ها برای مقابله با قطعه چسبناک است. این فرآیند باعث می‌شود که چاپ‌هایی با روکش‌های صاف فوق‌العاده داشته باشید و اجرای آن نیز ارزان است. پاک کننده های زیادی در بازار موجود است اما IPA به دلیل خاصیت تمیز کنندگی موثر و سریع و خشک شدن سریع آن یکی از توصیه های ایده آل است. برخی از افراد با ResinAway و 1-Gallon Yellow Magic 7 Cleaner از آمازون شانس زیادی داشته اند. این پرینت ها را کاملا تمیز می کند و همان بوی تند IPA را ندارد. شستن برخی از قسمت‌های چاپ بسیار سخت است، مانند جیب‌ها، قسمت‌های بافت، لوله‌ها، سوراخ‌ها، نواحی با تکیه‌گاه‌های متراکم و غیره. در چنین قسمت‌هایی، محلول تمیزکننده شما ممکن است به درستی به دست نرسد و منجر به چسبیدن رزین خشک نشده به چاپ شود. اگر مشکل این است، چاپ را برای مدت طولانی تری در مایع نگه دارید و به طور موثر چاپ را هم بزنید. چاپ را با یک مسواک صاف تمیز کنید یا با دستمال کاغذی بشویید تا دلیل اضافی از روی چاپ پاک شود. بسیاری از مردم استفاده از پاک کننده اولتراسونیک را دوست دارند تا واقعاً شستشوی عمیق و مناسبی داشته باشند. می توانید مقاله من در مورد 6 بهترین پاک کننده اولتراسونیک برای پرینت های سه بعدی رزین خود را بررسی کنید. یکی از کاربران در واقع آزمایشی انجام داد تا ببیند چه متغیری بیشترین اهمیت را دارد، و متوجه شدند که وقتی هیچ زمانی برای خشک شدن چاپ قبل از خشک شدن مهلت ندادند، اما از پاک کننده اولتراسونیک استفاده کردند، هیچ باقی مانده سفیدی وجود نداشت. شما نمی خواهید از IPA در یک پاک کننده اولتراسونیک استفاده کنید، اما در واقع می توانید از پاک کننده 1 گالن Yellow Magic 7 از آمازون به خوبی و بدون خطرات ایمنی استفاده کنید. این ترکیبی است که بسیاری از علاقه‌مندان به چاپگرهای سه بعدی رزینی با تجربه از آن استفاده می‌کنند و نتایج خوبی به همراه دارد. به احتمال زیاد فضایی برای ته نشین شدن رزین خشک نشده وجود دارد، به همین دلیل است که اگر از ارتفاع لایه بزرگتری نیز استفاده می کنید، احتمال بیشتری برای ایجاد علائم سفید وجود دارد. شما می خواهید از آن لایه نازک باقی مانده روی چاپ های خود و هر گونه آب یا مایع باقی مانده روی چاپ خودداری کنید. برای ظروف محلول تمیز کننده که واقعاً کثیف شده اند، می توانید در واقع کل ظرف را با یک نور UV خشک کنید، سپس رزین UV سخت شده را فیلتر کرده و دوباره از آن استفاده کنید.
تنظیمات برای پرینت رزینی

تنظیمات برای پرینت رزینی

وقتی صحبت از تنظیمات برای پرینت رزینی می شود، بسیاری از مردم در مورد نحوه عملکرد و نحوه تنظیم صحیح این پرینتر های رزینی گیج می شوند.

این مقاله بسیاری از تنظیمات رزین را بررسی می کند، به سادگی آنها را توضیح می دهد، سپس شما را در مورد نحوه تنظیم صحیح آنها راهنمایی می کند.

چه تنظیمات برای پرینت رزینی وجود دارد و هر کدام چه چیزی را کنترل می کنند ؟

قبل از اینکه به تنظیمات برای پرینت رزینی ایده آل برای چاپگر سه بعدی خود بپردازیم، ایده خوبی است که به اصول اولیه بازگردیم و قبل از اینکه به تغییر چیزها بپردازیم، پایه ای محکم از دانش تشکیل دهیم.

ابتدا بیایید بیاموزیم که با چه تنظیمات رزین سروکار داریم ؟

  • ارتفاع لایه (layer height)
  • مدت زمان قرارگیری در معرض نورUV (Exposure Time)
  • تعداد لایه های پایین (Bottom Layer Count)
  • زمان نوردهی پایین (Bottom Exposure Time)
  • تاخیر خاموش شدن نور (Light-Off Delay)
  • تاخیر خاموش شدن نور پایین (Bottom Light-Off Delay)
  • فاصله بالا بردن پایین (Bottom Lifting Distance)
  • فاصله بلند کردن (Lifting Distance)
  • سرعت بالابر پایین (Bottom Lift Speed)
  • سرعت بلند کردن (Lifting Speed)
  • ارتفاع بالا رفتن در راستای محور Z (Z-Lift Height)
  • سرعت عقب برگشتن (Retract Speed)
  • Anti Aliasing

تنظیمات دیگری نیز وجود دارد که مربوط به ساپورت از قبیل قطر تماس، طول نوک، رافت و غیره است، اما این مقاله بر روی سایر تنظیمات اصلی تمرکز خواهیم داشت .

تنظیمات برای پرینت رزینی

ارتفاع لایه (layer height) چیست؟

ارتفاع لایه ضخامت خاص هر لایه از مدل شما است. می‌توانید ارتفاع لایه‌های خود را از طریق نرم افزار پرینتر رزین تنظیم کنید، با ارتفاع لایه کوچک‌تر بهترین کیفیت سطح و ارتفاع لایه بزرگ‌تر باعث چاپ سریع‌تر و احتمالاً استحکام بیشتر می‌شود.

من قطعاً توصیه می کنم طیف وسیعی از ارتفاع لایه ها را امتحان کنید تا بتوانید ببینید که مدل های شما از نظر جزئیات چقدر متفاوت هستند. تنظیمات برای پرینت رزینی در مقایسه با چاپ FDM دقت بسیار بالاتری دارد.

ارتفاع لایه 0.05 میلی متر در برابر ارتفاع لایه 0.1 میلی متر تعداد لایه ها را برای مدل شما دو برابر می کند، به این معنی که زمان پرینت شما به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.

ارتفاع لایه و تعداد لایه های مورد نیاز برای تکمیل یک مدل زمان و سرعت پرینت سه بعدی رزین را تعیین می کند. ضخامت هر لایه نه تنها بر سرعت چاپ یا زمان چاپ تاثیر می گذارد بلکه تاثیر زیادی بر کیفیت پرینت نیز دارد.

تنظیمات برای پرینت رزینی

زمان نوردهی!

زمان نوردهی مدت زمانی است که هر لایه در طول فرآیند چاپ در معرض نور UV چاپگر یا منبع نور قرار می گیرد. کیفیت چاپ تحت تأثیر زمان قرار گرفتن در معرض قرار می گیرد زیرا منبع نور مسئول پخت رزین مایع است.

شما می خواهید اطمینان حاصل کنید که زمان های نوردهی شما به درستی کالیبره شده است زیرا واقعاً بر کیفیت کلی و موفقیت چاپ شما تأثیر می گذارد.

اگر یک لایه از پرینت سه بعدی رزین به درستی کیور Cure نشود، لایه های بعدی ممکن است پایه محکمی را نداشته باشند که بتوانند روی آن یک مدل جامد بسازند. شما همچنین می خواهید از خشک شدن بیش از حد چاپ های خود نیز جلوگیری کنید.

شما معمولاً محدوده‌هایی از نوردهی دارید، اما این زمان‌ها با عواملی مانند خود پرینتر، تنظیمات قدرت UV در پرینتر شما، و رنگ و برند خود رزین بسیار متفاوت است.

زمان نوردهی پایین در پرینت سه بعدی رزین چقدر است؟

زمان نوردهی پایین (Bottom Exposure Time) ، مشابه زمان نوردهی است، اما فقط برای چند لایه اول یا لایه های پایین پرینت های سه بعدی شما اعمال می شود. لایه های پایین چاپ سه بعدی به تمرکز بیشتری نیاز دارند زیرا پایه و اساس کل چاپ را تشکیل می دهند و به چسبندگی بهتری نیاز دارند.

شما همیشه زمان نوردهی پایین‌تری را در مقایسه با زمان‌های نوردهی معمولی مشاهده خواهید کرد، زیرا ما به سخت شدن رزین نیاز داریم. دلیل اینکه پرینت‌های سه بعدی پس از فرآیند پرینت ، پخت CURE می‌شوند این است که در طول فرآیند چاپ به طور کامل پخت نمی‌شوند.

برای ساخت موفقیت آمیز لایه ها بیشتر  اصطلاحا از پخت گرم "soft curing" است، اما برای سخت شدن مناسب مدل رزین پلاستیکی، از نور UV قوی برای چند دقیقه استفاده می کنیم. همین اصل در مورد استحکام بیشتر لایه های زیرین نیز صدق می کند.

تعداد لایه های پایین در پرینت سه بعدی رزین چیست؟

تعداد لایه‌های پایینی به سادگی تعداد لایه‌های اولیه‌ای است که نور UV را برای مدت زمان تعیین‌شده در معرض قرار گرفتن قرار می گیرند . این لایه ها چسبندگی قوی به صفحه ساخت را تضمین می کنند و به ساخت یک مدل سه بعدی موفق کمک می کنند.

از آنجایی که در تنظیمات برای پرینت رزینی، زمان نوردهی برای لایه‌های پایینی در مقایسه با لایه‌های معمولی زیاد است، بسیاری از لایه‌های پایین ممکن است منجر به زمان چاپ طولانی‌تر شوند، اگرچه در مقایسه با کل چاپ قابل توجه نیستند.

افزایش تعداد لایه های زیرین معمولا راهی برای بهبود چسبندگی چاپ شما در زمانی است که مدل های شما به درستی به پلت فرم پرینت نمی چسبند.

تنظیمات برای پرینت رزینی

سرعت بالا بردن (Lift) در پرینت سه بعدی رزین چیست؟

سرعت بالا بردن به سادگی سرعتی است که با آن صفحه ساخت پس از به عمل آوری یک لایه از مخزن رزین بلند می شود. سرعت بالا بردن بیش از حد ، می تواند به قطعات در حال پرینت آسیب برساند، به خصوص در جاهایی که تکیه گاه ها یا برآمدگی های ضعیفی وجود دارد، در حالی که سرعت بالا کشیدن پایین به سادگی زمان چاپ شما را افزایش می دهد.

از آنجایی که لایه‌هایی بین صفحه ساخت آلومینیوم و ورق فیلم FEP چاپ می‌شوند، هر بار که صفحه ساخت بالا می‌آید، فشار مکش ایجاد می‌کند. هرچه صفحه ساخت پرینتر   و سرعت بالابر سریعتر باشد، فشار مکش بیشتری ایجاد می شود.

در برخی موارد، شما حتی می توانید مکش فیلم FEP را با هر بار بالابر بشنوید. شما می خواهید سرعت بلند کردن نسبتاً کمی داشته باشید تا در سمت امن باشید. بسیاری از پرینت های سه بعدی رزین به دلیل سرعت بالا کشیدن سریع شکست خورده اند که ارزش کاهش زمان چاپ را ندارد.

سرعت بالا بردن از پایین نیز دارید.

Anti-Aliasing چیست؟

Anti-Aliasing تنظیمی است که «گام‌ها» را در لایه‌های پرینت‌های سه‌بعدی شما کاهش می‌دهد که به اثر پلکان معروف است. کاری که انجام می دهد این است که لبه ها و گوشه های یک جسم را صاف می کند، که به طور موثر جزئیات دقیق را کاهش می دهد، اما باعث می شود مدل های خاص بهتر به نظر برسند.

خطوط لایه با aliasing بیشتر قابل توجه هستند، بنابراین anti-aliasing به صورت بصری سعی می کند خطوط لایه را کاهش دهد. کاربران پرینتر رزینی بسته به اینکه از چه برش دهنده ای استفاده کرده اند، چه مدلی است و چه مقدار از تنظیم ضد آلیاسینگ استفاده کرده اند، نتایج متفاوتی با این تنظیم دارند.

رافت RAFT در پرینت سه بعدی رزین چیست؟

رافتraft  پایه ای در زیر مدل های سه بعدی شما است که به صورت صاف روی صفحه ساخت قرار می گیرد و اجازه می دهد تا تکیه گاه ها در بالای آن ساخته شوند. روی بسیاری از مدل های رزین سه بعدی در لایه اول یک قایق خواهید دید که به چسبندگی بستر و تکیه گاه های قوی تر کمک می کند.

ساپورت ها ها بر روی پایه محکم رافت ساخته می شوند و نسبت به بقیه تکیه گاه ها به زمان نوردهی بیشتری نیاز دارند. تنظیمات قایق شامل فاکتورهای مختلفی مانند شکل قایق، ارتفاع رافت، نسبت مساحت رافتraft، ضخامت رافت، شیب قایق و غیره می باشد.

تنظیمات برای پرینت رزینی

Hollowing در پرینت سه بعدی رزین چیست؟

توخالی کردن فرآیند حذف مواد داخلی یک مدل است که یک پوسته بیرونی توخالی از چاپ باقی می‌ماند. این یک کار ضروری نیست، اما یکی از بهترین راه ها برای صرفه جویی در مصرف رزین در پرینت سه بعدی است.

رزین می تواند بسیار گران شود، بنابراین یک قدم مفید برای کاهش هزینه است.

توصیه می کنیم تمام مدل های خود را خالی کنید، به خصوص اگر آنها هیچ نوع عملکردی ندارند. شما همچنان می توانید با استفاده از تنظیمات ضخامت دیوار و پر کردن، استحکام کافی و کیفیت شگفت انگیزی را با یک مدل توخالی بدست آورید.

 

تاب خوردگی (Warping) در پرینتر رزینی

ضخامت دیوار در پرینت سه بعدی رزین چیست؟

ضخامت دیوار به سادگی اندازه گیری عرض ساختار خارجی یک مدل است که در میلی متر اندازه گیری می شود. وقتی مدل‌های خود را توخالی می‌کنید، ضخامت دیوار از شما خواسته می‌شود که به معنی استحکام و یکپارچگی چاپ است.

این یکی از مهمترین جنبه های چاپ سه بعدی در نظر گرفته می شود زیرا دیوارهای خیلی نازک یا ضخیم می توانند انواع مختلفی را در مورد چاپ و کیفیت آن ایجاد کنند. قطعاً نمی‌خواهید دیوارها خیلی نازک باشند، زیرا ممکن است منجر به خرابی پرینت سه بعدی شود.

دیوارهای بیش از حد ضخیم به این معنی است که شما بیشتر از نیاز خود رزین مصرف می کنید، بنابراین می خواهید تعادل خوبی بین این دو سطح برقرار کنید. اسلایسر شما معمولاً مقادیر پیش‌فرض دارد، اما می‌خواهید آن‌ها را آزمایش کنید.

5 طرح برتر با چاپ سه بعدی با طراحی در پایداری به عنوان یک محصول

اینجا کلیک کنید
جهت چاپ در پرینت سه بعدی رزین چیست؟

نوع قرار گیری در تنظیمات برای پرینت رزینی، روشی است که مدل شما بر روی صفحه ساخت نسبت به زوایا و چرخش هایی که استفاده می کنید، قرار می گیرد. این شامل چرخش، پوسته پوسته شدن، و حرکت چاپ در سراسر صفحه ساخت برای ارائه یک استراتژی چاپ بهینه است.

این از نظر فنی یک تنظیم چاپ رزین نیست، اما ارتباط نزدیکی با فرآیند دارد.

مدل پرینت قبل از شروع فرآیند  پرینت سه بعدی در نرم افزار جهت گیری می شود. یک چاپ سه بعدی بد جهت می تواند تفاوت عمده ای در کیفیت چاپ و موفقیت کلی چاپ ایجاد کند.

یک تفاوت جزئی و تغییر در جهت چاپ می تواند منجر به تغییر عمده در تعداد لایه ها و زمان چاپ شود. زمانی که ارتفاع محور Z به حداقل می رسد، معمولاً چاپ SLA سریعتر است، بنابراین جهت گیری که این کار را انجام می دهد می تواند ایده آل باشد.

تغییرات در ساختار یا طراحی مدل می‌تواند به استحکام و یکپارچگی مدل آسیب برساند و همچنین می‌تواند منجر به یک مدل چاپی با خطوط سطحی قابل مشاهده شود.

معمولاً کیفیت سطح چاپ به دلیل برش نامناسب و چاپ در جهت های بد بهینه شده تحت تأثیر قرار می گیرد.

باید در نظر داشته باشید که بهترین دقت در محور Z نیز به دست می آید، بنابراین داشتن پیچیده ترین جزئیات در امتداد محور Z بسیار منطقی است. برای اینکه جهت چاپ کامل شود، تعادل لازم است.

نحوه کالیبره کردن پرینتر رزینی – تست زمان مناسب نوردهی رزین
تاخیر نور خاموش در پرینت سه بعدی رزین چیست؟

تأخیر خاموش شدن نور به مدت زمانی است که چاپگر قبل از خشک شدن لایه بعدی، نور را خاموش نگه می دارد، اگرچه زمان تأخیر خاموش شدن واقعی نور شامل کل زمان حرکت بالا و پایین صفحه ساخت می شود.

برای پرینترهای سه بعدی رزینی استاندارد، احتمالاً در مقایسه با چاپگرهای سه بعدی رزینی با کیفیت بالاتر، با صفحه نمایش های تک رنگ مدرن، تاخیر در خاموش شدن نور بیشتری خواهید داشت.

شما همچنین دارای تاخیر خاموش شدن نور پایین هستید

پرداخت سطح قطعات رزینی

اینجا کلیک کنید

فاصله بلند کردن در پرینت سه بعدی رزین چیست؟

فاصله بلند کردن به سادگی این است که صفحه ساخت پس از خشک شدن هر لایه چقدر از فیلم FEP بالا می رود.

این تنظیم معمولاً در چاپگرهای سه بعدی خیلی تغییر نمی کند، بنابراین می توانید در محدوده خاصی که در بخش زیر بیان می شود، نگه دارید.

Z-Lift Height در پرینت سه بعدی رزین چیست؟

در تنظیمات برای پرینت رزینی، Z-Lift Height فاصله تنظیم شده بین مدل شما و صفحه ساخت است. این مانع از ساخت مدل های شما به طور مستقیم بر روی صفحه ساخت می شود و به آن اجازه می دهد تا به طور کامل توسط تکیه گاه ها و یک raft پشتیبانی شود.

تکنولوژی پرینت سه بعدی نقطه تلاقی هنر ، زیبایی ، صنعت و مهندسی است و می توان هر انچه تصور کرد را به واقعیت تبدیل کرد .

نوید مقتدر
نحوه کالیبره کردن پرینتر رزینی – تست زمان مناسب نوردهی رزین

تست زمان مناسب نوردهی رزین

نحوه کالیبره کردن پرینتر رزینی – تست زمان مناسب نوردهی رزین

کالیبره کردن پرینت‌های سه بعدی رزین بخش مهمی از به دست آوردن مدل‌های موفق است نه اینکه دائماً از طریق شکست مواجه شوید.

تست زمان مناسب نوردهی رزین ،زمان‌ قرار گرفتن رزین استاندارد در برابر نور را چگونه میتوان آزمایش کرد؟

می‌توانید با چاپ مدل XP2 Validation Matrix در زمان‌های مختلف نوردهی معمولی با استفاده از آزمون و خطا، نوردهی رزین را به راحتی آزمایش کنید. پس از اینکه نتایج خود را به دست آوردید، با دقت مشاهده کنید که ویژگی های کدام مدل برای زمان قرار گرفتن در معرض رزین ایده آل به نظر می رسد.

مدل XP2 Validation Matrix به زمان کمی برای چاپ نیاز دارد و از مقدار کمی از رزین مایع شما استفاده می کند. به همین دلیل است که به سادگی بهترین انتخاب برای دریافت زمان نوردهی طبیعی مناسب برای تنظیم پرینتر رزینی شماست.

فایل STL تست را از اینجا دانلود کنید، سپس آن را در ChiTuBox یا هر نرم افزار اسلایسر دیگری قرار کنید. پس از اتمام، تنظیمات خود را قرار داده و آن را با استفاده از چاپگر سه بعدی خود پرینت کنید.

هنگام اعمال تنظیمات ، توصیه می کنم از ارتفاع لایه 0.05 میلی متر و تعداد لایه های پایین 4 استفاده کنید. هر دوی این تنظیمات می توانند به شما کمک کنند چاپ مدل Validation Matrix را بدون مشکل چسبندگی یا کیفیت چاپ کنید.

نحوه کالیبره کردن پرینتر رزینی – تست زمان مناسب نوردهی رزین

ایده اینجا این است که ماتریس اعتبارسنجی XP2 را با زمان‌های نوردهی معمولی مختلف چاپ کنید تا زمانی که چاپی تقریباً عالی را مشاهده کنید.محدوده توصیه شده برای زمان نوردهی معمولی بسته به نوع و قدرت صفحه نمایش LCD، بین چاپگرهای سه بعدی نوسان زیادی دارد. چاپگری که به تازگی خریداری شده است ممکن است پس از چند صد ساعت چاپ، همان قدرت UV را نداشته باشد.

فوتون های Anycubic اصلی دارای زمان نوردهی طبیعی بین 8 تا 20 ثانیه هستند. از سوی دیگر، بهترین زمان نوردهی طبیعی برای Elegoo Saturn حدود 2.5-3.5 ثانیه است.

ایده خوبی است که ابتدا محدوده زمان نوردهی معمولی را برای مدل چاپگر سه بعدی خاص خود بدانید و سپس مدل آزمایشی XP2 Validation Matrix را پرینت کنید.

که آن را به متغیرهای کمتری کاهش می دهد و شانس شما را برای کالیبره کردن زمان نوردهی طبیعی به طور ایده آل افزایش می دهد.

چگونه مدل ماتریس اعتبار سنجی کنیم ؟

تصویر زیر نشان می‌دهد که فایل Validation Matrix هنگام بارگذاری در ChiTuBox چگونه به نظر می‌رسد. چندین جنبه از این مدل وجود دارد که می تواند به شما کمک کند تا زمان نوردهی معمولی خود را به راحتی کالیبره کنید.

سایز اصلی مدل 50*50 میلی متر است که برای دیدن جزئیات در مدل بدون استفاده از رزین زیاد کافی است.

اولین علامتی که باید برای کالیبره کردن زمان نوردهی معمولی خود به آن توجه کنید، نقطه میانی است که در آن جنبه های مثبت و منفی نماد بی نهایت به هم می رسند.

نوردهی کم فاصله بین آنها را نشان می دهد، در حالی که نوردهی بیش از حد دو طرف را در کنار هم حباب نشان می دهد. همین امر در مورد مستطیل هایی که در سمت پایین ماتریس اعتبارسنجی XP2 می بینید نیز صدق می کند.

اگر مستطیل‌های بالا و پایین تقریباً کاملاً در فضای یکدیگر قرار می‌گیرند، پس این نشانه‌ای عالی از چاپ مناسب است.از سوی دیگر، چاپ کم نور معمولاً منجر به نقص در مستطیل های موجود در سمت چپ و راست منتهی می شود. خطوط روی مستطیل ها باید واضح و در یک راست به نظر برسند.

علاوه بر این، پین ها و حفره هایی که در سمت چپ مدل می بینید باید متقارن باشند. هنگامی که چاپ زیر یا بیش از حد نوردهی می شود، ترتیب نامتقارن پین ها و حفره ها را مشاهده خواهید کرد.

نحوه کالیبره کردن پرینتر رزینی – تست زمان مناسب نوردهی رزین

نحوه کالیبره کردن زمان نوردهی معمولی با استفاده از Anycubic RERF

نحوه کالیبره کردن پرینتر رزینی – تست زمان مناسب نوردهی رزین

چاپگرهای سه بعدی Anycubic SLA یک فایل کالیبراسیون نوردهی رزین از پیش بارگذاری شده روی فلش مموری به نام RERF یا Resin Exposure Range Finder دارند. این یک آزمایش کالیبراسیون نوردهی معمولی عالی است که 8 مربع مجزا را ایجاد می کند که دارای نوردهی های مختلف در یک مدل هستند تا بتوانید کیفیت را مستقیماً مقایسه کنید.

Anycubic RERF را می توان در درایو فلش موجود در هر چاپگر سه بعدی Anycubic رزین، خواه Photon S، Photon Mono یا Photon Mono X، پیدا کرد.

مردم معمولاً پس از راه‌اندازی دستگاه خود، این چاپ آزمایشی مفید را فراموش می‌کنند، اما به شدت توصیه می‌شود که Anycubic RERF را برای کالیبره کردن زمان نوردهی معمولی خود به طور مؤثر چاپ کنید.

تفاوت بین فایل RERF یک چاپگر Anycubic و دیگری در نقطه شروع زمان نوردهی عادی و چند ثانیه است که مربع بعدی مدل چاپ می شود.

به عنوان مثال، سیستم عامل Anycubic Photon Mono X طوری طراحی شده است که فایل RERF آن را با زمان نوردهی معمولی شروع 0.8 ثانیه با افزایش 0.4 ثانیه تا آخرین مربع، همانطور که توسط Hobbyist Life در ویدیوی زیر توضیح داده شده است، چاپ کند.

خدمات پرینت سه بعدی رزینی و FDM

تماس با ما

با این حال، شما همچنین می توانید از زمان بندی های سفارشی با فایل RERF خود استفاده کنید. افزایش ها همچنان به چاپگری که از آن استفاده می کنید بستگی دارد. فوتون Anycubic S با هر مربع 1 ثانیه افزایش می یابد.

زمان‌بندی سفارشی را می‌توان با وارد کردن مقدار Normal Exposure Time که می‌خواهید مدل RERF خود را با آن شروع کنید، استفاده کرد. اگر یک زمان نوردهی معمولی 0.8 ثانیه را در اسلایسر خود وارد کنید، فایل RERF با آن شروع به چاپ می کند.

وقتی شماره گیری در زمان نوردهی معمولی و پایین و سایر تنظیمات را تمام کردید، به سادگی وصل و پخش می شود. می توانید فایل RERF را با چاپگر Anycubic خود چاپ کنید و بررسی کنید که کدام مربع با بالاترین کیفیت چاپ شده است تا زمان نوردهی معمولی خود را کالیبره کنید.

اگر با مدل Validation Matrix مقایسه شود، این روش زمان‌برتر است و از حدود 15 میلی‌لیتر رزین نیز استفاده می‌کند، بنابراین هنگام آزمایش چاپ تست Anycubic RERF این را در نظر داشته باشید.

نحوه کالیبره کردن زمان نوردهی معمولی با استفاده از Resin XP Finder در فوتون Anycubic

از Resin XP Finder می‌توان برای کالیبره کردن زمان نوردهی معمولی، ابتدا به طور موقت سفت‌افزار چاپگر خود را اصلاح کرد و سپس مدل XP Finder را با زمان‌های نوردهی معمولی متفاوت چاپ کرد. پس از اتمام، بررسی کنید که کدام بخش بالاترین کیفیت را دارد تا زمان نوردهی طبیعی ایده آل خود را بدست آورید.

Resin XP Finder یکی دیگر از چاپ های تست نوردهی رزین ساده است که می تواند برای کالیبره کردن زمان نوردهی معمولی به طور موثر مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، توجه داشته باشید که این روش تست در حال حاضر فقط روی فوتون Anycubic اصلی کار می کند.

برای شروع، به GitHub بروید و ابزار XP Finder را دانلود کنید. این در قالب ZIP می آید، بنابراین شما باید فایل ها را استخراج کنید.

پس از انجام این کار، به سادگی فایل های print-mode.gcode، test-mode.gcode، و resin-test-50u.B100.2-20 را در یک فلش مموری کپی کرده و آنها را در چاپگر سه بعدی خود قرار دهید.

پس از آماده کردن همه چیز، ابتدا از test-mode.gcode در چاپگر خود برای تغییر سفت‌افزار استفاده کرده و به حالت تست ضربه بزنید. اینجاست که ما این تست کالیبراسیون را انجام خواهیم داد.

بعد، به سادگی Resin XP Finder را چاپ کنید. این مدل از 10 ستون تشکیل شده است و هر ستون دارای زمان نوردهی معمولی متفاوتی است. پس از چاپ، به دقت مشاهده کنید که کدام ستون دارای جزئیات و کیفیت بیشتری است.

اگر این ستون هشتم است که برای شما بهترین به نظر می رسد، کافی است این عدد را در 2 ضرب کنید، که همان Column Multiplier است که قبلاً ذکر کردم. این به شما 16 ثانیه می دهد که زمان نوردهی طبیعی ایده آل شما خواهد بود.

برای شروع دوباره به چاپ عادی، فراموش نکنید که سیستم عامل خود را به حالت اولیه خود برگردانید. با استفاده از فایل print-mode.gcode که قبلاً کپی کردیم، می توانید این کار را به راحتی انجام دهید.

مقایسه DLP با SLA

آزمایش کالیبراسیون زمان نوردهی معمولی با AmeraLabs Town

یک راه عالی برای فهمیدن اینکه آیا کالیبراسیون Resin XP Finder فوق کار کرده است یا خیر، چاپ یک مدل بسیار پیچیده با چندین ویژگی منحصر به فرد است.

این مدل AmeraLabs Town است که حداقل 10 تست در درون خود دارد که چاپگر سه بعدی شما باید آن را پاس کند، همانطور که در پست وبلاگ رسمی آنها نوشته شده است. اگر تنظیم زمان نوردهی معمولی شما کاملاً تنظیم شده باشد، این مدل باید شگفت‌انگیز به نظر برسد.

از حداقل عرض و ارتفاع دهانه های شهر Ameralabs گرفته تا الگوی پیچیده تخته شطرنج و صفحات متناوب و عمیق تر، چاپ موفقیت آمیز این مدل معمولاً به این معنی است که بقیه چاپ های شما تماشایی خواهد بود .

می توانید فایل STL AmeraLabs Town را از Thingiverse یا MyMiniFactory دانلود کنید. AmeraLabs حتی می تواند STL را شخصاً برای شما ارسال کند اگر به وب سایت آنها بروید و آدرس ایمیل خود را وارد کنید.

نحوه کالیبره کردن پرینتر رزینی – تست زمان مناسب نوردهی رزین
تاب خوردگی

تاب خوردگی (Warping) در پرینتر رزینی

تاب خوردگی (Warping) در پرینتر رزینی DLP SLA چیست ؟

تاب خوردگی (Warping) در پرینتر رزینی : فرآیند پرینت سه بعدی رزین از نظر خواص رزین مایع تنظیمات زیادی را دارد. پخت رزین فرآیندی است که در آن از نور UV برای سخت شدن مایع به پلاستیک استفاده می شود که منجر به انقباض و حتی انبساط ناشی از افزایش دما می شود. در این مطلب علل تاب خوردگی (Warping) در پرینت های سه بعدی رزین می پردازیم . تنش ها و حرکات داخلی زیادی وجود دارد که باعث تاب برداشتن پرینت های سه بعدی رزین می شود. در اینجا برخی از دلایل اصلی تاب برداشتن پرینت های سه بعدی رزین آورده شده است:
  1. مدل ها به درستی اسپورت گذاری نمی شوند
  2. زمان قرار گرفتن در معرض کمتر یا بیش از حد نوردهی (Exposure times)
  3. جهت گیری قطعه بهینه نیست و باعث ضعف می شود
  4. رزین های کم کیفیت با خواص ضعیف تر
  5. ضخامت دیواره نازک
  6. چاپ های رزین قبل از پخت خشک نمی شوند
  7. ارتفاع لایه برای مدل زیاد است
داشتن ایده ای در مورد اینکه چرا تاب خوردن پرینت های رزین شما برای درک چگونگی رفع این مشکل ضروری است. از آنجایی که اکنون ایده ای درباره برخی از دلایل رزین سه بعدی خود دارید، بیایید نگاهی به نحوه رفع مشکل پرینت های رزین تاب خورده خود بیندازیم. تاب خوردگی (Warping) در پرینتر رزینی

چگونه پرینت های رزینی را که دارای Warping هستند را حل کنیم؟

  1. مدل ها را به درستی اسپورت گذاری کنید
یکی از اولین چیزهایی که می‌خواهید سعی کنید چاپ‌های رزینی را که تاب می‌خورند، سعی کنید که مطمئن شوید به اندازه کافی برای مدل خود ساپورت (Support) قرار داده باشید. اساس چاپ رزین نیاز به چیزی دارد که روی آن ساخته شود زیرا نمی توانید در فضای خالی که چیزی زیر آن قرار ندارد، چاپ کنید. تاب خوردگی (Warping) در پرینتر رزینی نکته دیگری که باید به آن توجه کنید این است که آیا نوعی پایه یا پایه برای مدل خود دارید. اینها معمولاً سطوح صافی دارند که نیاز به ساپورت از زیر دارند. بهترین راه برای ساپورت از آن ها استفاده از تکیه گاه های سنگین با تراکم خوب است تا مطمئن شوید که به خوبی نگه داشته می شوند. در برخی موارد، اگر مدل خود را به اندازه کافی با اندازه و تعداد ساپورت های مناسب قرار ندهید، فشار مکش حاصل از فرآیند پرینت رزین در واقع می تواند لایه جدید رزین را بلند کرده و آن را از مدل جدا کند. در نتیجه، نه تنها مدلی به دست می‌آورید که به دلیل عدم پشتیبانی مناسب شروع به تاب برداشتن (Warping) می‌کند، بلکه می‌توانید باقیمانده‌ای از رزین کمی پخته شده که در اطراف مخزن رزین شناور است، به دست آورید که احتمالاً باعث خرابی چاپ بیشتر می‌شود. علل تاب خوردگی (Warping) در پرینت های سه بعدی رزین

2. زمان قرار گرفتن در معرض کمتر یا بیش از حد نوردهی (Exposure times)

مشکل رایجی که کاربران پرینت سه بعدی در چاپ رزین با آن مواجه می شوند، دریافت زمان مناسب نوردهی است. این قطعاً می تواند به دلایل مشابهی مانند نداشتن ساپورت کافی منجر به تاب برداشتن بالقوه در مدل ها شود. زمان نوردهی معمولی تعیین می کند که رزین شما در فرآیند چاپ چقدر قوی است. یک پرینت سه بعدی رزین که در معرض نوردهی کم قرار می گیرد، رزین پخته شده یا کیور شده (cure) ایجاد می کند که چندان قوی نیست. پرینت های رزین تحت نوردهی ایجاد کرده‌ام و متوجه شدم که بسیاری از ساپورت‌ها کاملاً پرینت نمی‌شوند و ساپورت‌ها بسیار ضعیف‌تر و ضعیف‌تر هستند. در این حالت، بهتر است مدل خود را بیش از حد قبل نوردهی کنید تا تحت نوردهی، ساپورت‌ها می‌توانند مدل را نگه دارند، اما بدیهی است که ما در حالت ایده‌آل می‌خواهیم تعادل کامل را برای بهترین نتایج بدست آوریم. تاب خوردگی (Warping) در پرینتر رزینی که برای دست پیدا کردن به این تنظیمات می توان به کالیبره کردن زمان نور دهی مناسب دست یافت . علل تاب خوردگی (Warping) در پرینت های سه بعدی رزین اگر یک مدل دارای قطعات نازک زیادی است، ممکن است ایده خوبی باشد که زمان های مختلف نوردهی را آزمایش کنید.

3. جهت گیری قطعه بهینه

پس از پشتیبانی مناسب از مدل خود و استفاده از زمان نوردهی معمولی به اندازه کافی بالا، کار بعدی که برای رفع تاب برداشتن در پرینت های رزین انجام می دهم، استفاده از جهت گیری موثر قطعه است. تاب خوردگی (Warping) در پرینتر رزینی دلیل اینکه این کار شبیه به این است که ساپورت کارایی دارد، زیرا ما اطمینان می دهیم که قسمت هایی که احتمالاً تاب می شوند به درستی جهت دهی شده اند. اگر قطعاتی دارید که آویزان می‌شوند، می‌توانیم مدل را به گونه‌ای جهت‌گیری کنیم که این اورهنگ را به طور کامل متوقف کنیم. برای مدل‌های بزرگ، کاربران پرینت سه بعدی معمولاً آن را با زاویه حداقل 15 تا 20 درجه از صفحه ساخت متمایل می‌کنند تا سطح هر لایه پخت را کاهش دهند. هرچه سطح کمتری را با هر لایه پخت کنید، نیروی مکش کمتری می تواند باعث تاب برداشتن (Warping)  شود. کالیبراسیون پرینتر رزینی

4. رزین های کم کیفیت با خواص ضعیف تر

ممکن است در پرینت سه بعدی رزین به دلیل عدم انعطاف پذیری یا چقرمگی در پرینت های رزین خود دچار تاب خوردگی شوید. وقتی از رزین‌های ارزان‌تری استفاده می‌کنید که خواص قوی ندارند، معمولاً تاب خوردگی بیشتر می‌شود. یکی از راه‌هایی که می‌توانید در این حالت تاب برداشتن را برطرف کنید، استفاده از رزین‌های با کیفیت بالاتر یا رزین‌هایی است که ویژگی‌های سخت یا انعطاف‌پذیری دارند. بسیاری از کاربران با مخلوط کردن رزین های سخت یا انعطاف پذیر با رزین معمولی خود به عنوان راهی برای افزایش دوام به مدل های خود، نتایج بسیار خوبی به دست آورده اند.
5. افزایش ضخامت دیوار قطعه پرینت شده
تاب برداشتن نیز می تواند بعد از اینکه مدل های خود را توخالی(Hollow) کردید و ضخامت دیواره آن کمی بیش از حد کم است ایجاد شود. معمولاً یک مقدار پیش فرض وجود دارد که برش رزین شما برای ضخامت دیوار به شما می دهد که معمولاً بین 1.5-2.5 میلی متر است. همانطور که گفتیم ، فرآیند پخت لایه به لایه رزین می‌تواند باعث ایجاد تنش‌های داخلی ناشی از انقباض و انبساط شود، بنابراین این می‌تواند بر دیواره‌های مدل‌های شما نیز تأثیر بگذارد. توصیه ما برای همه مدل ها از حداقل ضخامت دیوار 2 میلی متر استفاده کنید، به جز برای مینیاتورهایی که معمولاً بسته به اندازه مدل نیازی به سوراخ کردن ندارند. تاب برداشتن نیز می تواند بعد از اینکه مدل های خود را توخالی(Hollow) کردید و ضخامت دیواره آن کمی بیش از حد کم است ایجاد شود. معمولاً یک مقدار پیش فرض وجود دارد که برش رزین شما برای ضخامت دیوار به شما می دهد که معمولاً بین 1.5-2.5 میلی متر است. همانطور که گفتیم ، فرآیند پخت لایه به لایه رزین می‌تواند باعث ایجاد تنش‌های داخلی ناشی از انقباض و انبساط شود، بنابراین این می‌تواند بر دیواره‌های مدل‌های شما نیز تأثیر بگذارد. توصیه ما برای همه مدل ها از حداقل ضخامت دیوار 2 میلی متر استفاده کنید، به جز برای مینیاتورهایی که معمولاً بسته به اندازه مدل نیازی به سوراخ کردن ندارند. توصیه ما برای همه مدل ها از حداقل ضخامت دیوار 2 میلی متر استفاده کنید، به جز برای مینیاتورهایی که معمولاً بسته به اندازه مدل نیازی به سوراخ کردن ندارند. تاب برداشتن نیز می تواند بعد از اینکه مدل های خود را توخالی(Hollow) کردید و ضخامت دیواره آن کمی بیش از حد کم است ایجاد شود. معمولاً یک مقدار پیش فرض وجود دارد که برش رزین شما برای ضخامت دیوار به شما می دهد که معمولاً بین 1.5-2.5 میلی متر است. همانطور که گفتیم ، فرآیند پخت لایه به لایه رزین می‌تواند باعث ایجاد تنش‌های داخلی ناشی از انقباض و انبساط شود، بنابراین این می‌تواند بر دیواره‌های مدل‌های شما نیز تأثیر بگذارد. توصیه ما برای همه مدل ها از حداقل ضخامت دیوار 2 میلی متر استفاده کنید، به جز برای مینیاتورهایی که معمولاً بسته به اندازه مدل نیازی به سوراخ کردن ندارند. تاب خوردگی (Warping) در پرینتر رزینی می توانید ضخامت دیوار را افزایش دهید تا استحکام و دوام کلی مدل های خود را افزایش دهید، به خصوص اگر قرار است سمباده زیادی انجام دهید. در صورتی که تجربه طراحی داشته باشید، مدل هایی که دارای قطعات نازک داخلی هستند، می توانند ضخیم تر شوند. در بیشتر موارد، قطعات نازک نباید فقط به دلیل نازک بودنشان پیچ و تاب بخورند، بلکه بر اساس تنظیمات نوردهی و نحوه مدیریت پس از پردازش است. تاب خوردگی (Warping) در پرینتر رزینی عوامل موثر بر چسبندگی ورق ها در چاپ سه بعدی

6. اطمینان از خشک شدن قطعات قبل از مرحله Cure

یکی دیگر از راه‌های رفع تاب برداشتن پرینت‌های سه بعدی رزین، اطمینان از خشک شدن کامل قطعات پرینت قبل از مرحله کیور (Cure) است. اکثر چاپ های رزین در الکل شسته می شوند که ممکن است هنگام کیور (Cure) باعث دفرمه یا تغییر حالت شود. می‌توانید با اجازه دادن به پرینت‌های رزین قبل از خشک شدن در نور فرابنفش، از این تاب برداشتن بالقوه جلوگیری کنید. این یک راه حل کمتر شناخته شده است اما هنوز هم بعضی از کاربران این اشتباه رو می کنند. برای تسریع در زمان خشک شدن می توان قطعات رو با استفاده از دستمال کاغذی سریع تر خشک کرد . علل تاب خوردگی (Warping) در پرینت های سه بعدی رزین

7. کاهش ارتفاع لایه

همانطور که در بالا ذکر شد، فرآیند لایه به لایه پرینت رزین به این معنی است که یک افکت پله به پله برای ایجاد مدل وجود دارد. هرچه «پله» طولانی‌تر باشد، فضای بیشتری برای تاب برداشتن مدل بین تکیه‌گاه‌ها و پایه وجود دارد. کاهش ارتفاع لایه می‌تواند با نیاز به فضای کمتر برای هر مرحله به کاهش تاب خوردگی کمک کند، اما به دلیل نازک‌تر و ضعیف‌تر بودن هر لایه، می‌تواند بر علیه شما تأثیر بگذارد و پتانسیل بیشتری برای شکستن فشار مکش ایجاد کند. ارتفاع لایه استاندارد برای چاپ رزین 0.05 میلی متر است، بنابراین می توانید بین 0.025 تا 0.04 میلی متر را امتحان کنید و ببینید که چگونه کار می کند. این راه حل واقعاً به این بستگی دارد که چرا تاب برداشتن در وهله اول اتفاق می افتد و مدل شما چقدر ساپورت گذاری شده است. اگر مدل خود را به درستی ساپورت گذاری کرده‌اید، استفاده از ارتفاع لایه پایین‌تر باید برای رفع سایر تاب برداشتن‌ها از مناطق کوچک‌تر به خوبی کار کند. تاب خوردگی (Warping) در پرینتر رزینی خدمات پرینت سه بعدی سه بعدی تماس با ما

عوامل موثر بر چسبندگی قطعات به صفحه در چاپ سه بعدی رزینی

عوامل موثر بر چسبندگی ورق ها در چاپ سه بعدی

با استفاده از یک قطعه ی چاپ سه بعدی رزینی می توان نسبت به جدا نمودن صفحه ی FEP دستگاه اقدام کرد. در این مقاله، چسبیدن چاپ به صفحه بررسی و اثبات خواهد شد. تمامی راهکار ها در راستای افزایش میزان چسبیدن لایه رزینی به صفحه ی ساخت طراحی و بررسی شده است.

راه حل 1: تراز کردن صفحه ساخت

بدون صفحه ساخت تراز، هیچ چاپی نمی چسبد بدون صفحه ساخت تراز، هیچ چاپی نمی چسبد ابتدا می بایست نسبت به بررسی صفحه ی ساخت خود اقدام کنید. در این صورت است که از موازی بودن صفحه ی ساخت خود با ورق FEP اطمینان حاصل خواهید کرد. در غیر این صورت، می توانید تنظیم آن را با استفاده از پیچ هایی که بر روی سکوی ساخت قرار دارد، تحقق بخشید. در این راستا می توانید موارد زیر را انجام دهید:
  • تمیز کردن صفحه ی ساخت
  • نصب کردن صفحه ی ساخت بر روی چاپگر
  • باز کردن پیچ ها و حصول اطمینان از چرخش آزادانه ی صفحه ی ساخت
  • تحصول اطمینان از تمیز بودن  تلق FEP
  • پایین آوردن صفحه ی ساخت به صورت دستی یا خودکار، تا انتها.
  • بستن مجدد پیچ ها
می توانید بررسی کنید که آیا می توان بستر فرم ساخت را به پایین مخزن رزین رسانید یا خیر. در برخی شرایط، ممکن است یک سوئیچ معیوب اجازه ندهد که سکو به سمت پایین حرکت کند.
مشکلات پرینت رزینی

راه حل 2: تنظیمات نوردهی در راستای تنظیم میزان چسبندگی

تمامی رزین هایی که از حساسیت قابل توجهی نسبت به نور برخوردار هستند، می خواهند به میزان کافی به صفحه ی سازه ی مورد نظر بچسبند. چسبندگی رزین به سازه در قیاس با چسبندگی رزین به ورق های FEP می بایست قوی تر و محکم تر باشد. در صورتی که صفحه در جای خود قرار گرفته باشد اما رزین در تماس با صفحه ی FEP باشد، می بایست مولفه های مرتبط با نوردهی را مورد بررسی قرار داد. پارامترهای مناسب برای هر رزین پارامترهای مناسب برای هر رزین (منبع: کوین کورینث ، All3DP) این نوع رزین و نیز مدل چاپگر هستند که زمان نور دهی لایه ی اول را تعیین می کنند. با جست و جو در وب می توان به راحتی به جدول های مرتبط با زمان های خاص قرار گرفتن در معرض نور دهی دسترسی پیدا کرد. خصوصا می توان اطلاعاتی در ارتباط با سازنده ی دستگاه و سازنده ی رزین با کیفیت بالا پیدا کرد. در صورتی که مقدار های دقیق در جدول مشخص نشده است، شما می توانید بررسی مورد نظر خود را به صورت تجربی انجام دهید. بررسی کنید که آیا قرار گرفتن در لایه ی اول در زمان های طولانی تر می تواند منجر به ایجاد تفاوت در زمان نور دهی نماید یا خیر. اگر چسبندگی زیاد لایه ی اول مشاهده شد، می بایست نسبت به کاهش زمان نوردهی در ارتباط با لایه ی اول اقدام مقتضی صورت پذیرد. در صورتی که لایه ی اول به هیچ وجه به سطح مورد نظر نچسبد یا پس از چسبیدن لایه های متعدد از بین برود، می بایست نسبت به پایین بودن زمان نوردهی نیز اصلاحاتی صورت گیرد. در صورتی که پس از امتحان کردن راه های گوناگون، کار به سرانجام نرسید، می بایست نسبت به انجام آزمایش نوردهی اقدام کنید. با تعیین زمان بهینه برای چاپگر و رزین مربوطه می توانید به راحتی کار را پیش ببرید. با بارگذاری ویال آزمایشی ویژه و تغییر کردن سامانه ی عامل چاپگر به صورت موقت می توان بهترین زمان ممکن را برای نوردهی تعیین نمود.
مشکلات پرینت رزینی

راه حل 3: تنظیمات فاصله در راستای افزایش میزان چسبندگی

آشنایی با عوامل موثر بر چسبندگی قطعات به صفحه ساخت در چاپ سه بعدی رزینی بلند کردن فاصله برای دستیابی به چاپ های موفق بسیار مهم است (منبع: Anycubic ، YouTube) فاصله پس از طی شدن هر یک از مراحل نوردهی، می توان نسبت به جدا کردن چاپ صورت گرفته از ورق های FEP اقدام نمود. در خلال این فرآیند، شما می توانید جابجایی سکوی ساخت را بسته به جنس آن، چند میلی متر یا سانتی متر به سمت بالا حرکت دهید. از مزیت های استفاده از ورق های FEP می توان به انعطاف پذیری و قابلیت کشیده شدن در آن اشاره کرد. شما می توانید ببینید که چاپ از ورق FEP به طور کامل جدا کرد. رزین نیز پیش از آن که فراگرد ساخت پایین بیاید، مجددا جریان خواهد یافت. سرعت آشنایی با عوامل موثر بر چسبندگی قطعات به صفحه ساخت در چاپ سه بعدی رزینی یکی از دیگر عوامل موثر در این راستا، سرعت بلند کردن است. تنظیم سرعت می تواند بر روی فرآیند چاپ اثرات مطلوب یا نامطلوبی بگذارد. این کار ناشی از تاثیر نیروهای گوناگون بر روی فرآیند چاپ است. دو عامل ویسکوزیته ی زیاد رزین و نیز حفره هایی که در چاپ وجود دارد، می تواند باعث فزونی بار روی چاپ شود.

پرداخت سطح قطعات رزینی

اینجا کلیک کنید
مشکلات پرینت رزینی

راه حل 4: تنظیمات مدل در راستای افزایش میزان چسبندگی

در صورتی که راه حل های پیشین در ارتباط با چاپ اصلاحاتی را ایجاد نکند، ممکن است مشکل از جانب تنظیمات نادرست در ارتباط با چسبندگی صفحات سازه باشد. تماس کافی مدل با صفحه ی ساخت می تواند باعث چسبیدن این دو به اندازه ی کافی به یکدیگر شود. در صورتی که قسمت هایی از مدل با آن تماس مستقیم یا حتی غیر مستقیم داشته باشد، این احتمال می رود که چاپ شما به صفحه ی ساخت نچسبد. آشنایی با عوامل موثر بر چسبندگی قطعات به صفحه ساخت در چاپ سه بعدی رزینی به هر حال، بهتر است مکنده هایی که شکل هندسی آن ها مانند کاسه است را در نظر داشته باشید. رزین مایع می تواند در میان ورق های FEP و چاپ به دام بیفتد. در این حالت، می بایست نیروی بیشتری را برای جداسازی چاپ از روی ورق FEP انجام داد.
مشکلات پرینت رزینی

راه حل 5: کشش صفحه FEP

آشنایی با عوامل موثر بر چسبندگی قطعات به صفحه ساخت در چاپ سه بعدی رزینی کشش ورق FEP به شما کمک می کند تا به چاپ های عالی برسید (منبع: Anycubic، YouTube) انعطاف پذیری ورق FEP مهم است. به این دلیل که رزینی که به تازگی مورد آماده سازی قرار گرفته است، پس از تمام شدن هر مرحله از نوردهی به راحتی از ورق های FEP جدا می شود. در صورتی که ورق محکم نباشد، ممکن است بیش از پیش به چاپ بچسبد. ورق هایی که استحکام و سفتی بیش از حدی داشته باشند، عمر مفید کمتری خواهند داشت. اشنایی با پرینتر رزینی

راه حل 6: سنگ زنی صفحه ساخت

هنگام سمباده زدن صفحه ساخت خود مراقب باشید (منبع: کوین کورینث ، All3DP) از عوامل مهم در راستای استفاده از رزین های چسبنده می توان به سطح صفحه ی سازه اشاره کرد. سطحی که میزان صاف بودن در آن کامل باشد، چسبندگی کافی ندارد. اضافه کردن لکه های سبک و یا خراش دادن سطح با استفاده از کاغذ های سنباده، میزان خشکی سطح را فزونی می بخشد. در این صورت، چسبندگی به میزان قابل توجهی بیشتر خواهد شد. اما می بایست در نظر داشته باشید که این مرحله برگشت پذیر نیست.
LCD-DLP-SLA

بررسی فناوری های SLA، DLP و LCD از نظر فنی در چاپگر های سه بعدی

بررسی فناوری های SLA، DLP و LCD از نظر فنی

بررسی فناوری های SLA، DLP و LCD چاپ سه بعدی رزینی فناوری قدیمی در میان فناوری های مربوط به چاپ سه بعدی است. در ابتدا، فناوری چاپ سه بعدی مبتنی بر رزین با به ثبت رسیدن اختراع استریولیتوگرافی (SLA) به صورت عمومی عرضه شد. این فناوری توسط چارلز هال ایجاد شد. او می خواست با استفاده از ساخته ی خود، رزین های پلیمری که به تابش اشعه ی فرابنفش حساس بودند را به صورت لایه به لایه ترمیم کند. از زمانی که چاپ سه بعدی مبتنی بر رزین برای اولین بار پا به عرصه ی صنعت چاپ گذاشته است، بسیاری از اختراعات صورت گرفته از رده خارج شده اند. رقیبان بیشتری نیز در این عرصه حضور پیدا کرده اند. چاپگر های سه بعدی رزینی برای موارد گوناگونی از جمله وسایل مقرون به صرفه برای سرگرمی و دستگاه های صنعتی پیشرفته مورد استفاده قرار گرفته اند. بایستی در نظر داشته باشید که با پیشرفت و افزایش تعداد اختراع ها، نام های گوناگونی برای فناوری های مرتبط با چاپ سه بعدی رزینی ایجاد شده است. از جمله ی این نام ها می توان به SLA، mSLA، DLP و LCD اشاره کرد. هر یک از شرکت ها و فعالیت های موجود، چاپگر های مورد نظر خود را با استفاده از روش های گوناگونی بازاریابی می کند. در چنین شرایطی، سوال این است که چگونه می توانید نکات مربوط به محصولی که تهیه می کنید را درک کنید؟

بررسی فناوری های SLA، DLP و LCD از نظر فنی

استاندارد بین المللی مرتبط با فناوری های SLA، DLP و LCD

بررسی فناوری های SLA، DLP و LCD در طراحی و ساخت دستگاه های چاپ سه بعدی از استاندارد بین المللی ISO/ASTM 52900:2015 استفاده می شود. در ارتباط با انواع و اقسام محصولات، سازمان جهانی استاندارد استاندارد های گوناگونی دارد که اصول و مبانی و نیز روش های صحیح تولید محصولات یا انجام فعالیت ها را مطرح می کند. این استاندارد ها خصوصا در ارتباط با زمینه های مربوط به صنعت اهمیت خود را نشان می دهند. در صنعت می بایست افراد با واژه های معادل سازی شده و دارای معنای یکسان به صورت کارآمد با یکدیگر در ارتباط باشند. با عنایت به فناوری چاپ سه بعدی، یکی از مهم ترین سردرگمی های در پیش رو این است که آیا می بایست تمامی چاپ های سه بعدی رزینی را استریولیتوگرافی خواند؟ علت مطرح شدن این سوال، استفاده از این فناوری به عنوان اولین فناوری در استفاده از چاپ سه بعدی رزینی است. در این راستا، مراجعه به ISO/ASTM 52900:2015 می تواند مسیر مناسبی را پیش روی ما قرار دهد. تمامی چاپ های سه بعدی که بر اساس استفاده از رزین انجام می شوند، از رزین فتوپلیمر مایع در مخزن استفاده می کنند. در مجموع این فناوری را با نام پلیمریزاسیون VAT می شناسند. تمامی دیگر فناوری های مورد استفاده قرار گرفته را می توان زیر مجموعه ی فناوری پلیمریزاسیون VAT دانست. از جمله ی این فناوری ها می توان به DLP، SLA و LCD اشاره کرد. علت تمایز گونه های رایج استفاده از پلیمریزاسیون از دیگر گونه ها چیست؟

ویژگی های فنی SLA

شماتیک یک ماشین SLA (منبع: 3D Hubs) شماتیک یک ماشین SLA (منبع: 3D Hubs) بررسی فناوری های SLA، DLP و LCD به منظور تشکیل اجسام در حالت سه بعدی، SLA از رزین های دارای حساسیت بالا نسبت به نور استفاده می کند. در سایر فناوری های مربوط به پلیمریزاسیون VAT نیز چنین اتفاقی به وقوع می پیوندد. اشعه ی فرابنفش یک لیزر به عنوان منبع نور SLA عمل می کند. این منبع نور توسط آینه های دوار کنترل می شود. لایه های چاپ شده بر مبنای کنترل شدن منبع نور به واسطه ی آینه های دوار بیرون کشیده می شوند. از مزیت های اساسی این روش می توان به کیفیت بالاتر در چاپ و دقت بیشتر اشاره کرد. جزئیات بیشتر و دقیق تری بر مبنای استفاده از لیزر با اندازه ی کوچک تر و نیز حرکت دقیق آن ارائه می شود. برخورداری از سرعت مناسب همراه با کیفیت خوب، بر روی قیمت نیز موثر خواهد بود؛ چرا که ایجاد هر لایه زمان خاصی را به خود اختصاص خواهد داد.

ویژگی های فنی DLP

شماتیک یک ماشین SLA در فناوری پردازش نور دیجیتال یا همان DLP از منبع دیگری برای تابش اشعه ی فرابنفش بهره گرفته می شود. به جای استفاده از لیزر، چاپگر های سه بعدی از پروژکتور های تابنده ی اشعه ی فرابنفش بهره می برند. این پروژکتور ها از میکروآینه بهره می برند تا اشعه ی تابیده شده را کنترل کنند. با استفاده از تابش اشعه ی فرابنفش، تمام لایه به صورت آنی خشک می شود. با بررسی فناوری DLP خواهید دید که وضوح SLA به میزان قابل توجهی از DLP بیشتر است. پروژکتور هایی که در SLA استفاده می شوند غالبا بهای بالایی دارند. با این حال، SLA از سرعت چاپ بیشتری برخوردار است؛ چرا که کل لایه می تواند به یکباره مورد تابش و آماده سازی قرار بگیرد.

Liquid Crystal Display

بررسی فناوری های SLA، DLP و LCD پلیمریزاسیون VAT با بهره مندی از فناوری LCD، نسبت به دیگر فناوری های مطرح دیرتر وارد بازار شده است. این خود می تواند باعث سردرگمی مخاطبان و مشتریان شود. ممکن است نام های دیگری را در ارتباط با LCD بشنوید. از جمله ی این نام ها می توان به mSLA – LCD Shadow Masking اشاره کرد. به طور کلی، تمامی چاپگر های سه بعدی رزینی دارای فناوری LCD از یک اصل ثابت پیروی می کنند. این دستگاه ها چاپ های سه بعدی رزینی را با استفاده از صفحات نمایش LCD به صورت درخشان در می آورند. با استفاده از صفحات نمایش، منبع نور فرابنفش پوشانده می شود. چاپگر های دارای فناوری LCD در قیاس با DLP زودتر خراب و فرسوده می شوند. سرعت عمل دستگاه های دارای فناوری LCD با DLP یکسان است. از مزیت های دستگاه دارای فناوری LCD می توان به سبک بودن، کوچک بودن و در نهایت مقرون به صرفه بودن اشاره کرد. مقایسه فناوری های DLP و SLA

جمع بندی

SLA AND DLP بررسی فناوری های SLA، DLP و LCD امید است بتوانیم در راستای پی بردن به سرعت های گوناگون در میان فناوری های متعدد چاپ سه بعدی بر مبنای رزین به شما کمک کنیم. در این صورت است که می توانید بین این فناوری ها تفاوت قائل شوید. در نظر داشته باشید که همه ی افراد از این واژه ها به صورت ثابت استفاده نمی کنند. در واقع ممکن است از این واژه ها به صورت تصادفی و متناقض سوء استفاده شود. در چنین شرایطی، شما می بایست از چیزی که متناسب با نیاز های شماست، درک مناسبی داشته باشید و فناوری های گوناگون را به خوبی بشناسید.
DLP VS SLA

مقایسه DLP با SLA

یک فلسفه مشترک در استفاده از فناوری های DLP و SLA

مقایسه DLP در مقابل SLA میان فرآیند های گوناگون مرتبط با چاپ سه بعدی، برخی از فناوری ها می توانند از نظر دقت کار قطعات و نیز میزان پیچیدگی، به بالاترین سطوح از استاندارد های مربوطه برسند. از میان این فناوری ها می توان به استریولیتوگرافی (SLA) و پردازش نور دیجیتال (DLP) اشاره کرد. دو فناوری فوق دارای ویژگی ها و مشخصات مشترکی هستند. از جمله ی این مشخصات مشترک می توان به بازه ی طیف نور آن ها اشاره کرد. بازه ی طیف نور SLA و DLP بین 380 تا 405 نانومتر می باشد. با استفاده از این بازه ی نور است که می توان رزین چسبناک مورد استفاده را به منظور استفاده آماده کرد. موادی از قبیل متاکریلیک، اکریلیک و یا مونومر های اپوکسی، اجزای سازنده ی رزین مورد نظر را تشکیل می دهند. این نوع از رزین در اثر تابش مستقیم نور در فاز جامد قرار می گیرد. تابش نور باعث ایجاد شدن شکل ها و یا الگو های منحصر به فرد بر روی رزین می شود.

مقایسه فناوری های DLP و SLA

استریولیتوگرافی (SLA)

استریولیتوگرافی یا همان SLA برای اولین بار در دهه ی 1980 میلادی مورد استفاده قرار گرفت. SLA یکی از قدیمی ترین حالت های استفاده از چاپگر های سه بعدی است. در استریولیتوگرافی، نور در نقطه ای خاص متمرکز می شود تا فتوپلیمریزاسیون به مونومر های رزین القا شود. لیزر بر روی سطح رزین می افتد و بر اساس مشخصات طراحی، لایه ای از مشخصات بر روی آن می افتد. مقایسه DLP در مقابل SLA چاپ SLA           منبع: Formlabs در چاپگر های سه بعدی SLA دو طرح اصلی وجود دارد. ابتدا لیزر را بالاتر از سطح پلیمریزاسیون VAT قرار می دهند و لیزر از بالا به سمت پایین به حرکت در می آید. هرچند می بایست اشاره کرد که با این تفاصیل، لیزر در بسیاری از اوقات در قسمت پایینی مخزن قرار گرفته و از پایین به بالا حرکت می کند. در حالت عادی، تابش لیزر به رزین به صورت مستقیم رخ نمی دهد. استفاده از یک گالوانومتر که به مثابه آینه عمل می کند، پرتو تابیده شده از لیزر را به سوی نقطه ی مورد نظر هدایت می کند. پس از اتمام چاپ یک لایه به واسطه ی استفاده از لیزر، لایه مهلت خشک شدن را پیدا می کند.

مقایسه فناوری های DLP و SLA

پرداخت سطح قطعات رزینی

پردازش نور دیجیتال

اساس استفاده از پردازش نور دیجیتال به عنوان یکی از فناوری های رایج به کار رفته در چاپگر های سه بعدی، ترفند های نمایش دادن تصویر است. این فناوری در اواخر دهه ی 1980 میلادی در شرکتی امریکایی به نام Texas Instruments تولید شد و مورد استفاده قرار گرفت. در فناوری پردازش نور دیجیتال، DLP می تواند فتوپلیمریزاسیون را برای هر لایه با استفاده از ایجاد صفحه ی روشن پیاده سازی و اعمال کند. در زمان برخورد نور به رزین، در DLP شاهد محدود شدن نور به یک نقطه نخواهیم بود. DLP از این نظر با SLA کاملا تفاوت دارد. در DLP می توان مشاهده کرد که لایه ی مورد نظر در یک مرحله تولید می شود. برای هر یک از لایه ها، از روی نور تابیده شده به منظور رسیدن به شکل هندسی مورد نظر می توان الگو برداری کرد. شما می توانید این کار را با استفاده از فناوری تولید ماسک توسط دستگاه میکروآینه و به صورت دیجیتال (DMD) به دست بیاورید. این فناوری در میان رزین و مسیر نوری که از لامپ تابنده ی اشعه ی فرابنفش ایجاد می شود. فناوری DMD متشکل از تعدادی از آینه هایی است که قابلیت چرخش را دارند و مقیاس چرخش آن ها، در حد میکرومتر (میکرون) است. فناوری DMD با چنین شرایطی می تواند نور را به درون رزین یا از درون به خارج از آن منعکس کند. نور تابیده شده بر روی رزین با شرایط فوق می تواند در تمامی بخش های لایه ی مورد نظر به صورت یکنواخت موثر باشد. مقایسه DLP در مقابل SLA در پروژکتور هایی که در فناوری DLP به کار رفته است، تعداد بسیار زیادی LED به عنوان منبع نور کار رفته است. در استفاده از لامپ های LED می بایست توجه داشته باشید که می توان با استفاده از کنترل حالت های خاموش و روشن، میزان وضوح را فزونی بخشید. جایگزین شدن فناوری DLP با فناوری DMD با استفاده از صفحه های نمایش LCD، قیمت ها را دگرگون می کند. عملکرد مشترک میان فناوری های DLP و SLA

عملکرد مشترک میان فناوری های DLP و SLA

عملکرد فناوری های DLP و SLA به یکدیگر شبیه است. می توان انتظار داشت رزین های این دو فناوری نیز به یکدیگر شبیه باشند. هر یک از این فناوری های موجود در وهله ی اول به ماده ای نیاز دارند که توسط نور تجزیه شود. این فناوری ها نیاز دارند که نور به موادی بتابد که از واکنش پذیری قابل توجهی برخوردار باشند. از جمله ی این مواد می توان به رادیکال های آزاد، ترکیبات کاربن مانند یا کاتیون ها اشاره کرد. با استفاده از این مواد می توان فعال شدن فرآیند پلیمریزاسیون را برای تکپار ها مشاهده کرد. این مواد همچنین از حساسیت قابل توجهی نسبت به نور برخوردار هستند و تمایل دارند تا یک جسم جامد را ایجاد کنند. با تمامی مواردی که گفته شد، می بایست در نظر داشته باشیم که نمی توان رزین های DLP و SLA را تعویض کرد. میزان توان چاپ در میان روش های فوق با یکدیگر تفاوت دارد. رزین های مورد استفاده هستند که میزان توان چاپ را تعیین می کنند. یکی از شباهت های میان DLP و SLA این است که اندازه ی مولکول های تکپار ها باعث می شود تا جسم از استحکام بالاتری برخوردار باشد. اگر تکپار ها از زنجیره های کوتاه تری برخوردار باشند، جسم های محکم تری را می سازند. این در حالی است که تکپار های دارای زنجیره ی بلند، میزان انعطاف پذیری را فزونی می بخشند. یکی از مواردی که در ارتباط با قیاس میان چاپ سه بعدی با قالب گیری با استفاده از روش تزریقی مطرح می شود، متفاوت بودن خاصیت ها از نظر مکانیکی است. به عنوان نمونه می توان گفت قطعاتی که توسط FDM به تولید می رسند، دارای ناهمسانگردی مکانیکی هستند. این در حالی است که عکس این موضوع در قطعات تولید شده بر مبنای قالب گیری تزریقی صادق است. ناهمسانگردی مکانیکی به معنای نمایش عملکرد گوناگون پس از اعمال بار به صورت موازی یا عمودی به لایه ها است. با این حال، SLA و DLP هیچ یک بر مبنای ناهمسانگردی مکانیکی عمل نمی کنند و از این جهت، رویه ی کارکرد آن ها مشابه قالب گیری تزریقی است.

جهت دریافت خدمات پرینت سه بعدی با ما در ارتباط باشید

ارتباط با ما