whatsapp مشاوره و استعلام قیمت

G-CODE-STL-Marlin

فرق 3DPRINT&CNC G-CODE
12 فروردین 1401
توسط

فرق 3DPRINT&CNC G-CODE

فرق 3DPRINT&CNC G-CODE

چاپگرهای سه بعدی و  CNC هر دو از G-CODE استفاده می‌کنند، اما آیا شده به این فکر کنید که تفاوت این دو چیست؟  وقت آن شده انگشتان پای خود را در دنیای G-CODE فرو کنید و تفاوت های بین چاپ سه بعدی و فرز CNC را دریابید. موضوع امروز درباره : فرق 3DPRINT&CNC G-CODE

فرق 3DPRINT&CNC G-CODE داستان دو فناوری CNC و G-CODE روشی که برای تحت کنترل درآوردن ماشین ابزار به وسیله کامپیوتر استفاده می‌شود کنترل عددی کامپیوتری ( CNC ) گفته می‌شود. از دستگاه‌های تراش CNC معمولاً در زمانی استفاده می‌د که به دقت و تکرارپذیری بالا احتیاج باشد. مثلا این کار برای حفر صدها حفره مشابه جهت ایجاد تخته مدار نوری مفید است. دقیق‌تر، این روش باعث ایجاد یک بخش شده که به عنوان "تکنولوژی کاهشی" طبقه بندی می‌شود، زیرا مواد باید به تدریج حذف شود تا بخش تولید گردد.فرق 3DPRINT&CNC G-CODE در مقابل، چاپ سه بعدی یک روند تولید افزایشی است که قطعات با استفاده از کنترل کامپیوتر و میکروکنترلر تولید می‌شود. در حقیقت چاپگرهای سه بعدی، ماشین‌های CNC هستند، اما با توجه به محبوبیت منحصر به فردی که دارند، خیلی کم به آن‌ها اشاره می‌کنند. در چاپ سه بعدی، بخشی از طریق افزودن مواد تشکیل شده که تا زمان ایجاد یک قسمت کامل ادامه می‌یابد. در چاپ سه بعدی FDM، این کار با ذوب و اکسترود رشته انجام می شود. چاپ سه بعدی، برای خلق قطعات سفارشی و نمونه های اولیه قبل از رسیدن به طرح نهایی بسیار مفید است. فرق 3DPRINT&CNC G-CODE اتفاقا، چاپگرهای سه بعدی و ماشین‌های CNC با استفاده از G-CODE کنترل می‌شوند که مجموعه‌ای از فرمان‌ها با حرف "G" (و سایر حروف) شروع می‌شوند. هر فرمان نشان دهنده یک گام کوچک در فرآیند ساخت شی نهایی است. در سایر موارد، فرمان‌های G-CODE به ماشین ها می‌گویند که چگونه حرکت کنند و چگونه تنظیمات را تنظیم کنند، مانند حرارت نازل در چاپگر سه بعدی یا سرعت برش در یک CNC. اما با اینکه هم پرینترهای سه بعدی و هم CNC از G-code استفاده می‌کنند، تفاوت‌های قابل توجهی بین این دو وجود دارد. خب تا اینجا کار که به معرفی این 2 غول تکنولوژی پرداختیم حالا نوبت : فرق 3DPRINT&CNC G-CODE

تفاوت gcode پرینتر سه بعدی و CNC

 پرینت سه بعدی و فرز CNC متفاوت از هم هستند که این در G-CODE های آنها تاثیر می گذارد:

تعداد محورها با هم تفاوت دارند. برخلاف  CNC که از قدیم پنج محور دارند، اکثریت چاپگرهای سه بعدی فقط سه محور دارند. به این ترتیب، بسیاری از دستورات موجود در مخزن G-CODE حتی استفاده نمی‌شوند. البته استثنائاتی وجود دارد، مانند چاپگر سه بعدی Hyrel Hydra که قادر است در 5 محور چاپ کند.فرق 3DPRINT&CNC G-CODE ابزارهای چاپگر سه بعدی نمی‌چرخند. برخلاف ماشین‌های CNC سنتی که از مته‌های برقی چرخان استفاده می‌کنند، چاپگرهای سه بعدی مواد را لایه به لایه می‌گذارند. بنابراین، هیچ دلیلی برای استفاده از دستوراتی که موجب تنظیم سرعت ابزار می‌شود وجود ندارد. با این حال در برخی از ماشین‌های همه‌کاره استثنائاتی وجود دارد که این کار را انجام می‌دهد، مانند ZMorph VX. چاپگرهای سه بعدی معمولا سر ابزار ثابتی دارند. اغلب چاپگرهای سه بعدی دارای انتهای داغ قابل جابجایی نیستند که بتوان آنها را با قطعات پیچیده‌تر جابجا کرد. این در حالی است که  CNC معمولا قادرند بیت‌ها را برای انجام بهتر برش‌های مختلف تعویض کنند. مثل همیشه، استثنائاتی در دنیای چاپ سه بعدی وجود دارد، این بار به شکل پایه های سرابزار سفارشی.تفاوت gcode پرینتر سه بعدی و CNC  G-CODE مربوط به چاپگر سه بعدی عمدتا از دستورات G و M تشکیل شده است. به دلیل سادگی نسبی پرینترهای سه بعدی، دو نوع دستور اصلی استفاده می شود، که کدهای G و M هستند. G-CODE با موتورها و قطعات متحرک سروکار دارد، در حالی که M-code با تنظیمات مخصوص دستگاه سروکار دارد که به چاپگر می‌گوید چه کار کند. برای مثال، یک کد M برای تنظیم دمای نازل تقریبا در هر چاپگر سه بعدی عملکردی وجود دارد. این کدهای M برای هر دستگاهی متفاوت است (هم برای چاپ سه بعدی و هم برای CNC) ، بنابراین استاندارد نیستند.

چرا از این موضوع استفاده نکنیم؟

از آنجایی که دستگاه‌های CNC و چاپگرهای سه بعدی در زمان های مختلف به وجود آمدند، تفاوت‌هایی در معنای فرمان‌ها وجود دارد. در ادامه چند مثال را بررسی می‌کنیم. وقتی که تبادل G-CODE کار می‌کند فرض کنید باید به ماشینی بگوییم که به سرعت از یک مکان به مکان دیگر حرکت کند. برای انجام این کار، می توانیم از این کد استفاده کنید. G21G0 X242 Y347 Z52 G21 G21 به چاپگر می‌گوید که با همه اعداد به ‌صورت میلی‌متری رفتار کند، G0 به دستگاه دستور می‌دهد تا هرچه سریع‌تر به مکان (X، Y، Z) حرکت کند و اعداد زیر X، Y و Z مختصاتی را نشان می‌دهند که باید به آن حرکت کند. در یک چاپگر سه بعدی، این کار سر چاپ را با حداکثر سرعت ممکن به مکانی (242 میلی‌متر، 347 میلی‌متر، 52 میلی‌متر) منتقل می‌کند. در آسیاب CNC، فرمان‌های G21 و G0 همچنان کار کرده و دستگاه مانند چاپگر سه بعدی عمل می‌کند.تفاوت gcode پرینتر سه بعدی و CNC هنگامی که تبادل G-CODE ناموفق است G26 C P O2.25 در یک چاپگر سه بعدی، با این کار تراز کردن شبکه مس شروع می‌شود. در همین حال در, G26  CNC در همین حال، در یک  تشخیص نوسان سرعت اسپیندل را خاموش می‌کند. نمونه‌های دیگری از کدهای مشابه در استفاده از چاپ سه بعدی تا فرز CNC وجود دارد. به خاطر داشته باشید که این تفاوت برای یک نسخه خاص (1.1.0) از سیستم عامل مارلین رخ می دهد. برای سایر انواع سفت‌افزار چاپ سه بعدی، مانند Repetier، کد G26 حتی پشتیبانی نمی‌شود. ماشین آلات همه کاره اینجاست که همه چیز پیچیده می شود. هنگامی که G-CODE برای اولین بار توسعه پیدا کرد، هرگز قرار نبود توسط چاپگرهای سه بعدی استفاده شود. بنابراین، تنها  زیر مجموعه‌ای کوچک از فرمان‌های استاندارد ایجاد شد. هنگامی که پرینترهای سه بعدی آمدند، بسیاری از این کدها مانند G0 و سایر دستورات حرکتی مورد استفاده مجدد قرار گرفتند. این به چاپگرهای سه بعدی اجازه می‌داد تا در هنگام چاپ اشیا عملکرد خوبی داشته باشند. اما با توسعه چاپگرهای سه بعدی چند ابزاری که می‌توانند هم چاپ کنند و هم ماشینکاری CNC را انجام دهند، در کنار دیگر وظایف، دستورات بیشتری لازم است. برای استفاده از یک دستگاه لیزر، آسیاب و نازل، کدهای موجود کافی نیست. این امر استفاده از G-CODE استاندارد را دشوار می‌کند زیرا دو نوع G-CODE مانند مثال ما در بالا از هم جدا شده اند. از این رو این دستگاه‌های همه کاره معمولا با G-CODE استاندارد اجرا نمی‌شوند و در عوض از یک سفت ابزار اختصاصی استفاده می‌شود. در حالی که این ممکن است مشکل این دستگاه ها را حل کند، اما مشکلات جدیدی به وجود می‌آورد. برش دهنده‌های استاندارد قادر نیستند معنای کدهای سفارشی را تعیین کنند. بنابراین، برش‌دهنده‌ها قادر به ترجمه مدل‌ها G-CODE به اندازه کافی پیچیده، برای استفاده در دستگاه‌ها نیستند. به همین دلیل شرکت‌هایی مانند Snapmaker و ZMorph از نسخه‌های اصلاح‌شده G-CODE استفاده می‌کنند. اکنون می‌دانید که چگونه و چرا جی کد CNC و G-CODE چاپگر سه بعدی متفاوت هستند. شاید روزی ما استانداردهای جدیدی داشته باشیم که یک دستگاه چاپ سه بعدی چند محوره و CNC کاملا کاربردی را به ما می‌دهد که با برش دهنده ها کار می‌‌کند.

اینم از فرق 3DPRINT&CNC G-CODE

فرق 3DPRINT&CNC G-CODE 12فروردین

فرق 3DPRINT&CNC G-CODE

تفاوت gcode پرینتر سه بعدی و CNC چاپگرهای سه بعدی و  CNC هر دو از G-CODE استفاده می‌کنند، اما آیا... ادامه مطلب خروجی از Fusion360 برای CNC 24اسفند

خروجی از Fusion360 برای CNC چطوری بگیریم ؟

خروجی از Fusion360 برای CNC در این مقاله به معرفی روشی برای گرفتن خروجی از Fusion360 برای CNC میپردازیم. نرم افزار... ادامه مطلب 15مدل جذاب چاپ سه بعدی 21اسفند

15مدل جذاب چاپ سه بعدی

مدل‌ برای پرینت سه بعدی در طول تاریخ، انسان ها کارهای بسیار کمی را بدون ابزار انجام داده‌اند. کشاورزان، صنعتگران،... ادامه مطلب معرفی 3 سایت دانلود مدل سه بعدی 18اسفند

معرفی چند سایت جهت دانلود قطعات مکانیکی

دانلود قطعات مکانیکی به عنوان یک مهندس یا طراح صنعتی، احتمالاً مهارت خوبی در طراحی و ساخت قطعات سفارشی مربوط... ادامه مطلب مارلین 15اسفند

فرق مارلین 1 و 2 (زبان برنامه نویسی پرینتر سه بعدی)

فرق مارلین 1 و 2 (زبان برنامه نویسی پرینتر سه بعدی) فرق مارلین 1 و 2 (زبان برنامه نویسی پرینتر... ادامه مطلب 11اسفند

تلرانس در پرینتر سه بعدی

تلرانس در پرینتر FDM در زمانی که قطعات مهم و کاربردی، طراحی یا ساخته می‌شود عملکرد درست آنها به داشتن... ادامه مطلب 9 Tips about 3D print 09اسفند

9 نکته مهم پرینتر سه بعدی

بهترین سبک یادگیری موثر، انجام دادن است و این موضوع در مورد انواع چاپ با پرینتر سه بعدی کاملا... ادامه مطلب inventor VS fusion 360 06اسفند

تفاوت نرم افزار fusion360 با inventor

تفاوت این دو نرم افزار CAD دنیای بسیار گسترده‌ای دارد که نرم افزار fusion 360 نمونه‌ای از آن است. نرم... ادامه مطلب filament-recycle 03اسفند

بازیافت فیلامنت در پرینتر سه بعدی

آشنایی با نقش بازیافت در پرینت سه‌بعدی و فواید آن از موارد مهمی که باید به آن توجه داشت این... ادامه مطلب editing stl file in fusion 360 01اسفند

ویرایش فایل های STL در نرم افزار Fusion 360

ویرایش STL در نرم افزار Fusion 360 آیا تا به حال مدل STL را در اختیار دارید که نیاز به... ادامه مطلب
ادامه مطلب...
مارلین
15 اسفند 1400
توسط

فرق مارلین 1 و 2 (زبان برنامه نویسی پرینتر سه بعدی)

فرق مارلین 1 و 2 (زبان برنامه نویسی پرینتر سه بعدی)

فرق مارلین 1 و 2 (زبان برنامه نویسی پرینتر سه بعدی)

سخت افزار یا (firmware) در فرایند پرینت سه بعدی نقش مهمی ایفا می‌کند. هماهنگ کننده تمامی دستورالعمل‌هایی است که چاپگر سه بعدی توسط یک فایل G-Code انجام می‌دهد. مارلین 1 و 2 یک سیستم منبع آزاد است که محبوبیت زیادی دارد و از پروژه RepRap نشات می‌گیرد. این امکان را به پرینترهای سه بعدی می‌دهد که بیش از 150 دستور G-Code را اجرا کنند. این سفت افزار آزاد، از سال 2011 توسط سازندگانش به طور مداوم به روزرسانی می‌شود. مارلین 2 نیز از دسامبر سال 2019 منتشر شد که بسیاری از ویژگی‌های آن بهبود یافته و امکانات جدیدی نیز به آن اضافه شده است. در این مقاله قصد داریم تفاوت‌های بین این دو سفت افزار مارلین را مورد بررسی قرار دهیم تا بتوانید بهترین مورد را انتخاب نمایید. فرق مارلین 1 و 2 (زبان برنامه نویسی پرینتر سه بعدی) زبان برنامه نویسی مارلین مخصوص پرینترهای سه بعدی است

بررسی زبان برنامه‌نویسی G-code و تفاوت دستورات G-code و M-code

اینجا کلیک کنید

فرق مارلین 1 و 2

تنظیمات حرارتی مارلین 1 و 2

اولین تفاوت بین ورژن های مختلف مارلین  ، تنظیمات حرارتی است که در مارلین 2 سیستم کنترل حرارتی بهبود یافته است و نسخه کاملتری دارد. پشتیبانی از محفظه گرم شده: در سیستم مارلین یک به طور قابل توجهی کم بوده است. پشتیبانی جدید برای کسانی مفید است که با ABS یا ASA چاپ می‌کنند و به شدت از این محفظه گرم سود می‌برند. بهبود کنترل دمای اتاق: با اینکه مارلین 1 و 2 قابلیت کنترل دما دارند اما تغییراتی در نسخه جدید ایجاد شده است. برای تثبیت دمای محفظه و جلوگیری افزایش آن، در مارلین 2 قابلیت جبران حرارتی مارلین 1 اصلاح شده و این باعث مسرت شما خواهد بود. قابلیتی که این ویژگی به دستگاه چاپگر سه بعدی شما می‌دهد داشتن یک سیستم گرمایشی هوشمند است. این ویژگی با کم و زیاد کردن دما مانع از به هم خوردن تنظیمات دمای دستگاه می‌شود. فرق مارلین 1 و 2 (زبان برنامه نویسی پرینتر سه بعدی) مارلین 1 و 2 امکانات ویژه‌ای برای استفاده از چاپگر سه بعدی می‌دهد بهبود کنترل دمای نازل: مارلین 1 و 2  برای چاپگرهای سه بعدی تنظیمات دما دارد. اما مارلین 1 به گفته کاربران در برخی مواقع به خوبی از پس کنترل دمای زیاد برنمی‌آید و موجب زیاد شدن بیش از حد دما می‌شود. نتیجه آن قطع شدن کار چاپ و صدمه به نازل است. مارلین 2 اما به بررسی مشکل می‌پردازد.

تنظیمات مکانیکی مارلین 1 و 2

تغییرات مکانیکی که در مارلین 1 و 2 شاهد آن هستید به شرح زیر است: بهبود تنظیمات پیشرفته خطی: اگر بخواهیم مارلین 1 و 2 را مقایسه کنیم مارلین دو برای تجزیه و تحلیل دقیق‌تر و مسایل کمتر استفاده می‌شود. کنترل بیشتر  فن: در مارلین 1 کنترل فن با محدودیت بیشتر صورت می‌گرفت. با توجه به اینکه در هنگام چاپ جریان هوا بسیار مهم است از این قابلیت‌ مارلین 2  خوشحال می‌شوید.

ایمنی و حفاظت در مارلین 1 و 2

سطح ایمنی و حفاظت مارلین 1 و 2 نیز تفاوت دارد. هنگام رویارویی با ولتاژ و دمای بالا، داشتن ایمنی بسیار اهمیت پیدا می‌کند. برای جلوگیری از ایجاد صدمه در پرینتر سه بعدی یا هر حادثه دیگر، در مارلین 2 قابلیت‌های ایمنی و حفاظت بهبود یافته است. این موجب ارتقای آن نسبت به نسخه قبلی شده است. کنترل فرار حرارتی بهبود یافته: در مقایسه مارلین 1 و 2 تغییراتی را در محافظت از دستگاه مشاهده می‌کنید. در مارلین 2 با اصلاح انجام شده، از گرم شدن بیش از حد دستگاه پرینتر سه بعدی جلوگیری می‌شود که در مارلین 1 چنین نبود. حفاظت بیشتر از محفظه گرمایش: ویژگی جدیدی است که به مارلین 2 اضافه شده است. اصلاح ایمنی توقف چاپ: برای این است که چاپگر در حین چاپ دچار آسیب نشود. نمایی از قرار گیری برد در چاپگر سه بعدی نمایی از قرار گیری برد در چاپگر سه بعدی

رابط کاربری و قابلیت‌های مارلین 1 و 2

بررسی بین مارلین 1 و 2 نشان می‌دهد که از لحاظ کاربرد قابلیت‌های کلی، مارلین دو، ارتقا قابل توجهی کرده است. ترجمه بهتر:  تفاوت روان بوده ترجمه در مارلین 1 و 2 باعث تفاوت آنها شده است. بروزرسانی زبان‌های روسی، ایتالیایی و آلمانی نگرانی‌ها را بابت ترجمه نادرست پیام‌ها و دکمه‌ها، که موجب خطا می‌شود را رفع کرده است. شفافیت خطاهای EEPROM : EEPROM حافظه ذخیره در برد اصلی است. چنانچه تنظیمات سفارشی را در EEPROM ذخیره کنید و خطایی داشته باشد که متوجه نشوید، تنظیمات به کل پاک می‌شود. کاربران متوجه شدند که خطاهای EEPROM در مارلین 1 نشان داده نمی‌شود در نتیجه در مارلین 2 این قابلیت به روز رسانی شد. اصلاح استفاده از فرمان M240 ( ماشه عکس ): این قابلیت تا حد قابل توجهی موجب بهبود OctoPrint ، Octolapse و تایم لپس معمولی در مارلین 2 شده است. در نتیجه شما را قادر به دریافت تصاویر و فیلم‌های بهتری از چاپ‌های خود می‌سازد. تفاوت دیگر مارلین 1 و 2 در ثبات آنها است که قطعا ثبات مارلین 2 به اندازه مارلین 1 نیست. اما گذر زمان و استفاده بیشتر کاربران موجب بروز بازخوردهایی می‌شود. می‌توان امیدوار بود که مارلین 2 قابل اعتماد شود.

G-code، زبانی برای ایجاد ارتباط با ماشین

اینجا کلیک کنید

سخت افزار پشتیبانی شده

توسعه نرم افزار پشتیبانی شده، موجب انعطاف پذیری بیشتر مارلین 2 شده است. ادامه دار شدن روند توسعه و انتشار نسخه‌های جدیدتر ما را به افزایش سازگاری قابلیت‌ها امیدوارتر می‌کند. پشتیبانی بیشتر سخت افزارها: مقایسه اجمالی مارلین 1 و 2 نشان می‌دهد که در مارلین 1 پشتیبانی از تعداد زیادی سخت افزار انجام می‌شود. این قطعات را سنسورهای متحرک تخت، قسمت‌های گرم و واحدهای گرمایشی شامل می‌شوند. در مارلین 2 تعداد این قطعات افزایش پیدا کرده است. میزان سازگاری آن در مادربردهای جدید، نمایشگرهای LCD و صفحه لمسی، سنسورهای دما، نواحی داغ، سنسورهای تراز تخت مثل BLTouch V3 و غیره است. مارلین 2 باعث سازگاری بیشتر سخت افزار می‌شود. مارلین 2 باعث سازگاری بیشتر سخت افزار می‌شود

فرق مارلین 1 و 2

مصرف حافظه مارلین 1 و 2

با همه قابلیت‌های مارلین 2  اما یک مشکل بزرگ دارد و آن هم مصرف حافظه است. زمان استفاده از مارلین 1 با حافظه یک برد 8 بیتی امکانات فوق را خواهید داشت.
  • استفاده از پشتیبانی کارت SD
  • تزار اتوماتیک بستر
  • پشتیبانی از BLTouch
  • بازیابی انرژی تلف شده.
اما برای مارلین 2 اگر یک برد 8 بیتی با حافظه 128 کیلو بایت استفاده کنید زود تمام می‌شود. بسیاری از چاپگرها نظیر Ender  به طور استاندارد با چنین بردی تولید می‌شوند. بنابراین برای استفاده از همه قابلیت‌های مارلین 2 با برد 8 بیتی باید پشتیبانی کارت SD را غیر فعال و روی پلتفرم OctoPrint  چاپ کنید. این عامل موجب می‌شود کاربران این سفت افزار، به فکر ارتقا به برد 23 بیتی با حافظه 256 کیلو بایت بیفتند. اما برخی دیگر نیز گزارش داده‌اند که مارلین 2 با حافظه 8 بیتی به خوبی کار می‌کند. این به فقط به دستگاه چاپ و برد شما بستگی دارد.

کدام ورژن بهتر است؟ مارلین 1 یا 2؟؟؟؟

اگر مشکلات بالقوه حافظه با اصلاحاتی که صورت گرفته برطرف نشود لااقل وضعیت بهتری خواهد داشت. به تدریج که جامعه پرینت سه بعدی به سمت استفاده انحصاری از مارلین 2 پیش می‌روند، ارتقا قابلیت‌ها و پیشرفت‌ها به ثبات آن کمک خواهد کرد. قابل انکار نیست که بگوییم مارلین 2 بهتر از 1 است. چنانچه برد اصلی دستگاه قادر به مدیریت قابلیت‌های جدید نیست و تمایل به ارتقا آن ندارید ممکن است استفاده از مارلین 1 بهتر باشد.
ادامه مطلب...
تبدیل G-code به فایل STL
25 بهمن 1400
توسط

تبدیل G-code به فایل STL

تبدیل G-CODE به فایل STL و اهمیت آن

تبدیل نوع فایل‌ها به یکدیگر معمولا در ماشین‌های CNC بسیار صورت می‌گیرد. در ادامه این مقاله درباره تبدیل G-code به فایل STL صحبت خواهیم کرد و به معرفی دو روش برای این کار خواهیم پرداخت. نکته دیگر این است که تبدیل STL به G-code به راحتی انجام می شود، اما برعکس این کار، ممکن است یک چالش باشد.

اما قبل از هر چیزی ابتدا بیایید درباره اینکه فرمت STL چه چیزی است، اطلاعات بیشتری کسب کنیم.

فرمت فایل STL چیست؟

به طور خلاصه، یک فایل STL اطلاعات مربوط به مدل های سه بعدی را ذخیره می کند. این فرمت فایل فقط هندسه سطح یک جسم سه بعدی را نمایش می‌دهد. آن هم بدون نمایش رنگ، بافت یا سایر ویژگی‌های رایج دیگر. فایل‌های STL را می‌توانید با پسوند .stl شناسایی کنید. این فایل‌ها معمولا توسط یک نرم‌افزار طراحی به کمک کامپیوتر (computer-aided design) یا همان CAD به عنوان محصول و نتیجه نهایی از مدل‌سازی سه بعدی ایجاد می‌شوند. درباره فرمت فایل STL نیز باید اضافه کرد که این فرمت رایج ترین فرمت فایل مورد استفاده برای پرینت سه بعدی است. و هنگامی که همراه با یک برش دهنده سه بعدی استفاده می شود، به کامپیوتر اجازه می دهد تا با سخت افزار چاپگر سه بعدی ارتباط برقرار کند. درباره ریشه STL نیز باید اضافه کرد که این فرمت از واژه استریولیتوگرافی (stereolithography) گرفته شده است؛ که خود یک فرایند چاپ سه بعدی و نوع فایل است که توسط Chuck Hull (چاک هال) در دهه 1980 ایجاد شد.
معرفی زبان برنامه‌نویسی G-code
از سوی دیگر بیشتر ما تقریبا با فایل‌های ایجاد شده توسط زبان برنامه‌نویسی G-code آشنایی داریم. فایل‌های G-code دستوراتی هستند که به چاپگر سه بعدی می‌گویند چگونه یک طراحی سه بعدی را چاپ کند. G-code شامل دستوراتی است که پارامترهای مختلف چاپگر مانند سرعت و دما و همچنین هندسه شی سه بعدی را کنترل و توصیف می‌کند. STL یا سایر انواع فایل های سه بعدی با استفاده از برش دهنده مانند Cura به فایل های G-code تبدیل می شوند. با این حال، معکوس کردن این فرآیند و رفتن از کد G به STL، ممکن است اهمیت بیشتری داشته باشد. این سختی در تبدیل G-code به فایل STL به این دلیل است  که شما یک فایل G-code و بدون فایل سه بعدی STL دارید. تبدیل در این جهت یک فرآیند تا حدودی مستعد خطا و آزمایشی است و معمولاً خطاهایی در تبدیل ایجاد می‌شود. بنابراین، برای به دست آوردن نتایج ایده آل، اغلب به تغییر پارامترهای زیاد و یا بررسی مجدد آنها نیاز است. به عنوان مثال، فایل‌های G-code اغلب حاوی اطلاعات غیر مرتبط یا به اصطلاح اطلاعات مکمل (Supporting information) می‌باشند. هنگام استفاده از مبدل‌های G-code به STL، این ویژگی‌ها در فایل STL ایجاد شده باقی می‌مانند و باید به صورت دستی در یک نرم‌افزار ویرایش سه بعدی حذف شوند تا فایل STL اصلی به طور کامل بازیابی شود. Supporting information یا اطلاعات مکمل، اطلاعات و اسنادی هستند که برای تایید محاسبات و یا فرایند به کارگیری فایل‌ها درخواست می‌شوند.
تبدیل G-code به فایل STL با استفاده از MakePrintable
اولین ابزار برای تبدیل G-code به فایل STL، استفاده از MakePrintable است. MakePrintable یک ابزار آنلاین چاپ سه بعدی است که خدمات مختلفی را ارائه می دهد. یکی از این خدمات، توانایی معکوس کردن کد G به STL است. برای تبدیل فایل مورد نظر خود کافی است که آن را آپلود و سپس فایل تبدیل شده را دانلود کنید. قبل از هر چیزی برای تبدیل نوع فایل‌ها به یکدیگر، باید در وب‌سایت MakePrintable ثبت نام، و حساب خود را ایجاد کنید. دیگر مراحل نیز به شرح زیر هستند. در مرحله بعد، به تب Labs بروید و روی « Start» در بخش G-code reverser کلیک کنید. پس از آپلود کردن فایل G-code، از شما خواسته می‌شود که « quick repair» یا « run workflow» را انتخاب کنید. quick repair بهترین گزینه برای کاربران مبتدی است که فقط می خواهند یک نتیجه سریع بگیرند. گفتنی است، برای تبدیل‌های مشکل‌ساز، ایجاد یک گردش کار (workflow) سفارشی‌شده می‌تواند بر روی نتیجه نهایی تاثیر زیادی داشته باشد. در ضمن باید اشاره کرد که هزینه استفاده یک ماه اول رایگان است. اما بعد از این یک ماه، هزینه پرداختی با توجه به شیوه استفاده شما از خدمات محاسبه خواهد شد. در ضمن باید اشاره کرد که این ابزار، repair guarantee یا گارانتی تعمیر برای اکانت‌های غیر رایگان دارد. اگر مدل شما به درستی تبدیل نشود، آن را تعمیر می‌کنند و برای اطمینان از تبدیل موفق به شما کمک می‌کنند. نکته دیگر این است که شاید از خود بپرسید دلیل این همه اصرار برای تبدیل G-code به فایل STL چیست. پاسخ آسان است؛ STL تبدیل به فرمت استاندارد برای چاپ سه بعدی شده است و بسیاری از افراد از آن استفاده می‌کنند. اینجا کلیک کنید

تبدیل G-code به فایل STL با استفاده از voxelizer

Voxelizer نرم افزار برش (slicing software) است که توسط چاپگرهای سه بعدی تولید شده توسط شرکت Zmorph مورد استفاده قرار می‌گیرد. Voxelizer دارای قابلیت‌های فوق‌العاده برای تبدیل G-code به فایل STL است. این نرم‌افزار این کار را با تبدیل شی سه بعدی به " voxels" انجام می‌دهد. درباره voxels (واکسل) نیز باید اضافه کرد که اصطلاح واکسل به معنای واحدی از اطلاعات گرافیکی است که به وسیله آن می‌توان یک شی را در یک فضای سه بعدی تعریف کرد. یک واکسل می تواند هر اندازه ای داشته باشد، با این حال، هرچه واکسل کوچکتر باشد، وضوح جسم شما بهتر است. برای تبدیل یک پیکسل تصویر با دو مقدار X و Y به یک فایل سه بعدی، علاوه بر استفاده از چگالی و رنگ، برای مقدار Z از یک نرم‌افزار رندر سه بعدی نیز استفاده می‌کنند. برای تبدیل G-code به فایل STL، Voxelizer را باز کنید و به بخش "File > Import" بروید. سپس فایل G-code خود را انتخاب کنید. پس از نمایش فایل G-code، روی نماد voxelize در سمت چپ بالای صفحه کلیک کنید و "Voxelize" را انتخاب کنید. در مرحله بعد، باید اندازه ای را برای واکسل کردن تعیین کنید: 0.1 میلی متر معمولاً اندازه خوبی برای استفاده است، مگر اینکه لایه های را چاپ می‌کنید که ارتفاع لایه‌های آنها از 0.1 میلی متر کمتر باشد. در حالت ایده آل، تطبیق ارتفاع لایه با اندازه واکسل شما، یا حتی کوچکتر کردن، بهترین نتایج را به همراه خواهد داشت. پس از تکمیل، روی "File" کلیک کنید تا به فرمت .stl صادر و ذخیره شود. به همین سادگی و تنها با چند کلیک توانستید که فایل G-code را به STL تبدیل کنید. درباره هزینه استفاده از این ابزار نیز باید اشاره کرد که استفاده Voxelizer برای کاربران Zmorph رایگان است اما برای کاربران دیگر مبتنی بر اشتراک است. یک دوره آزمایشی رایگان خوب وجود دارد که 90 روز طول می کشد، پس از آن بسته به میزان استفاده ، قیمت ها از 5 دلار در ماه شروع می شود. اکنون می دانید که چگونه فایل G-code را به راحتی به فایل های STL تبدیل کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر با ما همراه باشید. خدمات پرینت سه بعدی تبریز خدمات پرینت سه بعدی تهران تفاوت فیلامنت PLA و ABS خدمات مدلسازی 3DPRINTED BLACK PANTER HELMET خدمات تعمیر پرینت سه بعدی
ادامه مطلب...
بررسی زبان برنامه‌نویسی G-code و تفاوت دستورات G-code و M-code
23 بهمن 1400
توسط

بررسی زبان برنامه‌نویسی G-code و تفاوت دستورات G-code و M-code

بررسی زبان برنامه‌نویسی G-code و دستورات نوع M و G

زبان برنامه‌نویسی G-code ابزاری است که از طریق آن می‌توان مجموعه‌ای از دستورات را انتقال داد. در واقع این همان زبانی است که دستگاه‌های CNC از آن استفاده می‌کنند. در ادامه درباره تفاوت دستورات G-code و M-code اطلاعات بیشتری ارائه خواهیم داد. بررسی زبان برنامه‌نویسی G-code و تفاوت دستورات G-code و M-code اما قبل از آن اگر تا به حال با چاپگر سه بعدی، ماشین CNC یا سایر ماشین های کنترل عددی کامپیوتری (CNC) کار کردید، حتما از دستورات نوع M و G استفاده کردید. دستورات گفته شده دو نوع برنامه نویسی خاص هستند که برای کنترل ماشین ها استفاده می شوند. آنها در کنار هم برای فرمان دادن به یک ماشین کار می کنند اما دقیقاً یکسان نیستند. در واقع زبان برنامه‌نویسی G-code برای برقراری ارتباط بهتر با عملیات چاپ سه بعدی و همچنین درک بهتر آن، مجموعه‌ای از دستورها را در اختیار کاربران قرار می‌دهد که با G و M از هم متمایز می‌شوند.

بررسی اولیه دستورات نوع M و G

lines یا دستورات عمومی خط فرمان با نماد G مشخص می‌شوند و وظیفه آنها کنترل محورهای مختلف برای انجام عملیات چاپ است. از سوی دیگر miscellaneous commands به معنی دستورات متفرقه است و با حرف M متمایز می‌شوند و به وسیله آنها می‌توان مواردی مانند دما، فن و دیگر موارد را کنترل کرد. پس از دستورات نوع M و G یک عدد برای تعیین نوع دستور نوشته می‌شود. برای مثال G0 برای حرکت خطی است و یا دستور M106 برای کنترل فن مورد استفاده قرار می‌گیرد. به این دلیل که دستورات نوع G کنترل کننده محور و حرکت هستند می‌توان برای آنها مقدار تعیین کرد.( G0 X0 Y0 Z0) در ادامه، درباره تفاوت دستورات G-code و M-code اطلاعات بیشتری را ارائه خواهیم داد و به جنبه های خاص تر، از جمله نحوه ارتباط آنها با چاپ سه بعدی خواهیم پرداخت. بررسی زبان برنامه‌نویسی G-code و تفاوت دستورات G-code و M-code

معرفی زبان RS-274، حکایت طغیان فرزند علیه پدر

نمونه از طراحی و زبان برنامه‌نویسی G-code زبان برنامه‌نویسی CNC که تحت عنوان RS-274 شناخته می‌شود، حکایت طغیان فرزند علیه پدر است. در این زبان برنامه نویسی، دستورات بر اساس حروف الفبا دسته بندی می شوند و دستورات حروف مختلف نشان دهنده نوع متفاوتی از عملیات است. به عبارت دیگر، هر حرف از حروف الفبا یک یا چند جنبه از عملکرد ماشین را کنترل می کند. برای مثال، دستوراتی که با S شروع می‌شوند که دستورات S-code نیز نامیده می‌شود با سرعت ارتباط دارند. در حالی که M-code همانطور که گفتیم، عملکردهای متفرقه را پوشش می‌دهد. از سوی دیگر K-code  افست Z را کنترل می کند و L-code تعداد تکرارها را کنترل می کند. اما حکایت طغیان به این دلیل است که دستورات G-code  تنها یکی از 26 دسته دستور مختلف در این زبان می‌باشد. اما  کلمه "G-code" اغلب برای نشان دادن کل زبان RS-274 استفاده می شود. به همین دلیل، M-code را می توان به عنوان یک نوع G-code در نظر گرفت، حتی اگر از نظر فنی در یک سطح باشند. اکنون که با تاریخچه این دستورات آشنا شدید، بیایید به بررسی تفاوت دستورات G-code و M-code به صور دقیق‌تر بپردازیم.

بررسی تفاوت دستورات G-code و M-code

در عنوان‌های قبلی درباره تفاوت دستورات G-code و M-code و به صورت کلی اطلاعاتی را ارائه دادیم. در ادامه به صورت دقیق‌تر وارد جزئیات می‌شویم. G-Code در بخش قبل گفتیم که دستورات نوع G به معنی عمومی (General) است. از سوی دیگر و با اینکه به طور رسمی بیان نشده است، "G" در "G-code" اغلب به معنای  geometric یا هندسی نیز معرفی می‌شود. این ممکن است به این دلیل باشد که G-code بیشتر موقعیت، حرکت، و شکل هندسی قطعه ساخته شده را کنترل می‌کند. با این تعریف دستورات نوع G می تواند طیف وسیعی از عملکردهای اساسی را انجام دهد. در یک چاپگر سه بعدی، این عملکردها حتی شامل نرخ تغذیه اکسترودر و تعیین موقعیت نسبی و مطلق و سایر موارد ضروری دیگر نیز می‌شوند. M-Code از سوی دیگر، M-code همانطور که گفتیم، توابع "متفرقه" را پوشش می دهد، اگرچه برخی از آنها به عنوان machining functions یا دستورات کنترل عملکرد ماشین نیز از آن نام می‌برند. این دستورات کارهای مختلفی از جمله تنظیم سرعت فن، اکسترودر یا اسپیندل را بر عهده دارند. در واقع M-code دستور اجرایی برای بعضی از ابزارهای ماشین است. به عنوان مثال، دستور M3 حرکت اسپیندل (spindle) را در جهت عقربه های ساعت تنظیم می کند.

دستورات نوع G و M در کجا کاربرد دارند؟

اکنون که تفاوت دستورات G-code و M-code را می دانید، به این سوال پاسخ خواهیم داد که این دستورات در کجا کاربرد دارند. دستورات کد G و M در چاپگرهای سه بعدی، ماشین‌های CNC و دیگر ماشین‌های ساخت افزایشی و یا کاهشی (additive or subtractive manufacturing machines) مورد استفاده قرار می‌گیرند. حتی با وجود اینکه ممکن است به صورت مستقیم با این نوع دستورات در ارتباط نباشید، اما بسیاری از دستگاه ها از کدهای G و M برای تنظیم و اجرای عملکرد خود استفاده می کنند، ولی این برنامه نویسی توسط رابط های ساده تری مانند منوهای صفحه لمسی و نرم افزار CAM پنهان می شود. یک مثال از این کار، تنظیم چاپگر سه بعدی در محور اصلی است. که ممکن است به نظر یک حرکت ساده باشد، اما در واقع چاپگر باید با کد هدایت شود. چاپگر هر سه محور را به یک نقطه خاص، به روشی خاص، با سرعت دقیق حرکت می دهد، و اگر دما را تنظیم کنید، این نیز دستور دیگری است. برای هر عملی که توسط یک ماشین انجام می شود، حداقل یک دستور G یا M وجود دارد. به صورت کلی وقتی از یک طرح، پرینت سه بعدی تهیه می‌شود، هزاران دستور G و M توسط دستگاه شما پردازش و اجرا می شود. نمونه ای از یک فایل G-code

تفاوت دستورات G-code و M-code، نتیجه گیری پایانی

به طور کلی، کد G و M شبیه به هم هستند زیرا هر دو در ماشین‌های خودکار استفاده می‌شوند و تفاوت‌های آنها در کارهایی است که هر دستور برعهده دارد. برای تنظیم و کنترل دما نمی‌توان از کد نوع G استفاده کرد و از سوی دیگر هدایت محور با استفاده از دستورات نوع M غیرممکن است. اگر علاقه دارید که درباره شیوه کار دستگاه و شیوه پرینت، اطلاعات بیشتری کسب کنید، باید بتوانید کد نوع G یا همان دستورات زبان برنامه نویسی RS-274 را بخوانید. اما اگر می‌خواهید یک تجسم عالی داشته باشید و بتوانید حتی فرایند چاپ را کنترل و عیب یابی دستگاه را انجام دهید، باید به نوشتن کد مسلط باشید. قبل از پایان باید به این نکته اشاره کرد که برای حل مشکل عدم سازگاری G-code با فریمور (firmware) بعضی از پرینترهای سه بعدی کافی است که از نرم‌افزار Slicer استفاده کنید. نرم افزار Slicer با ارسال کد از طریق درایورهای پس پردازش مخصوص ماشین، نوع کد دریافتی را تشخیص می دهد و کد را به نوعی تبدیل می کند که سیستم عامل آن را درک کند. در این بخش تلاش شد تا تفاوت دستورات G-code و M-code به بهترین شکل توضیح داده شود. برای کسب اطلاعات بیشتر، دیگر مقاله‌های ما را بخوانید.
ادامه مطلب...
اموزش تبدیل DXF to gcode
21 بهمن 1400
توسط

اموزش تبدیل DXF to gcode

چرا باید فایل DXF را به G-code تبدیل کنیم؟

تبدیل فایل DXF به G-code در صنعت برای بسیاری از افراد اهمیت خاصی دارد. حتی با وجود اینکه انواع فایل‌های دیجیتالی مانند OBJ، STL، 3MF وجود دارند که می‌توانند به جای یکدیگر در ماشین‌ها و چاپگرهای مختلف استفاده شوند اما این فرمت محبوبیت ویژه‌ای دارد. از سوی دیگر اما شرایط برای همه ماشین‌ها اینگونه نیست و ماشین‌های CNC، فقط می‌توانند فرمت‌های فایل خاصی را بخوانند.اموزش تبدیل DXF to gcode G CODE چیست قسمت دوم G CODE چیست قسمت اول اموزش تبدیل DXF to gcode در میان کاربران دستگاه‌های CNC، فرمت تبادل داده یا DXF (data exchange format) محبوبیت زیادی دارد. دلیل آن هم این است که برای به اشتراک گذاری نقشه‌هایی که بر روی یک روتر CNC برش داده می‌شوند، عالی است. اما، بسیاری از دستگاه‌های CNC برای خواندن فایل‌های DXF مجهز نیستند و در عوض فقط می‌توانند G-code را بخوانند. در این مقاله، روش‌های مختلف تبدیل فایل DXF به G-code را بررسی خواهیم کرد. سه روشی که در ادامه شرح خواهیم داد Scan2CAD Fusion 360 DXF2Gcode

فایل‌های DXF و G-code چه فایل‌هایی هستند؟

می‌دانیم که  G-code یک زبان برنامه نویسی است که با استفاده از دستورات الفبایی به ماشین می‌گوید که چگونه یک کار را انجام دهد. اما ممکن است درباره DXF اطلاعات زیادی نداشته باشیم. برای توضیح DXF ابتدا باید DWG را توضیح دهیم.اموزش تبدیل DXF to gcode اموزش تبدیل DXF to gcode DWG فرمت بومی طراحی در اتوکد است، اما قابلیت سازگاری با نرم افزارهای غیر Autodesk را ندارد. در واقع Autodesk  با معرفی فرمت DXF در سال 1982، سازگاری بین AutoCAD و سایر برنامه‌های طراحی به کمک کامپیوتر (CAD) را توسعه داد.  DXF قادر به ارائه یک کپی دقیق از یک طراحی DWG است. و بر خلاف فایل‌های DWG، می‌توانید از آن در نرم افزارهای شخص ثالث نیز استفاده کنید. مثل نرم افزار کتیا سالیدورک اینونتور و....... تبدیل یک فایل مدل سه بعدی مانند  STL، OBJ، 3MF به G-code را می‌توان با استفاده از یک slicer انجام داد، اما ماشین‌های CNC به برنامه متفاوت تحت عنوان G-code Generator نیاز دارند. ژنراتورهای کد G به شما این امکان را می‌دهند که دستورالعمل‌های خاصی که برای دستیابی به برش یا حکاکی نیاز دارید، را با توجه به ابزار یا مواد خاص اضافه کنید. ژنراتورهای زیادی وجود دارد، اما همه آنها نمی‌توانند فایل DXF را به G-code تبدیل کنند. اکنون با توجه به موارد گفته شده و محبوبیت DXF روش‌های تبدیل از این فرمت به G-code را توضیح می‌دهیم.اموزش تبدیل DXF to gcode
تبدیل فایل DXF به G-code با استفاده از Scan2CAD
اموزش تبدیل DXF to gcode اولین روش تبدیل فایل DXF به G-code استفاده از Scan2CAD است. خود Scan2CAD یک رابط CAM است که فایل ورودی را به DXF قابل برش تبدیل می‌کند. این ابزار محبوبیت زیادی دارد و توسط افراد مختلف و با هر سطح توانایی استفاده می‌شود. Scan2CAD برای تبدیل انواع مختلف فایل از جمله تصاویر اسکن شده مورد استفاده قرار می‌گیرد. درباره قیمت این برنامه باید اضافه کرد که این برنامه رایگان نیست. یک نسخه آزمایشی 14 روزه وجود دارد، اما کاربران عادی که به 50 تبدیل یا کمتر در سال نیاز دارند، باید سالانه 299 دلار بپردازند. البته برای استفاده و تبدیل‌های بیشتر، قیمت نیز بالاتر می‌رود. این نرم افزار همچنین دارای بسیاری از ابزارهای تولید به کمک کامپیوتر (CAM) است که می‌تواند به شما کنترل بر نحوه انجام کار برش را بدهد. هنگام تولید کد G از نقشه‌های DXF، می‌توانید Z-offset دستگاه خود را تنظیم کنید، یک نقشه را مقیاس کنید، جهت چرخش را تنظیم کنید و از گزینه‌های G-code Bezier استفاده کنید. در ضمن، Bezier  امکان تنظیم دستی شکل منحنی و نرخ تغییر در هر دو طرف فریم کلیدی را فراهم می‌کند. در واقع این منحنی به کمک مجموعه‌ای از نقاط کنترل P0 تا Pn تقسیم بندی می‌شود که کنترل بیشتری بر روی طرح می‌دهند. برای تبدیل فایل به DXF نیز کافی است که مراحل زیر را دنبال کنید. برنامه Scan2CAD را اجرا کنید. منوی File را در گوشه بالا سمت چپ باز کنید و سپس فایل DXF خود را باز کنید. دکمه تبدیل (Convert button) را انتخاب کنید و "Outline" را به عنوان روش برداری انتخاب کنید. سپس بر روی “Run” کلیک کنید. در صورت نیاز Vector definitionرا تنظیم کنید. وقتی به نتیجه دلخواه رسیدید، روی «OK» کلیک کنید. از ویژگی‌های CAM Scan2CAD (Scanfeatures2CAD’s CAM) برای ایجاد مسیر ابزار (tool path) مورد نظر خود برای برش طرح DXF استفاده کنید.اموزش تبدیل DXF to gcode مسیر ابزار (tool path) را به عنوان یک اسکریپت G-code صادر کنید.
استفاده از DXF2Gcode برای تبدیل فایل DXF به G-code
تبدیل فایل DXF به G-code بسیاری از افراد ممکن است استفاده از برنامه رایگان و منبع باز DXF2Gcode  را برای تبدیل فایل DXF به G-code ترجیح دهند. این برنامه به صورت کلی برای تبدیل فایل‌ به G-code مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما  به  به طور خاص، برایLinuxCNC، با نوع فایل ".ngc" و برای کاربران دستگاه‌های CNC در نظر گرفته شده است. اگرچه پلتفرم و رابط کاربری ممکن است کمی ساده به نظر برسد، اما یک برنامه قابل اعتماد و موثر است. برای تبدیل فایل به G-code مراحل زیر را انجام دهید. برنامه DXF2Gcode را باز کنید. روی منوی File در گوشه بالا سمت چپ کلیک کنید. سپس روی «Open…» کلیک کنید و فایل DXF خود را انتخاب کنید. از تب Layersدر سمت چپ رابط، تمام اشکالی را که می‌خواهید در برش خود قرار دهید را انتخاب کنید. روی دکمه Options کلیک کنید و "Configuration..." را انتخاب کنید. در اینجا، می‌توانید تنظیمات پیکربندی، مانند تنظیمات دستگاه و موارد دیگر را اعمال کنید. روی دکمه Export کلیک کنید و "Optimize Paths" را انتخاب کنید. در نهایت، G-code ایجاد شده را مرور کنید، دوباره روی دکمه Export کلیک کنید، Export Shapes را انتخاب کنید و فایل LinuxCNC G-code خود را ذخیره کنید. در ضمن برای ایجاد مسیر ابزار  کافی است که بر روی دکمه Optimize Paths کلیک کنید تا مسیر ابزار را برای CNC router خود را در کمترین زمان ایجاد کنید.اموزش تبدیل DXF to gcode

استفاده از Fusion 360 برای تبدیل فایل DXF به G-code

آخرین روش برای تبدیل فایل DXF به G-code استفاده ازFusion 360  است. Fusion 360 یک برنامه Autodesk با قابلیت‌های مختلف است و طیف گسترده ای از فرمت‌های فایل از جمله DXF را نیز پشتیبانی می‌کند. برای تبدیل فایل ورودی به G-code نیز کافی است که مراحل زیر را انجام دهید. بر منوی File را در گوشه سمت چپ بالا کلیک و "Open…" را انتخاب کنید سپس فایل DXF مورد نظر خود را برای وارد کردن در Fusion 360 انتخاب کنید. روی منوی کشویی Designدر گوشه سمت راست بالا کلیک و تب Manufacturing را انتخاب کنید. در همان برگه، بخش «Milling» را در toolbarبالا انتخاب کنید. هر برش و یا تغییری که می‌خواهید را اضافه کنید و تنظیمات لازم برای این دستورالعمل‌ها را انجام دهید. روی دکمه با نماد "G1 G2" کلیک کنید، تا گزینه‌های پس از پردازش را مشاهده کنید. می‌توانید آن را در قسمت بالای toolbar بالا پیدا کنید. در صفحه باز شده، روی "Post" کلیک کنید. فایل .nc شما در محلی که انتخاب می‌کنید ذخیره خواهد بود. ابتدا فیل خود را import (وارد) کنید و از بخش Fusion و سپس Manufacturing اقدام به تبدیل آن کنید. پس از وارد کردن فایل می‌توانید از بخش Milling section کارهای برش خاص را به طرح خود اضافه کنید و فایل خود را آماده کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره شیوه تبدیل فایل DXF به G-code و همچنین این فرمت فایل‌ها با ما مانند همیشه در ارتباط باشید.اموزش تبدیل DXF to gcode خدمات پرینت سه بعدی تهران تفاوت فیلامنت PLA و ABS خدمات مدلسازی 3DPRINTED BLACK PANTER HELMET خدمات تعمیر پرینت سه بعدی
ادامه مطلب...
تبدیل stl به STP
16 بهمن 1400
توسط

تبدیل فرمت STL به STEP

فایل های STL فرمت استاندارد برای مدل های سه بعدی به خصوص برای پرینت سه بعدی هستند. در مورد معنای حروف اتفاق نظر وجود ندارد، اما برخی از نظریه‌ها حول محور «زبان متن استاندارد» و «زبان مثلث‌سازی استاندارد» می‌چرخند. این نوع فایل یک مدل را با مش(MESH) مثلثی نشان می دهد، که به معنای ایجاد شبکه ای از اشکال مثلثی کوچک است.تبدیل فرمت STL به STEP در مقابل،  STEP که مخفف (standard for the exchange of product model data) است، یک فرمت فایل CAD است که معمولا برای مدل های سه بعدی استفاده می شود. همانطور که از نام آن پیداست، فایل های STEP از یک برنامه CAD به برنامه دیگر بدون هیچ گونه مرحله تبدیلی قابل انتقال هستند. بعضی از مواقع نیاز داریم تا فایل های STL را به STEP تبدیل کنیم اما خیلی از کاربران نمی توانند به راحتی این مسئله رو حل کنند. تفاوت اصلی بین این دو نوع فایل این است که ویرایش فایل های STEP به دلیل فرمت که به طور خاص برای اهداف ویرایش CAD طراحی شده است، معمولاً بسیار آسان تر است. به همین دلیل، ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که تبدیل یک مدل سه بعدی ذخیره شده به عنوان STL به یک فایل STEP مفید باشد. در این مقاله نگاهی به دو برنامه می اندازیم که می توان از آنها برای تبدیل فرمت STL به STEP استفاده کرد.تبدیل فرمت STL به STEP تبدیل فرمت STL به STEP

تبدیل فرمت STL به STEP

یک قدم رو به جلو STEP اگر فایل‌ها را از منابع آنلاین دانلود می‌کنید، به عنوان مثال از یک سایت طراحی خاص مانند GrabCAD یا my mini factory  باشند، رایج‌ترین قالبی که در آن می‌یابید STL است. اگر می‌خواهید فوراً یک مدل را چاپ کنید یا آن را در برنامه‌ای مانند 3D-Tools   تغییر دهید، همه اینها خوب و مناسب است. با این حال، اگر نیاز به تغییر آن با استفاده از مدل‌سازی پارامتریک دارید، مانند تغییر مکانیک یک اسباب‌بازی خودکار دانلود شده از Thingiverse، یک فایل STL بهینه‌ترین راه برای تغییر آن نیست و ممکن است کاملاً غیرممکن باشد.تبدیل فرمت STL به STEP تبدیل فرمت STL به STEP THINGIVERSE اما چرا؟ پاسخ به ماهیت فایل ها برمی گردد. برای درک بیشتر، بیایید آن را با تصاویر دو بعدی مقایسه کنیم. فایل‌های STL را می‌توان با فایل‌های شطرنجی (مانند JPG) مقایسه کرد که از پیکسل‌هایی با رنگ‌ها و موقعیت‌های خاص برای تشکیل یک تصویر تشکیل شده‌اند. تصاویر شطرنجی برای اهداف نمایش مناسب هستند، اما افزایش اندازه تصویر فقط پیکسل‌های بزرگ‌تری ایجاد می‌کند و باعث می‌شود که دانه‌دار به نظر برسد. از طرف دیگر، فایل های STEP بیشتر شبیه فایل های برداری مانند SVG هستند. فایل برداری مجموعه‌ای از ویژگی‌های ریاضی است که یک تصویر را می‌سازد، و اصلاح چنین فایل‌هایی بدون از دست دادن کیفیت و متناسب نگه داشتن همه چیز بسیار آسان‌تر است. فایل های STEP مزیت مشابهی را ارائه می دهند. آنها نه تنها یک هندسه بیرونی را مانند فایل مش ذخیره می کنند، بلکه می توانند بین یک جسم جامد، یک جسم توخالی و یک جسم سطحی مانند یک صفحه تمایز قائل شوند. علاوه بر این، فایل‌های STEP می‌توانند اطلاعات مربوط به مواد یک شی (به عنوان مثال، فولاد)، محدودیت‌ها (مثلاً موازی ماندن چهره‌ها)، ضخامت، ابعاد و غیره را ذخیره کنند. اگر یک توپ آلومینیومی جامد به قطر 5 میلی متر در SolidWorks به عنوان یک فایل STEP ایجاد کنید و آن را در اتوکد باز کنید، برنامه جدید هنوز همه آن اطلاعات را در مورد توپ می داند.تبدیل فرمت STL به STEP همچنین به همین دلیل است که تبدیل به فایل‌های STEP به اندازه تبدیل، به عنوان مثال، از STL به OBJ، فرآیند ساده‌ای نیست و چرا مبدل‌های آنلاین آسانی وجود ندارد که بتوانیم این کار را توصیه کنیم. فایل‌های STEP ماهیت متفاوتی با فایل‌های STL دارند: اولی اشیایی جامد با پارامتر هستند در حالی که دومی اساساً مش هستند، بنابراین ابتدا باید تغییراتی در مش موجود ایجاد کنید تا آن را جامد کنید. این فرآیند در قسمت های بعدی توضیح داده خواهد شد و خوشبختانه با نرم افزار مناسب بسیار ساده است.تبدیل فرمت STL به STEP تبدیل فرمت STL به STEP تبدیل فرمت STL به STEP آیا سفارش پرینت سه بعدی پولساز است؟

تبدیل فرمت STL به STEP با نرم افزار Fusion 360

تبدیل فرمت STL به STEP با نرم افزار free CAD

یک روش ساده برای تبدیل فایل‌های STL به فایل‌های STEP استفاده از Autodesk's Fusion 360 است. از آنجایی که فایل STL اساساً یک مش است، مهم است که توجه داشته باشید که Fusion 360 از سه روش مختلف کار با مش پشتیبانی می‌کند، اما قرار دادن یکی ساده‌ترین روش است. . Fusion 360 در آخرین نسخه های خود شامل برخی از عملیات مش است که در جدول زمانی عملیات ثبت شده است.

برای پیروی از این روش اول، باید در Design Workspace، که فضای کاری پیش فرضی است که هنگام باز کردن Fusion 360 در آن هستید، باشید.تبدیل فرمت STL به STEP

یک جایگزین رایگان که با آن می توانید فایل های STL را به فایل های STEP تبدیل کنید FreeCAD است، یک برنامه CAD قابل دانلود. FreeCAD  در Workbenches، مشابه فضاهای کاری Fusion 360 سازماندهی شده است. میز کار بسته به عملیاتی که می خواهید انجام دهید، چیدمان های پیش فرض ابزارها هستند و Workbench انتخاب شده نیز گزینه های نوار منوی بالایی را تغییر می دهد. برای این فرآیند، میز کار Part مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا ما باید منوی "Part" ظاهر شود. تبدیل فرمت STL به STEP تبدیل فرمت STL به STEP
ادامه مطلب...
زبان برنامه ‌نویسی G-code قسمت دوم
16 بهمن 1400
توسط

بررسی دستورات زبان برنامه ‌نویسی G-code (بخش دوم)

بررسی دستورهای پرکاربرد زبان برنامه ‌نویسی G-code

در بخش اول از آموزش زبان برنامه نویسی G-code، به بررسی جوانب مختلف این زبان و همچنین موارد استفاده آن پرداختیم و چند دستور مهم و اولیه را بررسی کردیم.زبان برنامه ‌نویسی G-code قسمت دوم در این بخش، دستورات بیشتری را بررسی خواهیم کرد. اگر علاقه دارید که درباره این زبان  و همچنین فرایند چاپ سه بعدی اطلاعات بیشتری کسب کنید، در 15 دقیقه بعدی با ما همراه باشید. بخش اول زبان برنامه نویسی G-code در ضمن دستوراتی که در بخش اول بررسی شد، شامل دستورات حرکت خطی (G0 و G1) و همچنین موقعیت مطلق و نسبی (G90 و G91) می‌باشندزبان برنامه ‌نویسی G-code قسمت دوم خدمات پرینت سه بعدی تهران

بخش اول: بررسی دستورات G28 و G29، بازگشت به نقطه صفر ماشین

اصطلاح homing یا بازگشت به نقطه آغاز، در زبان برنامه نویسی G-code به عنوان فرایند تعیین محدودیت‌های فیزیکی برای تمامی محورها نامیده می‌شود. در واقع دستور G28  معمولاً قبل از هر فرآیند چاپ انجام می‌شود. این کار به این گونه است که هد چاپ (printhead) به مکان مورد نظر هدایت می‌شود تا فرایند چاپ با دستورات جدید آغاز شود.زبان برنامه ‌نویسی G-code قسمت دوم زبان برنامه ‌نویسی G-code قسمت دوم در ضمن Homing و بازگشت به نقطه صفر، نه تنها برای جهت گیری دستگاه بلکه برای جلوگیری از حرکت هد چاپ به خارج از محدوده تعیین شده نیز مهم است. در واقع کد G28 همه محورهای B، X، Y، Z و A را به طور همزمان در صورتی که هیچ محوری در دستور مورد نظر مقدار نداشته باشد، به موقعیت صفر ماشین برمی‌گرداند. به مثال زیر دقت کنید. G28 X Y; فقط محورهای گفته شده را بازنشانی می‌کند. G28; تمام محورها را به موقعیت صفر ماشین بر می‌گرداند. برای بررسی دستور بعدی که G29 می‌باشد، ابتدا باید مفهوم bed leveling را توضیح دهیم. bed leveling که در زبان فارسی به تراز کردن سطح ترجمه شده است، فرایندی است که باید قبل از شروع چاپ بررسی شود. بستر ناهموار به این معنی است که فاصله بین نازل و صفحه ساخت در نقاط مختلف تغییر می‌کند و می‌تواند باعث ایجاد مشکل در چسبندگی چاپ و کیفیت لایه اول شود. در واقع دستور G29 در زبان برنامه نویسی G-code، فرایند تسطیح خودکار بستر (automatic bed leveling) را انجام می‌دهد. این تراز کردن معمولا توسط سیستم عامل انجام می‌شود و به همین دلیل ما نیز وارد جزئیات آن نمی‌شویم. فقط بدانید که این دستور بعد از دستور G28 مورد استفاده قرار می‌گیرد.زبان برنامه ‌نویسی G-code قسمت دوم
بخش دوم: بررسی دستورات تنظیم دما
88 در بخش اول از آموزش برنامه نویسی G-code بیان کردیم که دستورات متفرقه (miscellaneous commands) با حرف M متمایز می‌شوند. و وظیفه آنها کنترل گرمایشی و یا دستورات کنترل فن است. دستورات M104، M109، M140 و M190 به عنوان دستورات تنظیم دما در این زبان برنامه‌ نویسی کاربرد دارند. اما قبل از توضیح این دستورات بهتر است که چند اصطلاح تخصصی در حوزه چاپ سه بعدی را توضیح دهیم. Extrusion یا اکستروژن، نامی است که به بر اساس سازمان استاندارد بین المللی ASTMبه یک فرآیند چاپ سه بعدی خاص داده می‌شود که در آن مواد به طور انتخابی از طریق یک نازل یا روزنه توزیع می‌شود. Filament یا فیلامنت نوع خاصی از مواد چاپی است که توسط چاپگرهای سه بعدی استفاده می‌شود. این گلوله‌های پلاستیکی کاربرد زیادی در صنعت چاپ دارند. filament extrusion نیز دستگاهی است که گلوله‌های فیلامنت را به رشته پلاستیکی تبدیل می‌کند. این رشته به عنوان ماده چاپی به چاپگرها تزریق می‌شود. hotend نیز بخشی از چاپگر سه بعدی است که رشته فیلامنت را به اکستروژن تبدیل می‌کند. و به حفظ دمای ثابت و دقیق برای چاپ موفق کمک می‌کند. دستورات زیر در زبان برنامه نویسی G-code شامل هیچ حرکتی نمی‌شوند. اما تاثیر زیادی بر نتیجه نهایی دارند. دستور M104، دمای مورد نظر را برای رسیدن به دمای hotend تنظیم می‌کند و آن را تا زمانی که دستور دیگری داده شود، حفظ می‌کند. در این دستور از پارامترهای S برای تعیین دما و همچنین T برای تعیین شماره هد چاپ نیز استفاده می‌شود. به مثال زیر توجه کنید. M104 S210; دمای هدف برای هات اند را بر روی 210 درجه تنظیم می‌کند. این خط فرمان به دستگاه دستور می‌دهد که hotend را تا 210 درجه سانتیگراد گرم کند. پس از تنظیم دمای مورد نظر، چاپگر دستور بعدی در خط فرمان را اجرا می‌کند و منتظر رسیدن به آن دما و اجرای دستور بعدی نمی‌ماند. اگر تمایل دارید که hotend به دمای مورد نظر برسد و سپس دستور دیگر در خط بعدی اجرا شود، می‌توانیم از دستور M109 استفاده کنیم. M109 S210; دمای هدف برای هات اند را بر روی 210 درجه تنظیم می‌کند و تا رسیدن به آن دما به دستور بعدی نمی‌رود. قبل از توضیح دو دستور دیگر، ابتدا باید print bed را توضیح دهیم. print bed سطحی از چاپگر سه بعدی است که در آن هد چاپ مواد تشکیل دهنده پرینت سه بعدی را در آن قرار می‌دهد. در زبان برنامه نویسی G-code برای تنظیم دمای print bed از دستورات M140 و M190 استفاده می‌شود. M140 S110; دمای مورد نظر برای print bed را روی 110 درجه تنظیم می‌کند. M190 S110; دمای مورد نظر برای print bed را روی 110 درجه تنظیم می‌کند و تا رسیدن به آن دما به دستور بعدی نمی‌رود.زبان برنامه ‌نویسی G-code قسمت دوم
بخش سوم: بررسی دستورات کنترل فن
در زبان برنامه نویسی G-code از دو دستور M106 و M107 برای کنترل فن استفاده می‌شود. M106 یک فن را روشن و سرعت آن را تنظیم می‌کند. این تنظیم سرعت به ویژه برای فن خنک کننده قطعه مفید است، زیرا در طول فرآیند چاپ به سرعت‌های متفاوتی نیاز است. پارامتر S در این دستور تعیین کننده سرعت است که عددی بین 0 تا 255 است. عدد 255 میزان 100 درصدی سرعت فن است و مقادیر دیگر نیز بر همین اساس تنظیم می‌شوند. M106; یک فن را با سرعت حداکثر روشن می‌کند M106 S128; یک فن را روشن و سرعت آن را بر روی 50 درصد تنظیم می‌کند. چند فن با سرعت کنترل شده را می‌توان با پارامتر شاخص (P) تعریف کرد، زیرا به هر فن یک شاخص توسط سیستم عامل اختصاص داده شده است. در نهایت، دستور M107 یک فن مشخص شده را خاموش می‌کند. اگر پارامتر شاخص ارائه نشده باشد، معمولاً فن خنک کننده خاموش می‌شود.زبان برنامه ‌نویسی G-code قسمت دوم
بخش چهارم: بررسی یک قطعه کد نوشته شده با زبان برنامه نویسی G-code
اکنون با توجه به آنچه در بخش اول و دوم آموزش دستورات G-code بیان کردیم، وقت آن رسیده است که ساختار یک برنامه ساده را بررسی کنیم. به صورت کلی برنامه نویسی در این زبان به سه فاز تقسیم می‌شود.زبان برنامه ‌نویسی G-code قسمت دوم

فاز اول:  آماده سازی قبل از چاپ

نمونه کد زیر آماده سازی قبل از چاپ است که درباره آن توضیح خواهیم داد.

G90

 M82

M140 S80

 M104 S200

G28

G29

خط اول می‌گوید که حرکات باید از موقعیت مطلق استفاده کنند. خط دوم نیز به اکسترودر می‌گوید که اکستروژن را نیز به صورت مطلق تفسیر کند. خطوط سوم و چهارم شروع به گرم کردن بستر و نازل تا دمای مورد نظر خود می‌کنند. دو خط آخر نیز باعث تنظیم محورها به موقعیت صفر ماشین و تنظیم فرایند تسطیح خودکار بستر می‌شوند. دلایل استفاده از مراکز خدمات پرینت سه بعدی فاز دوم: پرینت

پرینت سه بعدی یک فرآیند لایه به لایه است، و چاپ سه بعدی شامل حرکات زیادی در صفحه XY است. در ضمن در پرینت سه بعدی یک حرکت کوچک در جهت Z شروع لایه بعدی را مشخص می‌کند. به مثال زیر که با زبان برنامه نویسی G-code نوشته شده است، توجه کنید.زبان برنامه ‌نویسی G-code قسمت دوم

G1 X103.505 Y153.291 E4.5648; حرکت و اکستروژن در صفحه XY

G1 X103.291 Y153.505 E4.5804; حرکت و اکستروژن در صفحه XY

G1 Z0.600 F3000; تغییر لایه

G1 X104.025 Y154.025 F9000; حرکت در صفحه XY

G1 X95.975 Y154.025 E0.4133 F1397; حرکت و اکستروژن در صفحه XY

فاز سوم: بازنشانی داده‌های چاپگر

دستورات که در این بخش نوشته می‌شوند، چاپگر را به حالت پیش‌فرض بازنشانی می‌کنند. دستورات زیر بخشی از اقداماتی هستند که در این بخش نوشته می‌شوند.

M107; خاموش کردن فن

G1 Z10; دور کردن نازل از پرینت

M104 S0; گرمایش هات اند را خاموش می‌کند.

M140 S0; گرمایش bed را خاموش می‌کند.

M84; موتورها را خاموش می‌کند.

بخش پنجم: شیوه انتقال دستورات
ارسال دستورات از طریق کامپیوتر تنها راه ارسال اطلاعات به چاپگرهای سه بعدی نیست. نرم افزارهای کنترلی مانند Pronterface و OctoPrint امکان ارتباط مستقیم با چاپگر سه بعدی را فراهم می‌کنند، در این صورت می‌توانید دستورات را به صورت دستی وارد کنید. OctoPrint و کاربرد آن در زبان برنامه ‌نویسی G-code به دلایل واضح، چاپ هر چیزی با ارسال خطوط کد به صورت جداگانه عملی نیست. اما این روش برای اهداف دیگری مانند بازیابی اطلاعات ارزشمند برای کالیبراسیون یا حتی زمانی که چاپگر سه بعدی فاقد صفحه نمایش است، استفاده می‌شود. در این بخش سعی شد تا پرکاربردترین دستورات زبان برنامه نویسی G-code که در حوزه چاپ سه بعدی کاربرد دارد، گفته شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با ما مانند همیشه همراه باشید.زبان برنامه ‌نویسی G-code قسمت دوم 6
ادامه مطلب...
زبان برنامه نویسی G-code
14 بهمن 1400
توسط

G-CODE چیست ؟ پرینتر سه بعدی،CNC،زبانی برای ایجاد ارتباط با ماشین ها

G-code، زبانی برای ایجاد ارتباط با ماشین

شاید این ایجاد ارتباط با ماشین در عصر فناوری هم برای بعضی از افراد عجیب باشد. اما حقیقت این است که برنامه‌نویسی و تکنولوژی همه چیز را ممکن کرده است. در ادامه درباره زبان برنامه نویسی G-code که زبانی برای کنترل عددی کامپیوتری (CNC) می‌باشد، اطلاعات بیشتری ارائه خواهیم داد. اما قبل از آن، computer numerical control که به اختصار CNC نوشته می‌شود، فرایند کنترل خودکار ماشین با استفاده از کامپیوتر است. شیوه کار به این گونه است که یک دستگاه CNC با استفاده از کدهایی که به آن ارائه می‌شود، مجموعه‌ای منظم از دستورات را بدون نیاز به اپراتور انجام می‌دهد. پس با توجه به اینکه G-code، زبانی برای CNC است، با این حساب، کامپیوتر برای ارتباط با ماشین و صحبت کردن با آن و ارتباط دادن تمامی دستورات به یکدیگر از زبان برنامه‌ نویسی G-code استفاده می‌کند. به شکلی کلی، این زبان برنامه‌نویسی در موارد بسیاری کاربرد دارد، اما شاید از طریق پرینترهای سه بعدی بیشتر با آن آشنا باشیم. با اینکه پرینترهای سه بعدی، کد را به صورت خودکار تولید می‌کنند، اما اگر تمایل به درک عمیق‌تر پروسه چاپ سه بعدی هستید، یادگیری اصول اولیه G-code ضروری است. در ضمن با استفاده از این دانش، امکان عیب یابی و کنترل فرآیند چاپ برای شما امکان پذیر خواهد بود. در حالی که امکان سفارشی‌سازی سفت‌افزار (firmware) چاپگرهای سه بعدی مانند RepRap و Marlin را نیز فراهم می‌کند.

بخش اول: معرفی زبان برنامه نویسی G-code

افرادی که با برنامه نویسی و شیوه کد زدن آشنایی دارند، می‌دانند که زبان‌های برنامه نویسی مختلف با استفاده از دستورالعمل خود، به برنامه نویس اجازه می‌دهند تا برنامه‌های خاصی را پیاده سازی کنند. این کدها در قالب دستورات پشت سر هم نوشته می‌شوند. اما افرادی که میانه خوبی با برنامه‌نویسی ندارند، زبان برنامه نویسی G-code را به عنوان خطوط متوالی از اقداماتی که باید انجام دهند، در نظر بگیرند که هر کدام به پرینترهای سه بعدی می‌گوید، چه کاری را انجام دهند. این خط‌های متوالی از اقدامات، به عنوان command یا دستور شناخته می‌شوند و پرینتر یکی یکی آنها را اجرا می‌کند، تا به انتهای کد برسد. در حالی که اصطلاح G-code، برای ارجاع و استفاده از این زبان‌های برنامه‌نویسی به صورت کلی اشاره دارد، اما این اصطلاح به صورت جزئی، به دو نوع از دستورات در چاپ سه بعدی و چاپگرها نیز اشاره دارد. دستورات عمومی (general) و دستورات متفرقه (miscellaneous). خط فرمان دستورات عمومی (General command lines) مسئول انجام بعضی از کارها در چاپگرهای سه بعدی است. این دستورات با حرف G متمایز می‌شوند و علاوه بر کنترل حرکت سه محور توسط هد چاپ (printhead)، وظیفه کنترل اکستروژن فیلامنت (filament extrusion) را نیز دارند. از سوی دیگر، در زبان برنامه نویسی G-code، دستورات متفرقه (miscellaneous commands) به ماشین دستور می‌دهد تا کارها و محاسبات غیرهندسی را انجام دهد. این دستورات با حرف M متمایز می‌شوند و دستوراتی مانند کنترل فن و کنترل گرمایشی را شامل می‌شوند..

بخش دوم: دستور زبان برنامه نویسی G-code

هر خط دستور در زبان برنامه‌ نویسی G-code از دستور خاصی پیروی می‌کند. بدین صورت که هر خط فقط مربوط به یک فرمان است، اما کدهایی که این فرمان را اجرا می‌کنند، می‌توانند بسیار طولانی باشند. اولین مقداری که در خط فرمان نوشته می‌شود، وجه تمایز کدها در خط فرمان و یا همان نوع دستورات است که در بخش قبل مشاهده کردیم، می‌تواند G یا M باشد. پس از آن نیز عددی می‌آید که بیان کننده نوع دستور است. به عنوان مثال، G0 (G صفر) دستوری است که مربوط به یک حرکت خطی است. پس از نوع دستور و شماره آن که نوشته شد، پارامترها و یا مقادیری اضافه می‌شوند که یک دستور را با دقت بیشتری تعریف و توصیف کنند. برای مثال برای دستوری مانند G0 و به صورت کلی برای یک حرکت کلی، می‌توان موقعیت نهایی و سرعت حرکت را تعیین کرد. به عکس زیر که تمام پارامترهای این دستور را آورده است نگاه کنید. در مورد آخر که F به عنوان پارامتر سرعت اضافه شده است، انتخاب کردیم که تغییر حرکت از نقطه A به نقطه B در 100 میلی‌متر بر دقیقه انجام شود. شرایط برای فرمان‌های دیگر نیز اینگونه است و در واقع در زبان برنامه‌ نویسی G-code، مانند دیگر زبان‌های برنامه نویسی، هر فرمان مجموعه‌ای از پارامترهای خاص خود را دارد. اما به طور کلی مقادیری که در این زبان وجود دارند، علاوه بر G و M، شامل F و E می‌باشند که باعث می‌شوند دستورات توصیفات بهتری داشته باشند. برای مثال همانطور که در بالا بیان کردیم F نشان‌دهنده سرعت انجام عملیات و یا به صورت کلی، سرعت حرکت اکسترودر (extruder) است. مقدار E نیز به فشار و مواد مورد استفاده بستگی دارد، نرم افزار Slicing  به طور خودکار این مقادیر را محاسبه می کند، اما برای تایپ دستی g-code، باید به چند نکته مهم توجه کنید که همه نیازمند دریافت آموزش و آن هم به صورت حرفه‌ای است. برای نوشتن توضیحات می‌توانید از علامت نقطه ویرگول (؛) استفاده کنید و از دستور T برای تعیین اینکه چاپگر باید از کدام اکسترودر استفاده کند، بهره می‌گیرند.
  1. به قطعه کد زیر نگاه کنید!

;G1 X25 Y5

I am a code comment

پس از استفاده از دستور G1 و تغییر مختصات، پس از علامت نقطه ویرگول، توضیحاتی آمده است. این کار در زبان‌های مختلف با شیوه‌های مختلف انجام می‌گیرد و باعث بالا بردن خوانایی کد می‌شود. در واقع برنامه نویسان اغلب نیاز دارند توضیحاتی را به زبان انگلیسی ساده ارائه دهند تا سایر برنامه نویسان بتوانند خطوط یا بخش های خاصی از کد را درک کنند. همچنین ممکن است فراموش کنید که به چه دلیل این کد را اضافه کردید و با خواندن کامنت‌ها، منطق برنامه نویسی خود را متوجه شوید. نکته دیگر این است که این کامنت‌ها، توسط ماشین به هنگام اجرای کد خوانده نمی‌شوند و برای برنامه نویس هستند.

بخش سوم: دستورات مهم در چاپ سه بعدی

در حالی که زبان برنامه نویسی G-code دستورات زیادی دارد و برای موارد زیادی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ادامه دستورات مهم در چاپ سه بعدی را خواهیم گفت.

دستورات G0 و G1 حرکت خطی و کنترل پارامترها

همانطور که قبل تر اشاره کردیم، دستور G0 برای حرکت خطی است. G1 نیز دستوری برای حرکت خطی است. با این تفاوت که G0  برای حرکات غیر اکستروژن (non-extrusion movements) مانند دستورهای اولیه و حرکتی استفاده می شود، در حالی که G1 تمام حرکت خطی اکسترود را در بر می گیرد. پس در واقع، این دو دستور یکسان عمل می‌کنند و وظیفه آنها کنترل موقعیت نهایی برای تمام محورها و سایر موارد دیگر است.

G90 & G91: موقعیت یابی مطلق و نسبی

دستورات G90 و G91  به هیچ پارامتری نیاز ندارد و تنظیم یکی به طور خودکار دیگری را لغو می کند. در واقع این دو دستور به ماشین می‌گویند که چگونه دستورهای G0 یا G1 را تفسیر کنند. G90 برای موقعیت یابی مطلق و G91  برای موقعیت نسبی مورد استفاده قرار می‌گیرد. به مثال زیر توجه کنید. فرض کنید می‌خواهیم هد چاپ را در یک خط به X= 30 منتقل کنیم. موقعیت یابی مطلق، به شکل زیر است: G90; تعیین موقعیت مطلق
  1. X30; به مختصات مورد نظر حرکت می‌کند
در واقع این دو کد ساده به چاپگر می‌گوید که هد چاپ را به گونه‌ای حرکت دهد که در X = 30 قرار گیرد. اما ، برای موقعیت‌یابی نسبی، ابتدا باید بدانیم هد چاپ در حال حاضر کجاست. اگر فرض کنیم که در X=10 باشد پس: G91; تعیین موقعیت نسبی G0 X20; +20 میلی‌میتر به سمت موقعیت مورد نظر حرکت می‌کند. در واقع کد G91 ابتدا به ماشین می‌گوید که مختصات را نسبت به موقعیت فعلی تفسیر کند (X =10). با دانستن این موضوع، ماشین به سادگی باید 20 میلی متر در جهت مثبت محور X حرکت کند، بنابراین، همانطور که می خواهیم به X =30 می رسد.
ادامه مطلب...